Πώς διαβάζουν στο Μαξίμου το φαινόμενο Ζωή

Οι διαφορετικές απόψεις που εκφράζονται στην κυβέρνηση όσον αφορά το μέλλον της Πλεύσης Ελευθερίας.
09:13 - 14 Απριλίου 2025

Δύο εκ διαμέτρου αντίθετες αναγνώσεις μπροστά στο «φαινόμενο Κωνσταντοπούλου» γίνονται στο κυβερνητικό στρατόπεδο, εκεί όπου εσχάτως σκάνε και τα πρώτα χαμόγελα λόγω της ανάκαμψης που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις. Η πρώτη ανάγνωση, αντιμετωπίζει την εκτόξευση της Πλεύσης Ελευθερίας μάλλον… ανέμελα έως θετικά και, πάντως, όχι με αγωνία για μια σειρά από λόγους. Η δεύτερη, χτυπά πολλά καμπανάκια και επισημαίνει κινδύνους και δυσάρεστες εξελίξεις για το κυβερνών κόμμα, αν συνεχιστεί η φρενήρης κούρσα ενός κόμματος που θέλει να λέγεται αντισυστημικό και σίγουρα πάντως, ξεφεύγει των γνωστών πολιτικών πλαισίων.

Στο Μέγαρο Μαξίμου, κυρίως, πιστεύουν ότι το νέο δίπολο, ευνοεί σε αυτήν τη φάση τη ΝΔ με το επιχείρημα πως ενισχύει την εικόνα του κυβερνώντος κόμματος ως υπεύθυνης πολιτικής δύναμης σε καιρούς μεγάλων γεωπολιτικών αναταράξεων και διεθνών εντάσεων, εκτιμώντας ότι το εκλογικό σώμα ύστερα από τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμεί να μπει σε νέες περιπέτειες. Με αυτό το σκεπτικό υποστηρίζουν πως η Ζωή Κωνσταντοπούλου όχι μόνον δεν απειλεί τη ΝΔ αλλά, αντιθέτως, δυνητικά θα μπορούσε -άθελά της- να λειτουργήσει προωθητικά, με τις όποιες υπερβολές της στον δημόσιο χώρο και τον ιδιαίτερα οξύ λόγο που επιλέγει να χρησιμοποιεί. «Οι εποχές, της πάνω και της κάτω πλατείας έχουν παρέλθει. Ο κόσμος είδε την κατάληξη που είχε η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και θα το σκεφτεί διπλά και τριπλά πριν να δώσει την ψήφο του σε μια πολιτικό η οποία προέρχεται από το αντιμνημονιακό μπλοκ και συνεχίζει να πολιτεύεται με ρητορικά σχήματα της εποχής των μνημονίων», λένε σχετικά αυτά τα πρόσωπα στα κυβερνητικά επιτελεία.

Διψήφια ποσοστά

Τη συγκεκριμένη άποψη δεν ενστερνίζονται άπαντες στη «γαλάζια» παράταξη, καθώς κάποιοι άλλοι αντιμετωπίζουν με μεγάλη ανησυχία τη διαρκή ανοδική πορεία της Πλεύσης Ελευθερίας και της αρχηγού της. Ήδη, άλλωστε, φιγουράρει με διψήφια ποσοστά όχι μόνον στην πρόθεση ψήφου, αλλά και στην καταλληλόλητα για πρωθυπουργία αφήνοντας πίσω και με διαφορά τους Νίκο Ανδρουλάκη, Σωκράτη Φάμελλο. «Μετά τις ευρωεκλογές, πολύ περισσότερο ύστερα από τις μεγάλες διαδηλώσεις για τα Τέμπη, το εκλογικό σώμα δεν παίρνει απλώς αποστάσεις από τα κόμματα εξουσίας, αλλά δείχνει να κινείται εντελώς ασύμμετρα έως εκδικητικά, που σημαίνει πως οι συμπεριφορές του στην κάλπη ενδεχομένως να είναι απρόβλεπτες», λένε και αναπτύσσουν από την πλευρά τους σειρά δεδομένων τα οποία, όπως αξιολογούν, πιθανότατα στη συνέχεια να δώσουν νέα ώθηση στην πρώην πρόεδρο της Βουλής.

Ένα από αυτά αφορά την εντυπωσιακή δυναμική που αναπτύσσει η Πλεύση Ελευθερίας στους νέους ψηφοφόρους. Ένα δεύτερο, τη μεγάλη διείσδυση που έχει σε πολυπληθείς πληθυσμιακές ομάδες οι οποίες εκτείνονται από τα δεξιά της ΝΔ και την παραδοσιακή βάση της «γαλάζιας» παράταξης και φθάνουν έως την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Κοινό γνώρισμα αυτού του ετερόκλητου συνόλου, είναι οι αντιμνημονιακές αφετηρίες. Διόλου τυχαία, άλλωστε, η Ζωή Κωνσταντοπούλου επιλέγει συχνά να αναφέρεται στα κόμματα που στήριξαν τα μνημόνια για να πει στη συνέχεια πως δεν επιθυμεί να έχει την παραμικρή σχέση μαζί τους. Μια άλλη παράμετρος -όπως λένε όσοι στη ΝΔ βλέπουν ως κίνδυνο τη Ζωή- είναι ο τρόπος με τον οποίο η κυρία Κωνσταντοπούλου επιχειρεί να αξιοποιήσει τις (πολλές) ρωγμές του πολιτικού συστήματος. Και αυτό, καθώς επιλέγει να μην κάνει μετωπικό αγώνα στρεφόμενη αποκλειστικά και μόνον κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά συχνά-πυκνά τα βάζει, πάντα σε υψηλότατους τόνους, με τους πάντες -από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ έως τον Κυριάκο Βελόπουλο και την Αφροδίτη Λατινοπούλου.

Εφημερίδα Απογευματινή