Φτωχότερη από χθες είναι η αρχιτεκτονική -και οι τέχνες- με την απώλεια του Αλέξανδρου Τομπάζη στα 85, του πρώτου Έλληνα αρχιτέκτονα που εμπνεύστηκε από τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Ο βραβευμένος «πατέρας» της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής γεννήθηκε στο ινδικό Καράτσι στις 10/4/1939 -επικράτεια τότε των Βρετανικών Ινδιών-, έπειτα πήγε οικογενειακώς στη Μεγάλη Βρετανία και το 1947 ήρθαν στην Ελλάδα. Γόνος ναυτικής οικογένειας της Ύδρας, πάντα είχε στον νου την ελευθερία που η απρόσκοπτη θέα μπορεί να εξασφαλίσει στην εμπειρία να ζεις ή να εργάζεσαι σε ένα κτίριο.
Το 1962 αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου ως αριστούχος και τιμήθηκε με το βραβείο Θωμαΐδειο και Χρυσοβέργειο. Από το 1963 έως το 1965 ήταν επιμελητής στον Τομέα Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων του ΕΜΠ. Από το 1964 μέχρι το 1966 διετέλεσε επιστημονικός βοηθός του Κωνσταντίνου Α. Δοξιάδη. Το 1963 ίδρυσε το Γραφείο Μελετών «Αλέξανδρου Ν. Τομπάζη» και ανέλαβε μεγάλης κλίμακας αρχιτεκτονικά έργα εντός και εκτός συνόρων.
Το ενδιαφέρον του για την τεχνολογία και η πρώτη πετρελαϊκή κρίση τον ώθησαν να ασχοληθεί επισταμένως με τη χρήση της ηλιακής και άλλων εναλλακτικών πηγών ενέργειας. Πρώτος στη δεκαετία του ’70 στην Ελλάδα ασχολήθηκε με τον βιοκλιματικό σχεδιασμό στην αρχιτεκτονική. «Να μπορείς να αφήνεις τον ήλιο να μπαίνει τον χειμώνα για να ζεσταίνει το εσωτερικό. Δεν είναι τεχνολογία αλλά σχεδιασμός μείωσης της τεχνολογίας. Αν θέλετε, αντιτεχνολογία. Και ας χρησιμοποιείται τεχνολογία», έλεγε, μεταξύ άλλων, για το τι συνιστά τον «βιοκλιματικό σχεδιασμό».
Αρχιτεκτονικά έργα και κείμενά του δημοσιεύτηκαν εντός και εκτός Ελλάδας σε αρχιτεκτονικά περιοδικά, ενώ συμμετείχε ως κριτής σε διαγωνισμούς και σε επιτροπές ειδικών σε θέματα εναλλακτικών πηγών ενέργειας. Υπήρξε επισκέπτης εξεταστής των σχολών αρχιτεκτονικής του Δουβλίνου και του Στραθκλάιντ στη Γλασκόβη, ενώ είχε δώσει διαλέξεις σε περισσότερες από 24 χώρες.
«Δεν μπορώ την αντιγραφή οιουδήποτε στυλ, κλασικού, λαϊκού. Πρέπει να μαθαίνεις από την παράδοση. Όπως στα παλιότερα χρόνια, που ο άνθρωπος δεν είχε τις σημερινές ευκολίες. Όσο λιγότερα μέσα έχεις τόσο περισσότερο σκέφτεσαι. Το “λιγότερο” δεν είναι το “λίγο”, σημαίνει ότι υπεύθυνα επιλέγεις αυτό που πρέπει», ήταν το μότο του. Τιμήθηκε σε περισσότερους από 95 πανελλήνιους διαγωνισμούς με πρόσκληση και σε 15 διεθνείς διαγωνισμούς. Διετέλεσε μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ), του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών (ΣΑΔΑΣ), του Συνδέσμου Ελληνικών Γραφείων Μελετών (ΣΕΓΜ), της International Solar Energy Society (ISES), της American Solar Energy Society (ASES), της Ελληνικής Εταιρείας Ηλιακής Ενέργειας (ΕΛΕΤΗΛΕΝ), life fellow της Passive and Low Energy Architecture (PLEA), honorary fellow του Αμερικανικού Συλλόγου Αρχιτεκτόνων (AIA), μέλος του ΔΣ του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής (ΕΙΑ) και της Ελληνικής Αρχιτεκτονικής Εταιρείας (ΕΑΕ). Ο γιος του, Νικόλας, υπήρξε αρχισχεδιαστής της ομάδας Formula 1 της Ferrari.
