Προχθές, στα 65, έφυγε από τη ζωή ο βραβευμένος ποιητής και μεταφραστής Γιώργος Μπλάνας.
Γεννημένος στο Αιγάλεω, σπούδασε ηλεκτροτεχνία και βιβλιοθηκονομία. Αρχικά εργάστηκε ως ταχυδρόμος, βιβλιοθηκάριος, βιβλιοϋπάλληλος και μετέπειτα ως κειμενογράφος για σποτ. Τιμήθηκε με το βραβείο του περιοδικού «Διαβάζω» για την ποιητική συλλογή του «Στασιωτικά» και με τον έπαινο «Κάρολος Κουν» για τη μετάφραση της τραγωδίας του Ευριπίδη «Ηρακλής Μαινόμενος». Το 2015 κατέκτησε το κρατικό βραβείο μετάφρασης ξένης λογοτεχνίας για τη μετάφρασή του στο «Ζωή και πεπρωμένο» του Βασίλι Γκρόσμαν. Ποιητικές συλλογές άρχισε να εκδίδει το 1987 («Η ζωή κολυμπά σαν φάλαινα ανύποπτη πριν τη σφαγή»). Ακολούθησαν δέκα ποιητικά βιβλία και μεταφράσεις από Άλεν Γκίνσμπεργκ μέχρι Τσαρλς Μπουκόφσκι, Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Έντγκαρ Άλαν Πόε. Και Μολιέρος, και Όμηρος, και Αισχύλος, και Σοφοκλής, και Ευριπίδης, και Αριστοφάνης. Το 1997 μετέφρασε δύο ραψωδίες της «Ιλιάδας» και το 2011, για τον Μιχαήλ Μαρμαρινό και το Εθνικό, τον «Ηρακλή Μαινόμενο» του Ευριπίδη. Μεταφράσεις του αξιοποιήθηκαν στο ανέβασμα τραγωδιών σε Επίδαυρο και Ηρώδειο.
Αν θέλουμε να απομονώσουμε κάτι από όσα γράφτηκαν για εκείνον, θα σταθούμε στον Γιάννη Στάνκογλου: «Όσες τραγωδίες έχω παίξει η μετάφραση ήταν δικιά του. Χάσαμε έναν μεγάλο ποιητή, μεταφραστή. Αλλά κυρίως έναν μεγάλο άνθρωπο. Πληγή. Αντίο, καλέ μου φίλε! Με ποιον θα μιλάω τώρα, πριν από τα δύσκολα…».
