ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ότι οι κυβερνητικές ρυθμίσεις που βάζουν φρένο στη φοροδιαφυγή, με έμφαση στους ελεύθερους επαγγελματίες και τους αυτοπασχολούμενους επιχειρηματίες, ή ψηφιοποιούν τα συμβόλαια ακινήτων βρίσκουν οργανωμένη αντίδραση δεν θα πρέπει να προβληματίσει απλώς αλλά να δημιουργήσει μαζική κινητοποίηση. Αν κάποιες επαγγελματικές κατηγορίες όπως οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι μηχανικοί, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι έμποροι επιδιώκουν να έχουν μέσω των συντεχνιακών τους οργανώσεων «πλεονέκτημα παρανομίας» σε βάρος των υπολοίπων δεν μπορεί να περνά απαρατήρητο.
ΟΥΤΕ το γεγονός ότι οι συμβολαιογράφοι στην ουσία θέλουν να διαφυλάξουν το «παράθυρο» για τις αφορολόγητες, κάτω από το τραπέζι, αμοιβές τους. Όλοι αυτοί οι επαγγελματικοί κλάδοι θα πρέπει να βρεθούν στο στόχαστρο από όλους τους υπόλοιπους. Αυτούς που πλήττονται πολλαπλά τόσο ως ιδιώτες όσο και ως πολίτες από αυτή την ανάρμοστη κατάσταση αλλά και το θράσος των εμπλεκομένων στο να διατηρήσουν τα προνόμια για την «παρανομία» τους. Επειδή, μάλιστα, στο Κοινοβούλιο, σε επίπεδο βουλευτών και άσχετα με την κομματική και ιδεολογικοπολιτική τους ταυτότητα δεσπόζουν ως προς την επαγγελματική τους ιδιότητα οι εκπρόσωποι αυτών των κλάδων, η συζήτηση περί πολιτικού κόστους τάχα και για μη νομιμοποιημένες κυβερνητικές επιλογές γενικεύεται στα μίντια.
ΕΙΝΑΙ φανερό ότι ο υπουργός Οικονομικών, κ. Χατζηδάκης, αλλά και η κυβέρνηση συνολικά θα πρέπει, υπό τη διακηρυγμένη τοποθέτηση του πρωθυπουργού, να μην κάνουν βήματα πίσω στη βάση του πολιτικού κόστους. Γιατί οι ρυθμίσεις έχουν άλλωστε και πολιτικό όφελος. Η Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά με υποχωρήσεις σε παραλογισμούς και εκτροπές υπέρ των δομημένων συμφερόντων. Στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος από το να σταθεροποιηθεί ένα κράτος δικαίου, ισονομίας και ισοπολιτείας. Η Δημοκρατία α λα καρτ και ο συντεχνιακός Κοινοβουλευτισμός να βρουν τα όριά τους. Καθαρές κουβέντες λοιπόν…
