Εντυπωσιακές καλειδοσκoπικές συνθέσεις συνιστούν τα 70 πρόσωπα του Γιάννη Μετζικώφ που υποδέχονται τους φιλότεχνους στην Αίγινα. Ξεκινάμε την εβδομάδα «ακτινογραφώντας» τη μεγάλη έκθεση του σπουδαίου εικαστικού με τον τίτλο «Το βλέμμα», που περιλαμβάνει πίνακες που φιλοτέχνησε τα τρία τελευταία έτη.
Η δουλειά του, που θα παρουσιάζεται έως τις 31 Μαρτίου στη Δημοτική Πινακοθήκη της Αίγινας, «μοστράρει» χορευτές, κλόουν, θεατρίνους, όλους σαν πρόσωπα, σαν σκιές ή σαν τοπία της ζωής και του νου συγχρόνως. «Δεν υπάρχει συναίσθημα που το βλέμμα κάπως να μην εξωτερικεύει. Και στην ιστορία της τέχνης που διδάχτηκα, το βλέμμα ήταν πάντοτε το ζητούμενο του ζωγράφου», αναφέρει ο Γιάννης Μετζικώφ. «Πρόκειται για τις στιγμές, τις παύσεις, τις ιστορίες, τις πράξεις μίας σφοδρής και κατεπείγουσας αποσταγμένης αμεσότητας που δεν είχαν άλλον τρόπο να διατυπωθούν παρά μονάχα με ετούτη την παραληρηματική σχεδόν ζωγραφική πράξη. Πράξη πνευματικής ενάργειας, συναισθηματικής ευκρίνειας, αισθητικής και ψυχολογικής έντασης και, κυρίως, προσωπικής εξομολογητικής δεινότητας», προσθέτει η επιμελήτρια της έκθεσης, Ίρις Κρητικού.
Ο επονομαζόμενος «μάγος των ψευδαισθήσεων» (έτσι αποκαλούσε τον Μετζικώφ η αγαπημένη του δασκάλα, Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα) συνιστά σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Ήταν εκείνος που ανήγαγε την ενδυματολογία σε υψηλή τέχνη, με εκατοντάδες αξιομνημόνευτα θεατρικά κοστούμια για παραστάσεις κάθε είδους. Υπάρχει όμως και ο Γιάννης Μετζικώφ ο εικαστικός, ο οποίος έχει συμμετάσχει σε σημαντικές εκθέσεις εντός και εκτός Ελλάδας, με το έργο του να χαίρει διεθνούς αναγνώρισης. Είναι μία διάσταση του πολυδιάστατου ταλέντου του, την οποία οι επισκέπτες μπορούν να σκανάρουν, επιστρατεύοντας το πιο βαθύ… βλέμμα τους!
«Ζουμ» στην υψηλή κοινωνία της Άσσου από ψηφιδωτό 2.200 ετών και τάφο
Ένα ψηφιδωτό 2.200 ετών κι έναν μνημειακό τάφο 1.800 ετών αποκάλυψε αρχαιολογική ομάδα στην αρχαία πόλη της Άσσου, στο χωριό Μπεχράμκαλε της επαρχίας Τσανάκκαλε της Τουρκίας. Το ψηφιδωτό, που χρονολογείται στην ελληνιστική περίοδο, αποτελείται από πολύχρωμες πολυγωνικές πέτρες που σχηματίζουν γεωμετρικά και φυτικά μοτίβα. Είναι από τα πρώτα παραδείγματα της ελληνιστικής περιόδου στην Ανατολία και πιθανότατα αποτελούσε μέρος γυμναστηρίου, που κατά τη βυζαντινή εποχή μετατράπηκε σε κατοικία. Ο δε τάφος, στο ανατολικό τμήμα της αγοράς, αναγνωρίστηκε ως «ηρώο», δηλαδή μνημειακός τάφος αφιερωμένος σε εξέχουσα οικογένεια της ρωμαϊκής εποχής στην Άσσο.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της ανασκαφικής ομάδας, Νουρετίν Αρσλάν «η συγκεκριμένη κατασκευή, που αρχικά θεωρήθηκε ότι ήταν κρήνη, αποδείχθηκε ότι ήταν τάφος 1.800 ετών που ανήκε σε εξέχουσα οικογένεια της πόλης. Παρέχει κρίσιμες πληροφορίες για την υψηλή κοινωνία της Άσσου κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους». Θυμίζουμε ότι η Άσσος αποτελούσε πλούσιο λιμάνι κατά τους αρχαίους χρόνους και εξακολουθεί να αποτελεί κορυφαία «ατραξιόν» για αρχαιολόγους και αρχαιολάτρες.
Πορτρέτα που έχει ζωγραφίσει ο καλλιτέχνης:
