Η Ελλάδα σήµερα βρίσκεται σε ένα κρίσιµο σηµείο. Τα τελευταία χρόνια έχει περάσει από διαδοχικές κρίσεις που άφησαν έντονα τα αποτυπώµατά τους -από τη δεκαετή οικονοµική κρίση, την πανδηµία, την ενεργειακή κρίση, αλλά και τις γεωπολιτικές εντάσεις που διαµορφώνουν µια νέα πραγµατικότητα. Ωστόσο, η χώρα έχει καταφέρει να αφήσει πίσω της τις πιο δύσκολες στιγµές.
Σήµερα, µε σταθερά αναπτυσσόµενη οικονοµία, µε αύξηση των επενδύσεων, αλλά και µε αναβαθµισµένο διεθνή ρόλο, η Ελλάδα βρίσκεται µπροστά σε µια µεγάλη ευκαιρία: να επαναπροσδιορίσει το παραγωγικό της µοντέλο, ώστε να γίνει ακόµα πιο ανθεκτική και ανταγωνιστική.
Για χρόνια, η οικονοµία µας βασίστηκε στον τουρισµό, τη ναυτιλία και τον δηµόσιο τοµέα. Οµως σήµερα αυτές οι δραστηριότητες από µόνες τους δεν αρκούν για να εξασφαλίσουν µακροπρόθεσµη ανάπτυξη και σταθερότητα. Χρειαζόµαστε µια νέα προσέγγιση που θα δώσει έµφαση στη διαφοροποίηση της παραγωγής, δηλαδή να αναπτύσσει και να επενδύει σε πολλούς και διαφορετικούς κλάδους παραγωγής, την καινοτοµία και τις σύγχρονες τεχνολογίες. Είναι κάτι που έχει τονιστεί από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Γι’ αυτό και η στρατηγική για τον παραγωγικό µετασχηµατισµό της ελληνικής οικονοµίας, όπως παρουσιάστηκε από τον υπουργό Ανάπτυξης Τάκη Θεοδωρικάκο, στηρίζεται σε τρεις βασικούς άξονες: τη βελτίωση του επιχειρηµατικού περιβάλλοντος, την παροχή επενδυτικών κινήτρων και τη στήριξη της καινοτοµίας.
Η πρώτη προτεραιότητα είναι η Ελλάδα να συνεχίσει να εξελίσσεται σε µια χώρα ακόµα πιο φιλική προς τις επενδύσεις. Είναι µια στρατηγική κατεύθυνση που ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση υπηρετούν σταθερά από το 2019 και σε µεγάλο βαθµό έχουν ήδη επιτύχει σηµαντικές µεταρρυθµίσεις και απτά αποτελέσµατα. Σήµερα, η πρόκληση είναι να ενισχυθεί και να ολοκληρωθεί η προσπάθεια. Να απλοποιηθούν ακόµα περισσότερο οι διαδικασίες, να µειωθεί η γραφειοκρατία, να εκσυγχρονιστούν οι υποδοµές και να δοθούν ισχυρά κίνητρα στις επιχειρήσεις για να αναπτυχθούν.
Παράλληλα, η χώρα καλείται να αξιοποιήσει πλήρως τα συγκριτικά της πλεονεκτήµατα: τη γεωγραφική της θέση, τον αγροτικό τοµέα, τον πολιτισµό της, το επιστηµονικό και ανθρώπινο δυναµικό της. Οπως επίσης δεν µπορεί να µη συµπεριλάβουµε και τον τοµέα της βιοτεχνίας, έναν τοµέα που παραδοσιακά αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά της µικροµεσαίας επιχειρηµατικότητας. Η περαιτέρω ανάπτυξη των ελληνικών βιοτεχνιών, οι οποίες πρέπει να αποτελούν µέρος του νέου παραγωγικού µοντέλου της Ελλάδας, θα πραγµατοποιηθεί µε έµφαση τόσο σε επίπεδο της χρηµατοδότησής τους όσο και της πρόσβασης σε νέες αγορές. Ταυτόχρονα, η έρευνα και η καινοτοµία πρέπει να µπουν στην καρδιά της οικονοµίας, µε τη στήριξη της συνεργασίας µεταξύ Πανεπιστηµίων, ερευνητικών κέντρων και επιχειρήσεων. Ακόµα ένα βασικό ζήτηµα είναι η χρηµατοδότηση.
Οι επιχειρήσεις, και ειδικά οι µικροµεσαίες, χρειάζονται πρόσβαση σε κεφάλαια για να επενδύσουν και να αναπτυχθούν. Η κυβέρνηση σχεδιάζει να διαθέσει πάνω από 3 δισ. ευρώ τα επόµενα χρόνια για τη στήριξη της βιοµηχανίας, ιδιαίτερα στις παραµεθόριες περιοχές. Αυτό δεν αφορά µόνο µεγάλες επενδύσεις, αλλά και τη δηµιουργία νέων θέσεων εργασίας και την ανάπτυξη τοπικών οικονοµιών. Οµως την ίδια στιγµή γίνεται πράξη και η δέσµευση για διαφάνεια και υπευθυνότητα στη διαχείριση δηµόσιων πόρων. ∆εν µπορεί να είναι αποδεκτό να δίνονται χρήµατα για επενδύσεις που τελικά δεν γίνονται, όπως συνέβη σε αρκετές περιπτώσεις που χρηµατοδοτήθηκαν από τους αναπτυξιακούς νόµους του 2004 και του 2011.
Γι’ αυτό και, σύµφωνα µε τον υπουργό Ανάπτυξης, συνολικά 480 εκατ. ευρώ θα επιστραφούν στο ∆ηµόσιο από 1.400 επενδυτικά σχέδια που δεν έγιναν ποτέ. Είναι ένα µήνυµα ότι η στήριξη των επενδύσεων συνεχίζεται, αλλά µε διαφάνεια και σεβασµό στο δηµόσιο χρήµα. Η αλλαγή δεν θα γίνει από τη µία µέρα στην άλλη, αλλά είναι αναγκαία για να µπορέσει η Ελλάδα να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του µέλλοντος. Με το σωστό σχέδιο, η χώρα µπορεί να πετύχει µια ουσιαστική αλλαγή που θα της επιτρέψει να συνεχίσει να προχωρά µπροστά και να επενδύει στο µέλλον.
Γράφει ο Νίκος Παπουτσής / Κυριακάτικη Απογευματινή
