Εν αναμονή της τουρκικής αντίδρασης βρίσκεται η Αθήνα μετά την ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου στην πράξη, από την ανακοίνωση της Chevron για την έναρξη γεωτρήσεων νοτίως της Κρήτης. Σε αυτό το κλίμα, δεν περνά απαρατήρητη η αμηχανία της Άγκυρας και μάλλον έτσι εξηγείται η σιγή ασυρμάτου που επικρατεί καθώς, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχει υπάρξει το παραμικρό σχόλιο για τις εξελίξεις. Ανεξάρτητα από την όποια αντίδραση, η ελληνική κυβέρνηση πάντως είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, ασκώντας εμπράκτως τα κυριαρχικά της δικαιώματα και αγνοώντας τις νεο-οθωμανικές φαντασιώσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Στη σημασία του ενδιαφέροντος της Chevron και ως προς τα γεωπολιτικά συμφέροντα της χώρας αναφέρθηκε εκτενώς ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σταύρος Παπασταύρου, σημειώνοντας ότι στόχος της κυβέρνησης είναι όλες οι διαδικασίες να ολοκληρωθούν εντός του 2025. «Είναι μια ξεκάθαρη ψήφος εμπιστοσύνης στην Ελλάδα ως αξιόπιστο επενδυτικό προορισμό, η οποία μάλιστα έχει πολλαπλή διάσταση, οικονομική, γεωπολιτική, ενεργειακή και πολιτική», δήλωσε (ΕΡΤ) χθες, μεταξύ άλλων, ο κ. Παπασταύρου. Όπως είπε, το ενδιαφέρον της Chevron αλλά και η αποδοχή του από την ελληνική κυβέρνηση, ενισχύουν τη θέση μας ως σημαντικού ενεργειακού κόμβου στην Ανατολική Μεσόγειο. Ταυτόχρονα, αναφέρθηκε όμως και στη Λιβύη υποστηρίζοντας ότι «στη χωροθέτηση που έκανε αποδέχεται τη μέση γραμμή και έμπρακτα αποδέχθηκε τη θέση του Διεθνούς Δικαίου», ενισχύοντας έτσι στην πράξη τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Μολονότι η διαδικασία των ερευνών δεν δύναται να ξεκινήσει άμεσα, το ζύγισμα των αντιδράσεων της Τουρκίας αναμένεται να κριθεί σύντομα, με το ενδιαφέρον να στρέφεται κυρίως στο αν και με τι τρόπο σκοπεύει να υπερασπισθεί το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο και τη μονομερή οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας της στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτή τη στιγμή πάντως είναι εμφανές πως η Άγκυρα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, καθώς δείχνει αφενός αρκούντως απορροφημένη από τη συριακή της περιπέτεια και αφετέρου από την εσωτερική αναταραχή που έχει προκαλέσει η σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου. Επίσης, βρίσκεται σε μία λεπτή διαπραγμάτευση με την Ουάσινγκτον για τον επαναπροσδιορισμό της διμερούς σχέσης στην εποχή Τραμπ, με κύριο μέλημα να μπει ξανά στο πρόγραμμα των F-35 αλλά και να πάρει τα ολοκαίνουργια F-16. Και η εξίσωση μάλιστα δυσκολεύει με την προσθήκη του Ισραήλ, καθώς κάθε κίνηση της Ουάσινγκτον λαμβάνει υπόψη και τις ανάγκες του Τελ Αβίβ, το οποίο φαίνεται να έχει θορυβηθεί από την πρωτοβουλία της Άγκυρας να προτείνει σύναψη πενταμερούς συμφωνίας ασφαλείας στις γειτονικές προς το εβραϊκό κράτος αραβικές χώρες. Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, η αναμέτρηση με τα συμφέροντα δύο αμερικανικών κολοσσών, όπως η Chevron και η Exxon Mobil, συνιστά για την Τουρκία ένα πρόβλημα περισσότερο σύνθετο από την επίδειξη δύναμης προς τη Γαλλία ή την Ιταλία, όπως την έχουμε δει κατά το πρόσφατο παρελθόν στην ευρύτερη περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου.
Εφημερίδα Απογευματινή
