Ζουμ στις «Ηχητικές Οδύσσειες» του Ξενάκη

Η πρώτη ολοκληρωμένη έκθεση στη χώρα μας για τον πρωτοποριακό μουσικό, αρχιτέκτονα, μαθηματικό και φιλόσοφο
17:01 - 8 Ιανουαρίου 2024

Ήταν ένας σύγχρονος «αναγεννησιακός άνθρωπος»: μουσικός, αρχιτέκτονας, μαθηματικός, φιλόσοφος. Ο Ιάννης Ξενάκης (1922-2001) αναζήτησε διεξοδικά και ενίοτε πρωτοποριακά εκείνες τις πιθανές λύσεις, τα «κλειδιά» στην περίπλοκη σχέση της επιστήμης με την τέχνη. Την πρώτη ολοκληρωμένη έκθεση στην Ελλάδα για αυτόν τον προοδευτικό, παγκοσμίου φήμης στοχαστή και καλλιτέχνη του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα διοργανώνει το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, από τις 7 Ιανουαρίου, με τίτλο «Ιάννης Ξενάκης: Ηχητικές Οδύσσειες».

Στα 50s συνέθεσε ριζοσπαστική μουσική: αναφορά στην αρχαιότητα, ωδή στη φύση, αλλά και φόρο τιμής στον μοντερνισμό, με την έξυπνη χρήση της τεχνολογίας.

Πρωτοστάτησε στη χρήση μαθηματικών μοντέλων στη μουσική, όπως για παράδειγμα τη θεωρία των παιγνίων. Επιπλέον, υπήρξε -και είναι ακόμη σήμερα- μία από τις κορυφαίες επιρροές διεθνώς στην ανάπτυξη της ηλεκτρονικής μουσικής. Ιδιαίτερα σημαντική αυτή η έκθεση, που είναι μια συμπαραγωγή της Musée de la Musique-Philharmonie de Paris και του ΕΜΣΤ, παρουσιάζει πρωτότυπο και ανέκδοτο υλικό: φωτογραφίες, αρχιτεκτονικά σχέδια, απεικονιστικές παρτιτούρες, μακέτες.

Φωτογραφίες, αρχιτεκτονικά σχέδια, απεικονιστικές παρτιτούρες, μακέτες, βίντεο και ανέκδοτο ακουστικό υλικό του Ιάννη Ξενάκη στην έκθεση στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Χωρισμένη σε έξι ενότητες, επικεντρώνεται στο πιο σημαντικό και αντισυμβατικό κομμάτι του έργου του και ρίχνει φως στην προσωπική του ιστορία, όπως επίσης και στην εικαστική, λογοτεχνική και μουσική παραγωγή του. Σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο, σχεδιασμένο από την Εύα Μανιδάκη και τον Θανάση Δεμίρη (Flux Office), o επισκέπτης καλείται να βυθιστεί στην πολυτάραχη ιστορία του Ιάννη Ξενάκη και να ανακαλύψει το εύρος του καλλιτεχνικού έργου του.

Άλλωστε, όπως έλεγε: «Η τέχνη είναι το μέσον που οδηγεί τον άνθρωπο στο να απελευθερώσει την πιο δημιουργική του φαντασία και πράξη. Η τέχνη, με άλλα λόγια, μπορεί να λειτουργήσει ως η απελευθερωτική δύναμη του κόσμου»…