Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ δεν μπορεί να είναι μόνο διαχειριστική συνθήκη, αλλά συνδυασμός ιδεολογικής προσέγγισης και ρεαλιστική πολιτικής. Υπό αυτή την έννοια δεν μπορούμε να αγνοούμε βαθιές ιδεολογικές διαφορές που υπάρχουν, όχι σε ένα πλαίσιο στείρας ιδεολογικής αντιπαράθεσης αλλά ως πλαίσιο υλοποίησης αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που πρέπει να γίνουν στο κράτος και την κοινωνία.
Του Θάνου Πλεύρη
ΕΝΩ ΛΟΙΠΟΝ πολλές φορές αναφερόμαστε σε κακώς κείμενα της ελληνικής διοίκησης σε διαφόρους καίριους τομείς για την ποιότητα ζωής του πολίτη, όπως το κράτος, η υγεία, η παιδεία, όταν ερχόμαστε να κάνουμε τις απαιτούμενες αλλαγές, διάφορες συντεταγμένες μειοψηφίες αναφέρονται στις δήθεν κατακτήσεις φωτογραφίζοντας κυρίως αλλαγές που έγιναν τη δεκαετία του ’80.Αυτή η δεκαετία δημιούργησε την πασοκοποίηση του κράτους. Όταν αναφέρομαι σε πασοκοποίηση δεν εννοώ προφανώς ανθρώπους, αλλά νοοτροπία που μπόλιασε την ελληνική διοίκηση για δεκαετίες, δημιουργώντας έναν άκρατο κρατισμό στη διοίκηση, με τρομακτικές δυσλειτουργίες, διαφθορά και κακού τύπου συνδικαλιστικές νοοτροπίες. Αυτό το κράτος είναι η «εμβληματική» παρακαταθήκη του ΠΑΣΟΚ και εν συνεχεία του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία. Έκτοτε οι αλλαγές που έγιναν είναι μεγάλες και η πρόοδος που συντελέστηκε αξιοσημείωτη. Ειδικά τα τελευταία τέσσερα χρόνια υπήρξε σημαντική πρόοδος σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης και συγκρούσεις με όλες τις νοοτροπίες που εγκαθίδρυσε το ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του ’80, τις συνέχισε στο μεγαλύτερο μέρος της διακυβέρνησής του, τις υιοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ και ταλαιπώρησαν και ταλαιπωρούν για δεκαετίες τους Έλληνες πολίτες.
Η ΠΑΓΜΑΤΙΚΗ λοιπόν υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων προϋποθέτει την πλήρη σύγκρουση με όλες αυτές τις πρακτικές του ΠΑΣΟΚ, που στη συνέχεια έγιναν πρακτικές του ΣΥΡΙΖΑ. Η αποπασοκοποίηση του κράτους είναι η βάση για κάθε μεταρρύθμιση.
Ο κ. Πλεύρης είναι αν. κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, βουλευτής Α΄ Αθηνών ΝΔ
