Αν έχεις βρεθεί τελευταία στον Πειραιά, απολαμβάνεις το πόσο έχει αλλάξει. Νομίζεις ότι ζεις κι αναπνέεις σε μία μητρόπολη της τέχνης. Η «Α» ανακάλυψε ένα αλλιώτικο σύμπαν στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, που προχθές το βράδυ και μέχρι το ξημέρωμα πήρε φωτιά (μετά την τεράστια νίκη του Ολυμπιακού φυσικά)· πρόκειται για το μεγαλείο των εικαστικών τεχνών, που φιλοξενούνται σε τρεις χώρους σε ένα βιομηχανικό τετράγωνο και σε γκαλερί που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από αντίστοιχους χώρους τέχνης στο εξωτερικό. Και εκεί, ποιους καλλιτέχνες ανακαλύπτουμε; Αρκεί να περπατήσουμε στην Πολυδεύκους, για να συναντήσουμε διαφορετικά έργα και δημιουργούς·και για να νιώσουμε ότι ο χρόνος σταματά στην γκαλερί «Rodeo», στο «The Intermission», στον ίδιο δρόμο, και στην «Eleftheria Tseliou Gallery», πλησίον, επί της Ασκληπιού.
Η ΑΡΧΗ
Η αρχή γίνεται στην γκαλερί «Rodeo» της Σύλβιας Κούβαλη. Μόλις που προλαβαίνουμε να περπατήσουμε -μέχρι αύριο-, πάνω στο έργο της Liliana Moro, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της έκθεσης «Σε χρόνο μηδέν»· ηχητική χορογραφία που προκύπτει σαν να πατά το σώμα του επισκέπτη σε σπασμένα γυαλιά. Έπειτα, στη δεύτερη αίθουσα, ακούμε σε λούπα το δοξαστικό εμβατήριο της κόκκινης σημαίας και του ιταλικού αγροτικού κινήματος «Bandiera Rossa»· για τις διακοπές, την αναψυχή, τον ύμνο των αγροτών, την επιστροφή στη φύση. Στην επόμενη αίθουσα μας συστήνεται το έργο του Θανάση Τότσικα «Η φύση, το σπίτι μου»· με χρώματα του θεσσαλικού κάμπου, νερό, βιωματική και αυτοβιογραφική ζωγραφική και γλυπτική εγκατάσταση (στις 16/6 έχουν προγραμματιστεί τα εγκαίνια με τις εκθέσεις τριών νέων καλλιτεχνών). Ακολουθεί ο χώρος τέχνης The Intermission της Άρτεμης Μπαλτογιάννη. Μέχρι τις 3/8 θα ανακαλύψουμε αναγνωρισμένους, καθιερωμένους και νέους δημιουργούς. Όπως την πρώτη έκθεση της Κινέζας Stella Zhong στην Ελλάδα («Inertia»). Για να παρατηρήσουμε μια εγκατάσταση με ενσωματωμένα καθίσματα, για τον υπαρξιακό και εσωτερικό χρόνο, τον τρόμο και την ελπίδα, την αδράνεια, την αθανασία σε μια σειρά γλυπτών· σαν ένα παιχνίδι στο λούνα παρκ.
«ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ»
Η «Eleftheria Tseliou Gallery» εντάσσεται στον εικαστικό χάρτη, για να δούμε το δεύτερο μέρος της ατομικής έκθεσης του Δαυίδ Σαμπεθάι («I Ain’t Dead, Just Trying to Hear The Sound of The Earth Spinning»)· ο χώρος πρώην νυχτερινού κέντρου θα φιλοξενεί μέχρι τις 30 Ιουνίου έργα μεγάλης κλίμακας του καλλιτέχνη. Είναι μια μυσταγωγική έκθεση φωτισμένη υποβλητικά, με χρώμα, συμβολικές φιγούρες, όπως ένας ιππότης, ένα ζευγάρι, μια συμμορία από φύλακες-αγγέλους, ένα φίδι, ένας σιωπηλός μάρτυρας· αντιθέσεις, ένταση, ηρεμία. Και αφηγήσεις, βία, ανασφάλεια, επιθυμία, τρυφερότητα· όλα μαζί, εκεί. Ο ποιητικός τίτλος της έκθεσης προσφέρεται για διαφορετικές αναγνώσεις. Μήπως ο ήχος της Γης, που (πάντα) γυρίζει, ακούγεται αλλιώτικα στον Πειραιά;
