νορβηγός συγγραφέας
Η αρχή για τον 64χρονο κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν: «Όταν δημοσιεύτηκε το πρώτο μου μυθιστόρημα και το πρώτο θεατρικό, είχα πάρει τόσο κακές κριτικές που θα έπρεπε να τα έχω παρατήσει. Αλλά είχα εμπιστοσύνη στη δουλειά και τις ικανότητές μου και αποφάσισα να μην τις λάβω υπόψη και να συνεχίσω να γράφω», είχε πει σε πρόσφατη συνέντευξη. Πάντως, στο πρώτο του μυθιστόρημα, κιόλας, το «Raudt, svart» («Κόκκινο, μαύρο») του 1983, που ήταν επαναστατικό και συναισθηματικά ωμό, καθώς έθιγε το τόσο δύσκολο θέμα της αυτοκτονίας, κατάφερε να δώσει τον τόνο όλου του μετέπειτα έργου του.
Εξώφυλλα βιβλίων του στα ελληνικά
Ακολούθησε, το 1994, το πρώτο του θεατρικό έργο «Και δε θα χωρίσουμε ποτέ», που ανέβηκε στην Εθνική Σκηνή του Bergen και τα υπόλοιπα -καθώς λένε- είναι ιστορία! Στα ελληνικά κυκλοφορούν: «Το άλλο όνομα» (εκδ. Gutenberg), «Τρία έργα: Παραλλαγές θανάτου. Κάποιος θα ’ρθει. Κοιμήσου γλυκό μου παιδάκι» (εκδ. Άγρα), «Τόσο όμορφα» (εκδ. Νεφέλη) και «Χειμώνας» (εκδ. Ανατολικός). Στις πρώτες δηλώσεις του μετά την ανακοίνωση του βραβείου, το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 11.000.000 σουηδικών κορόνων, ανέφερε: «Είμαι συγκλονισμένος και ευγνώμων. Θεωρώ πως είναι μια ανταμοιβή για τη λογοτεχνία που στοχεύει πάνω από όλα στο να είναι λογοτεχνία, χωρίς άλλη σκέψη». Αυτά από έναν συγγραφέα που υπήρξε πάντοτε αποκλειστικά ταγμένος και απερίσπαστος στη δουλειά του. Φυσικά, τώρα όλα αλλάζουν με τη σπουδαιότερη παγκόσμια διάκριση: το Νόμπελ Λογοτεχνίας…
