Βραδιά απωλειών η χθεσινή και από τη ζωή έφυγε, στα 87, και ο σπουδαίος κινηματογραφικός και θεατρικός σκηνοθέτης, ηθοποιός, καθώς και συγγραφέας, Δημήτρης Κολλάτος. Γνωστός και για τον αγώνα του για τα δικαιώματα των αυτιστικών παιδιών, ορμώμενος από την εμπειρία με τον γιο του Άλκη, είχε δημιουργήσει στην αγαπημένη του Αίγινα ειδικό χώρο για αυτιστικά παιδιά. Στην αυτοβιογραφική ταινία «Ζωή με τον Άλκη» (1988), τον ρόλο του αυτιστικού νεαρού έπαιξε ο άλλος του γιος, Αλέξανδρος (και εκείνος καρπός του γάμου του με τη μούσα και πρωταγωνίστριά του, Αρλέτ Μπομάν), που βραβεύτηκε με ειδική Μνεία για την ερμηνεία του.
Το 1959-1960 ίδρυσε το «Πειραματικό Θέατρο Τσέπης» ανεβάζοντας, στο υπόγειο της οδού Στουρνάρη, μεταξύ άλλων διαχρονικών έργων, τη «Φαλακρή τραγουδίστρια» του Ιονέσκο. Κέρδισε διεθνή εύσημα για την «Ιφιγένεια εν Ταύροις» (1961) στο παρισινό Centre Culturel, με το γαλλικό περιοδικό «L’Express» να χαρακτηρίζει την παράσταση «άνοιξη στο γαλλικό θέατρο». Από τις πιο χαρακτηριστικές δουλειές του ήταν «Ο θάνατος του Αλέξανδρου», για την οποία ο Μάνος Χατζιδάκις είχε πει: «Ήταν η σημαντικότερη ταινία που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Πανίσχυρη, με άφησε άναυδο με το θάρρος και τη δύναμη της σύλληψης». Χαρακτηρίζοντας τον Κολλάτο τον «πρώτο δραματουργό της Ελλάδας».
Πολιτικοποιημένος, αντισυστημικός, κατά τη δικτατορία στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Γαλλία, όπου ανέβασε 20 παραγωγές, δημιουργώντας το Θέατρο της Τέχνης (Théatre de l’Art) παρουσιάζοντας, μεταξύ άλλων, το έργο «Philippe Pétain» και το θεατρικό του «Γυναίκα του Σωκράτη», με πρωταγωνίστρια τη σύζυγό του – το έργο επιλέχτηκε ως καλύτερη παράσταση του 1973 και παρουσιάστηκε στο Θέατρο των Εθνών στις Βρυξέλλες. Επαναλήφθηκε τον Ιανουάριο του 1975 και τον Σεπτέμβριο του 1976. Η ταινία του «Συμπόσιο», με θέμα τον έρωτα και την ομοφυλοφιλία, προβόκαρε, ενώ από τις πιο σπουδαίες στιγμές του ήταν, το ’74, το ανέβασμα της παράστασης «Καλησπέρα, κύριε Τσέχοφ» με συμπρωταγωνίστριες την Μπομάν και τη Φανί Αρντάν.
Με τον «Άγιο Πρεβέζης» -ταινία σκανδαλώδη για την εποχή του, την οποία ανέβασε και στο θέατρο με την επιστροφή του στην Ελλάδα-, με τα «Σόδομα και Γόμορα», το «θέατρο καταγγελίας», έκανε θεατρικό ακτιβισμό. Και τώρα θα κάνει το μανιφέστο του από τον ουρανό…
Εφημερίδα Απογευματινή
