«Θα έπρεπε να γράψετε ένα βιβλίο για τη μαμά», είπε στον Γιάννη Ξανθούλη, η Τζωρτίνα, στα γενέθλια της Μαρινέλλας πριν από χρόνια. Και κάπως έτσι έγινε πράξη. Το βιβλίο με τον τίτλο «Μαρινέλλα: Οι νύχτες που έγιναν μεσημέρια» στις 18 Οκτωβρίου θα βρίσκεται στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Όπως εξηγεί ο συγγραφέας στο οπισθόφυλλο: «Δεν το πήρα αψήφιστα, αλλά νευριάζω με τους ήρωές μου, ώστε να μη συμπεριλαμβάνομαι στους τρέχοντες κολοσσούς της λογοτεχνίας. Με τέτοιον χαρακτήρα πώς να αναλάβω μια Μαρινέλλα; Δεν θα μου προέκυπταν φωτοστέφανα, θαυμαστικές κορόνες για τον μελωδικό κόσμο της νύχτας». «Εσύ με ξέρεις» – σημειώνει πως του είπε η Μαρινέλλα. «Έτσι, προχωρήσαμε, φωτίζοντας με μεσημβρινό φως νύχτες ή και μέρες μιας ζωής από χώμα, φωνή, έρωτα, μόχθο και πολλή αγάπη. Κι έγινε ένα βιβλίο που, χωρίς να είναι a priori βιογραφία, άρχισε να μοιάζει με μυθιστόρημα δικό μου».
Επάνω το εξώφυλλο του βιβλίου κάτω ο Γιάννης Ξανθούλης
Ο συγγραφέας-δημοσιογράφος τα παραπάνω τα γράφει στο βιβλίο του, όμως, στην τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ1 «Στούντιο 4» ήταν αποκαλυπτικός. Μίλησε για τα «πέτρινα χρόνια» μετά τον χωρισμό της με τον Στέλιο Καζαντζίδη: «Έμεινε στον άσο, την αντιμετώπιζαν φριχτά. Παντρεύτηκαν το ’64 και χώρισαν το ’66. Δεν είχε πού να πάει. Εκεί βρίσκεται ο Γιώργος Κατσαρός. Του λέει, “θέλω να δουλέψω” και το ’66 κάνουν περιοδεία στη Ρωσία. Με τον Καζαντζίδη ήταν δύο άνθρωποι αλλά μία τσέπη, όχι δύο. Τα λεφτά της τα πήρε. Της είπε ότι θα της δώσει λεφτά όταν βγει το διαζύγιο. Της τα έδωσε, αλλά υπήρξε ψυχρότητα. Ο κόσμος τότε ήταν με τον Καζαντζίδη. Πήγαινε να τραγουδήσει και της έλεγαν “άι μωρή, που έκανες το παλικάρι μας να κλάψει.
Ο κόσμος καταλάβαινε ότι έβγαζε τον πόνο του για έναν μεγάλο έρωτα που δεν ευοδώθηκε και το μυαλό του ήταν στη Μαρινέλλα. Αυτό συνεχίστηκε τρία-τέσσερα χρόνια», αποκάλυψε ο συγγραφέας, για να καταλήξει στο χαριτωμένο: «Το βιβλίο πρέπει να το παρουσιάσει ο Hλίας Μαμαλάκης – η Μαρινέλλα μαγείρευε, ερχόταν με τις κατσαρόλες».
Για να συγκεντρωθεί το υλικό, συναντιούνταν δύο φορές την εβδομάδα στο σπίτι του στην Αθήνα -εκείνη μένει στην Κηφισιά- για ένα χρόνο. «Μετά το μεσημεριανό φαγητό “ανοίγαμε πανιά”. Ξανοιγόμασταν στα εσωτερικά μιας βιογραφίας που δεν ήταν ακριβώς μονόλογος. Ούτε βιογραφία: την αντιμετώπιζα μεν ως ιστορικό πρόσωπο, αλλά με τσιγκλούσε να θυμηθώ δικά μου, παράλληλα γεγονότα», γράφει.
Το 1962, πρωτάκουσε «το “Σαββατόβραδο” σε στίχους Τάσου Λειβαδίτη. “Σάββατο βράδυ, είναι όμορφο, ίδιο Χριστός Ανέστη…” τραγουδούσε ο Καζαντζίδης. Μετά έμπαινε η Μαρινέλλα στο ρεφρέν, για τη δραματική ευχή “Αχ να ‘τανε η ζωή μας Σαββατόβραδο”. Τεράστιο φάλτσο να είμαι χατζιδακικός και να γεμίζουν τα μάτια μου δάκρυα με το Σαββατόβραδο του Μίκη Θεοδωράκη. Όμως, ξεστρατίζω», γράφει στο βιβλίο o Γιάννης Ξανθούλης.
Παιδί εκτός γάμου
«Στην αρχή τα φώτα έπεφταν στον “αριστοτέχνη της λύπης” Στέλιο Καζαντζίδη, οι γυναίκες ήταν τότε συμπληρωματικές. “Δέκα χρόνια τραγουδούσα στην καρέκλα”», παρατηρεί η Μαρινέλλα. «Όσο για τη μοναχοκόρη της, Τζωρτίνα, την απέκτησε στις αρχές των 70s με τον πρωταθλητή Ελλάδος στην ιππασία Φρέντυ Σερπιέρη. Η απόφαση να τη μεγαλώσει μόνη, εκτός γάμου, θεωρήθηκε ανατρεπτική για τα δεδομένα της εποχής. Παντρεύτηκε μετά τον Τόλη Βοσκόπουλο. Χρόνια μεγάλων επιτυχιών με δίσκους όπως “Μαρινέλλα και Βοσκόπουλος”. Ο γάμος κράτησε έως το 1981». Πάνος Γαβαλάς, Μανώλης Χιώτης, Μαίρη Λίντα, Τσιτσάνης, «σερ» Μπιθί» (Γρηγόρης Μπιθικώτσης), Μίκης Θεοδωράκη, Μάνος Χατζιδάκις, όλοι εκεί είναι. «Ελάχιστοι οι επιζώντες…», καταλήγει αφιερώνοντας το βιβλίο στην Τζωρτίνα Σερπιέρη, την κόρη της που επέμεινε να εκδοθεί.
