ΑΛΛΕΠΑΛΛΗΛΕΣ και διαδοχικές είναι οι εξελίξεις και έντονο το παρασκήνιο στους κύκλους της αξιωματικής αντιπολίτευσης ενόψει διασπάσεων, ρήξεων, νέων συνθέσεων και περαιτέρω συσχετισμών. Σε κάθε περίπτωση από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αναμένεται ουσιώδης πολιτική για μακρύ χρονικό διάστημα. Αντίθετα ο τυχόν συσχετισμός νέων κομμάτων αριστερά του θα δημιουργήσει διαφορετικό περιβάλλον από το μέχρι σήμερα λογιζόμενο, με μεγάλο ενδιαφέρον αρχικά δημοσκοπικό, αλλά και πολιτικό στην περίπτωση που τα νέα κόμματα έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, εφόσον τα ακολουθήσουν και βουλευτές που εξελέγησαν στις τελευταίες εκλογές με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Η πολυδιάσπαση των δυνάμεων της ισχνής ούτως ή άλλως και σήμερα εκπροσώπησης της αντιπολίτευσης θα δημιουργήσει ένα επιπλέον κλίμα υπεροχής στην κυβέρνηση, αλλά όχι επί της ουσίας.
ΑΦΟΥ το κύριο ζήτημα που καλείται να αντιμετωπίσει η πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο και η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η πραγματικότητα και οι επιπτώσεις διαδοχικών κρίσεων με τελευταία στη σειρά τον πόλεμο Ισραήλ – Χαμάς. Ενδιαφέρον πάντως για τα πολιτικά ζητήματα της Ελλάδας είναι και η συνέχεια της ηγεσίας Κασσελάκη και το κατά πόσο θα δημιουργήσει διαφορετικά δεδομένα στον δημόσιο διάλογο από την εποχή Τσίπρα. Σε κάθε περίπτωση αυτό που γίνεται ήδη φανερό είναι ότι η περίφημη «τοξικότητα», που χαρακτήριζε τα προηγούμενα χρόνια τον ΣΥΡΙΖΑ, πλέον δεν θα είναι στο επίκεντρο για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Κύριος μεταξύ αυτών η αρνητική ψήφος των πολιτών προς τον ΣΥΡΙΖΑ και την «τοξικότητά» του στις τελευταίες εθνικές εκλογές.
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ πάντως και εξελίξεις θα υπάρξουν και στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ , αφού η στρατηγική Ανδρουλάκη περί «μοναχικού δρόμου» δεν δείχνει επιτυχημένη ως προς την αύξηση της επιρροής του κόμματος. Το μπρα ντε φερ λοιπόν στην αντιπολίτευση θα συνεχισθεί για αρκετό χρόνο ή χρόνια μέχρι να σταθεροποιηθεί ένα νέο πολιτικό περιβάλλον με ορίζοντα τις εθνικές εκλογές του 2027.
