Όταν γνώρισα τον Ρομπέρτο Καβάλι, δεν υπήρχαν social, δεν είχαμε την ίδια αγωνία να βγάλουμε «selfie» για να θυμόμαστε τη στιγμή και να συγκεντρώνουμε «likes». Θυμάμαι όμως τον ενθουσιασμό με τον οποίο μιλούσε για την Ελλάδα και τις Ελληνίδες.
Αγαπήσαμε τον εμβληματικό Ιταλό σχεδιαστή που πέθανε στα 83. Μας άρεσε η υπερβολή του, δεν τον αποκαλούσαμε τυχαία «βασιλιά του animal print». Ρούχα του φορούσαν με πάθος από τον Λένι Κράβιτζ, τη Σίντι Κρόφορντ, τη Σακίρα, την Τζένιφερ Λόπεζ, την Μπιγιονσέ, τη Χάιντι Κλουμ μέχρι τη «δική μας» Καίτη Γαρμπή, που, εκτός από την κοινή τους φωτογραφία που ανέβασε, θέλησε να αποκαλύψει ότι τη φλέρταρε, κάτι που δεν ήθελε να εκμυστηρευτεί στον σύζυγό της, Διονύση Σχοινά.
Αυτός ήταν ο Ρομπέρτο Καβάλι. Το στυλ του ήταν «πολύ σέξι», «πολύ λαμπερό», «πολύ ιταλικό», όλα «molto», στη διαπασών. Όλοι γνώριζαν το στυλ Καβάλι χωρίς να δουν την ετικέτα. Και αυτή ήταν η επιτυχία του.
Όλα ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1970, με τζιν σακάκια και μίνι φορέματα σε μια μπουτίκ στη Γαλλική Ριβιέρα, για να τον ανακαλύψουν η Μπριζίτ Μπαρντό και η Σοφία Λόρεν. Για τις επόμενες δύο δεκαετίες ήταν μάλλον άγνωστος εκτός Ευρώπης. Ήταν μέχρι το λανσάρισμα του «πολυτελούς», εφαρμοστού και λαμπερού ντένιμ, με τη Ναόμι Κάμπελ να το φοράει στην πασαρέλα το 1993, για να εξελιχθεί σε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στον χώρο της μόδας. Με καταστήματα σε όλο τον κόσμο και την υπογραφή του σε κοσμήματα, αρώματα, γυαλιά ηλίου, αλλά και παιδικά ρούχα, είδη σπιτιού, όπως και βότκα («Roberto Cavalli») σε μπουκάλι «ντυμένο» με δέρμα φιδιού.
«Η μόδα που δεν είναι τρελή δεν είναι μόδα», είχε πει. Υποστήριζε με κάθε τρόπο τον μαξιμαλισμό. Έζησε σαν ροκ σταρ. Παντρευόταν, χώριζε, αποκτούσε παιδιά (ο Ρομπέρτο Καβάλι Τζούνιορ είναι μόλις ενός), ντυνόταν σαν έφηβος, ήταν πάντοτε περιτριγυρισμένος από εντυπωσιακές υπάρξεις. Θα τον θυμόμαστε να φωτογραφίζεται ως πιλότος στο μοβ ελικόπτερό του ή καπετάνιος στο λουσάτο σκάφος του. Ηλιοκαμένο με το πούρο του. Στην Ελλάδα. Στην ντουλάπα μας. Στην καρδιά μας. Αντίο.
