Σπύρος Κάραλης
Την ανάγκη να υπάρξει πολιτική σταθερότητα προτάσσει όλο και περισσότερο στον δημόσιο διάλογο το Μέγαρο Μαξίμου, την ώρα που ο κόσμος ξεμένει από βεβαιότητες, η Δύση εισέρχεται σε έναν νέο ιστορικό κύκλο και η Ευρωπαϊκή Ένωση βλέπει το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια της μετά τη βίαιη γεωπολιτική αταξία που επιβάλλει η διοίκηση Τραμπ. Σε αυτή τη συγκυρία και με αφορμή τη σύναξη του σκληρού πυρήνα της Ευρώπης στο Παρίσι, η Αθήνα και προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με Ευρωπαίους ηγέτες.
Τηλεδιάσκεψη στο ΕΛΚ
Σήμερα άλλωστε ο πρωθυπουργός θα έχει τηλεδιάσκεψη με τους επικεφαλής του ΕΛΚ, με θέμα βέβαια τις νέες συνθήκες που διαμορφώνει η Ουάσινγκτον. Ωστόσο η ελληνική πλευρά έχει τους δικούς της λόγους να ανησυχεί, οι οποίοι είναι αρκετά διαφορετικοί σε σχέση λ.χ. με τις αγωνίες του γαλλογερμανικού άξονα. Κι αυτό βέβαια, γιατί το Παρίσι και το Βερολίνο, όσο κι αν επικαλούνται τον ρωσικό κίνδυνο και τον Πούτιν ως φόβητρο, δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μια κανονική και υπαρκτή απειλή σαν αυτή που αντιμετωπίζει επί δεκαετίες η χώρα μας εξ ανατολών. Και εδώ κάπου παίρνει σάρκα και οστά η μεγαλύτερη ανησυχία της Αθήνας, αν φυσικά ο νέος Αμερικανός πρόεδρος προχωρήσει σε όσα έχει προαναγγείλει, δηλαδή στην οριστική απόσυρση της αμερικανικής παρουσίας από την Ευρώπη και τη ΝΑ Μεσόγειο.
Γεωπολιτικά νεκρή η ΕΕ
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρείται περίπου γεωπολιτικά νεκρή και, με τον Τραμπ να μην αφήνει τίποτα όρθιο στο πέρασμά του, το ενδεχόμενο παρέμβασης των ΗΠΑ (ή του ΝΑΤΟ, το μέλλον του οποίου θεωρείται αμφίβολο) σε περίπτωση μελλοντικής στρατιωτικής κρίσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας μειώνεται δραματικά. Κάτι που κανείς στην Αθήνα δεν μπορεί να αποκλείσει, καθώς τα ήρεμα νερά και ο ελληνοτουρκικός διάλογος συχνά διαταράσσονται με ευθύνη της Άγκυρας. Ενδεικτική άλλωστε ήταν η αποστροφή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην συνέντευξη στην «Καθημερινή της Κυριακής»: «Ποτέ δεν καλλιεργήσαμε προσδοκίες. Η Ελλάδα είχε ξεκάθαρη θέση από την αρχή, χωρίς ποτέ να διαπραγματευτεί τις διαχρονικά κόκκινες γραμμές μας». Και στις δύο πλευρές του Αιγαίου καταγράφεται καθήλωση και στάση αναμονής, με την Τουρκία και την Ελλάδα να περιμένουν να δουν πού θα κάτσει η μπίλια της νέας αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Τι σημαίνει η Ελλάδα για την Τουρκία
Για την ώρα το Μέγαρο Μαξίμου και η ελληνική διπλωματία παρακολουθούν στενά τη νέα αμερικανική ρητορική, όπως διατυπώνεται από τον πρόεδρο Τραμπ, τον αντιπρόεδρο Βανς και τον υπουργό Εξωτερικών, Ρούμπιο, επενδύοντας στις πολλές διμερείς στρατιωτικές και οικονομικές συνεργασίες που έχουν υπογραφεί, ειδικά στα ζητήματα της ενέργειας, με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης να αποκτά ισχυρή διπλωματική αξία για τη χώρα μας σε αυτή τη φάση. Και στο γεγονός ότι η Ελλάδα παραμένει διαχρονικά, σταθερά και αμετακίνητα σύμμαχος χώρα των ΗΠΑ. Το ερώτημα βέβαια είναι αν η παραδοσιακή φιλία ανάμεσα στις δύο χώρες σημαίνει πραγματικά κάτι για τον νέο Αμερικανό πρόεδρο, ο οποίος, όπως έχει δείξει έως τώρα, φαίνεται να πολιτεύεται στη λογική της ισχύος, στρατιωτικής και οικονομικής. Εκεί δηλαδή όπου τα τουρκικά μεγέθη υπερτερούν των ελληνικών.
Κριτική στην Ευρώπη
Κι ενώ οι εξελίξεις τρέχουν, κυβερνητικά στελέχη εμφανίζονται με σαφή κριτική διάθεση απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε δημόσια είτε σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες. Ξεχωρίζει όμως η ανάρτηση του Άδωνη Γεωργιάδη στο Χ με αναφορές στον Αμερικανό και τον Ρώσο πρόεδρο, με την οποία ασκεί σφοδρότατη κριτική διαχρονικά στις ευρωπαϊκές ηγεσίες, ειδικότερα τη γερμανική και τη γαλλική. «Στα μάτια τόσο του προέδρου Τραμπ όσο και του προέδρου Πούτιν, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια ένωση πλουσίων αλλά εντελώς αδύναμων εθνών. Είναι σοκαριστικό πώς διαδοχικές ευρωπαϊκές ηγεσίες επέλεξαν, για να ζήσουν το τώρα, να καταστήσουν τα κράτη τους τόσο ανίσχυρα και, επαναλαμβάνω, ευτυχώς εμείς είμαστε η εξαίρεση. Η μεγαλύτερη υπηρεσία που οι ΗΠΑ μπορούν να προσφέρουν στην ΕΕ σήμερα είναι αυτή ακριβώς: να της δείξουν χωρίς καμία ευγένεια σε ποιο υπέρτατο βαθμό αδυναμίας και ανυποληψίας έχει φθάσει και να την ξυπνήσουν πριν να είναι πολύ αργά», σημειώνει ο υπουργός Υγείας σε αυτή την εκτενή αναφορά του στα γεωπολιτικά Ευρώπης – ΗΠΑ, η οποία ομολογουμένως προκάλεσε αίσθηση και σχολιάστηκε.
Εφημερίδα Απογευματινή
