Αν έχεις περπατήσει στο Μεταξουργείο, για να βρεθείς στην γκαλερί της Ρεβέκκας Καμχή, δυσκολεύεσαι να ξεχάσεις πόσο συναισθηματική μπορεί να είναι η εμπειρία της επίσκεψης σε έναν χώρο τέχνης που δεν φιλοξενεί μόνο καλλιτέχνες, αλλά αφηγείται ιστορίες. Για το τότε, το τώρα, το μετά. Και τώρα που η Ρεβέκκα Καμχή μάς προσκαλεί (από σήμερα 7-10 μ.μ.) σε μια ομαδική έκθεση με τίτλο «Μια φορά και… μία φωτογραφία», ευκαιρία να δούμε την ιστορία πίσω από τις εικόνες, τις φωτογραφίες μέσα στις φωτογραφίες, σκρολάροντας έργα τέχνης σε έναν εκθεσιακό χώρο. Και όπως αναφέρει η γκαλερίστα: «Ο εκθεσιακός χώρος καμία φορά είναι σαν να συνδέομαι στο Instagram. Αντί να σκρολάρω με το δάχτυλό μου, περνάω το βλέμμα και το σώμα μου μπροστά από κάθε φωτογραφία. Άλλες φορές είναι σαν επιτραπέζιο παιχνίδι κι εμείς οι θεατές σαν τα πιόνια πάνω στη μακέτα. Νικητής αυτός που θα δει την ιστορία πίσω από τις εικόνες. Χαμένος; Κανείς».
Πόσο ανακουφιστικό μπορεί να είναι ακριβώς αυτό το συναίσθημα σε ένα παιχνίδι με χρώματα και δημιουργικές ανησυχίες, χωρίς νικητές και χαμένους. Είναι η στιγμή ακριβώς που τα φωτογραφικά έργα λειτουργούν ως παράθυρα που ανοίγουν προς τον μέσα ή τον έξω κόσμο. Φωτογραφίες που μας οδηγούν στους εφιάλτες μας, για να ξυπνήσουν το ασυνείδητο, να μας παρασύρουν σε μία νυχτερινή έξοδο, να δώσουν πνοή στις επιθυμίες μας.
«Παρατηρώ τους πρωταγωνιστές των φωτογραφιών. Προσπαθώ να ταυτιστώ, να αναζητήσω φίλους και γνωστούς, να αναγνωρίσω την οικεία ατμόσφαιρα των τοπίων, να αποκωδικοποιήσω την τοποθέτηση του φακού προς το θέμα. Γιατί και στην τέχνη, όπως και στη ζωή, όλα έχουν να κάνουν με το βλέμμα. Τη διάθεση. Την αφήγηση».
Μας αρέσει η ιδέα ότι μια ομαδική έκθεση με τίτλο «Μια φορά… και μια φωτογραφία», που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Athens Photo Festival, μας προσκαλεί να φτιάξουμε τη δική μας ιστορία.
Στο σπίτι μας, στο μυαλό μας, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στον τοίχο μας. Με το στοιχείο της διάδρασης και της εξομολόγησης. Γιατί οι ιστορίες αποτελούν πηγές γνώσης, «μας εξοικειώνουν με άγνωστα, απίθανα ή και υπαρκτά σενάρια ζωής», όπως λέει η Καμχή.
«Μια ιστορία, είτε φανταστική είτε πραγματική, μας φέρνει σε επαφή με τα συναισθήματά μας και μας βοηθάει να πάρουμε θέση στη δική μας ζωή για όσα μας συμβαίνουν». Ραντεβού στην γκαλερί της Ρεβέκκας Καμχή μέχρι τις 9 Αυγούστου, για να συναντήσουμε παλιούς και καινούριους καλλιτέχνες, διαφορετικές τεχνικές, διαφορετικούς τόπους, διαφορετικό χρόνο. Φωτογραφίες αναλογικές ή ψηφιακές, ασπρόμαυρες ή έγχρωμες. Θέλετε και ορισμένα ονόματα; Νομπουγιόσι Αράκι, Κρις Βερίν, Ναν Γκόλντιν, Ντιάννα Μαγκανιά, Τρέισι Μοφάττ, Γκαμπριέλ Ορόσκο, Μπιλ Όουενς, Βόλφγκανγκ Τίλλμανς. Μια φορά κι έναν καιρό.
