Η σκηνογράφος και ενδυματολόγος Iωάννα Παπαντωνίου γνωρίζει όσο ελάχιστοι την ιστορία του ελληνικού ενδύματος. Από τη φόδρα. Είναι η γυναίκα που ονειρεύεται χρόνια τώρα τη δημιουργία ενός Μουσείου Μόδας και τώρα που ετοιμάζει ένα συνέδριο στο Μουσείο Μπενάκη για να γιορτάσουμε όλοι μαζί τα 20 χρόνια της Ελληνικής Εταιρείας Ενδυμασιολογίας, θέλουμε να είμαστε κοντά της για να διδαχτούμε, να μοιραστούμε εμπειρίες, να γίνουμε ακόμη πιο σοφοί. «Ένδυμα: Έρευνα/Moυσείο/Θέατρο, Αντίδωρο στην Ιωάννα Παπαντωνίου» ο τίτλος του συνεδρίου, αφιερωμένου στην ιδρύτρια και πρώτη πρόεδρο της εταιρείας, που θα φιλοξενηθεί στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη της Πειραιώς στις 8, 9 και 10 Δεκεμβρίου. Δύο δεκαετίες δραστηριότητας στον χώρο της μελέτης του ενδύματος.
«Το ένδυμα ως μέρος του πολιτισμού σε ιστορικό και παρόντα χρόνο», όπως διαβάζουμε, και θα ακούσουμε από επίκουρους καθηγητές, ιστορικούς, λαογράφους, μουσειολόγους και αρχαιολόγους, «λίγες σκέψεις για τα ενδυματολογικά σύνολα των μουσειακών συλλογών και εκθέσεων». Θα δοκιμάσουμε «μια πολύτιμη φορεσιά ως γεγονός», θα μιλήσουμε για την παράδοση και τη μνήμη γυναικών, θα κρατήσουμε σημειώσεις «ανακυκλώνοντας» τη μνήμη.
Θα διακτινιστούμε επίσης και στο 1960 για να ζήσουμε «μια δεκαετία συνεργειών για την προώθηση της ελληνικής μόδας». Θα δούμε σεγκούνια του Πωγωνίου, τσαρουχάδικα, το ελληνικό ταγάρι, τη φουστανέλα του Όθωνα. Το ένδυμα ως έκθεμα αλλά και τις πολιτικές διαστάσεις της ένδυσης. Θα επενδύσουμε σε παιχνίδια της μόδας, τότε και τώρα. Για να περάσουμε από την επίδειξη μόδας στην αγορά. Και να απαντήσουμε στο δίλημμα: περφόρμανς ή καταναλωτικό αγαθό; Kαι κάπου εκεί θα παρακολουθήσουμε μία ομιλία για το παράδειγμα του χαβανέζικου πουκάμισου. Αλόχα.
