Αρχαιολογική ανακάλυψη κοντά στην Ιερουσαλήμ κλονίζει τα θεμέλια της ιστορικής γνώσης για τον ασκητισμό στη βυζαντινή εποχή. Επιστήμονες από το Ινστιτούτο Επιστημών Weizmann και την Ισραηλινή Αρχή Αρχαιοτήτων εντόπισαν τα λείψανα γυναίκας σε ασκητική ταφή που παραδοσιακά συνδεόταν με άνδρες. Πρόκειται για ανακάλυψη που εγείρει νέα ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο των γυναικών στις θρησκευτικές πρακτικές του 5ου αιώνα μ.Χ. Στη διάρκεια ανασκαφών στην τοποθεσία Κιρμπαάτ ελ Μασανί (Khirbat el-Masani), σε βυζαντινό μοναστήρι μεταξύ 4ου και 7ου αιώνα, αποκαλύφθηκαν αρκετοί τάφοι.
Ανάμεσά τους, ξεχώριζε ταφή όπου ο νεκρός είχε τυλιχτεί με αλυσίδες, μια ασκητική πρακτική που συμβόλιζε τη θυσία του σώματος και την απομάκρυνση από τον υλικό κόσμο. Παραδοσιακά, αυτό το είδος μετάνοιας έχει συνδεθεί με άνδρες αγκυλωτές. Το εύρημα αμφισβητεί την καθιερωμένη πεποίθηση ότι ο ακραίος ασκητισμός, όπως η χρήση αλυσίδων για τον περιορισμό της κινητικότητας, ήταν αποκλειστικά ανδρική πρακτική. Στο παρελθόν, είχαν γνωστοποιηθεί περιπτώσεις ευγενών γυναικών που ίδρυσαν μοναστήρια και συμμετείχαν στη θρησκευτική ζωή, αλλά δεν υπήρχαν αποδείξεις. Τώρα λοιπόν αποδεικνύεται: ο εντοπισμός γυναίκας που έφτασε την αφοσίωσή της στα άκρα, με αυτομαστίγωμα είναι πρωτοφανής στα αρχαιολογικά αρχεία.
Εφημερίδα Απογευματινή
