Με μότο «η τέχνη είναι η πιο ηχηρή σιωπή», η Ιωάννα Μόσχου, που έχει σπουδάσει Νοσηλευτική, αλλά επαγγέλλεται ζωγράφος και λατρεύει την Άννα Βίσση, δημιούργησε σειρά ζωγραφικών έργων με επιρροές από τα κόμικς και θέμα την επική συναυλία της δημοφιλούς ερμηνεύτριας στο Ηρώδειο.
Αν η Βίσση αγνοεί ή όχι το πόνημά της λίγο μετράει, αφού το αποτέλεσμα εντυπωσιάζει. Αναφερόμενη σχετικά η δημιουργός επισημαίνει: «Εκείνο το βράδυ πήρε στην αγκαλιά της το άστρο της και τον παιδικό της εαυτό από το χέρι. Έκανε ένα βήμα και από άνθρωπος ντύθηκε ήλιος. Απέναντι αμέτρητα μάτια, σαν καθρεφτάκια ηλεκτρικά, χειροκροτούσαν ήδη την εκπλήρωση που ενσάρκωνε. Το λευκό χαλί της φωνής της, που είχε λαξεύσει στο μάρμαρο όλες της τις μορφές.
Πίνακες της Ιωάννας Μόσχου με τη μορφή της Άννας Βίσση
Είχε ξεκινήσει μόνη, αλλά δεν ήταν πια. Το δωμάτιο είχε γίνει αρχαίο θέατρο, ο καθρέφτης θεατές. Ήταν το δώρο της (σ.σ. το Ηρώδειο) και το πήρε δειλά, σαν να μην ήταν σίγουρη ότι της ανήκε. Δεν χωρούσε μέσα της η συνειδητοποίηση. Γιατί τέτοια δώρα δεν χαρίζονται αν έχεις απλώς ταλέντο ή καλή φωνή. Αλλά μόνο αν έχεις ψυχή – μια συγκεκριμένη ψυχή που νιώθει κάτω από τις λέξεις, γίνεται ολόκληρη συναίσθημα και γίνεται η φωνή σου όταν πονάς. Ήταν εκεί γιατί έμεινε αφοσιωμένη στο όνειρό της. Δεν χώρεσε σε κουτάκια, δεν κατάλαβε κανόνες, δεν πρόσεχε πού θα ακουμπήσει, δεν είχε ταμπέλα. Ήταν εκεί γιατί έμεινε αφοσιωμένη στο όνειρό της πενήντα χρόνια». Τι παραπάνω να σχολιάσεις για το επικό live της «απόλυτης» στις 3 Οκτωβρίου στο Ρωμαϊκό Ωδείο; Η τέχνη «μίλησε». Όπως πάντα, με τον δικό της τρόπο.
