Ο Κωνσταντίνος Τασούλας είναι η πρόταση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για τη διαδοχή της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, στην Προεδρία της ∆ημοκρατίας. Οι σχετικές ανακοινώσεις έγιναν την Τετάρτη από τον πρωθυπουργό μέσω τηλεοπτικού του μηνύματος, ενώ ο κ. Τασούλας είναι ο πρώτος εν ενεργεία πρόεδρος της Βουλής, στα μεταπολιτευτικά χρονικά, που προτείνεται από πρωθυπουργό για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα.
Ακόμη θα γίνει ο δεύτερος πολιτικός με καταγωγή από την Ηπειρο, μετά τον Κάρολο Παπούλια, που θα περάσει το κατώφλι του προεδρικού μεγάρου από το 1974 μέχρι και σήμερα. Μάλιστα το ρεκόρ που έχει καταγραφεί σε ψήφους είναι το 2005, όταν ο Κάρολος Παπούλιας εξελέγη με 279 ψήφους. Σημειώνεται ότι στα 50 χρόνια Μεταπολίτευσης από τους οκτώ διατελέσαντες Προέδρους οι τρεις εξ αυτών προήλθαν από το δικαστικό σώμα. Ο λόγος για τον Μιχαήλ Στασινόπουλο, τον Χρήστο Σαρτζετάκη και την Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Ακόμη οι πέντε εξ αυτών έχουν καταγράψει από μία θητεία. Η «Κυρια-κάτικη Απογευματινή», με αφορμή την επικείμενη εκλογή του νέου Προέδρου της ∆ημοκρατίας, παρουσιάζει τους διατελέσαντες Προέδρους της ∆ημοκρα-τίας από το 1974 μέχρι και σήμερα.
O νέος ένοικος του προεδρικού μεγάρου θα είναι ο δεύτερος μεκαταγωγή από την Ηπειρο – Tο ρεκόρ σε ψήφους έγινε το 2005, όταν ο Κάρολος Παπούλιας εξελέγη με 279 ψήφους
Μιχαήλ Στασινόπουλος
(1974-1975)
Η χούντα κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος στις 23 Ιουλίου του 1974 -είχε προηγηθεί η προδοσία της Κύπρου- και η δημοκρατία επανήλθε στον τόπο που τη γέννησε. Πρώτος μεταπολιτευτικός πρωθυπουργός ήταν ο «Εθνάρχης» Κωνσταντίνος Καραμανλής. Μία από τις πρώτες ενέργειες της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ήταν η επαναφορά σε ισχύτου Συντάγματος του 1952, την 1η Αυγούστου 1974, εκτός από τα άρθρα που αφορούσαν τη μοναρχία. Παράλληλα, με σκοπό την ομαλή μετάβαση από τη δικτατορία στη δημοκρατία, με παραίνεση του ίδιου του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο Φαίδων Γκιζίκης, ο οποίος είχε τοποθετηθεί στη θέση του Πτ∆ εν μέσω χούντας, παρέμεινε στη θέση του μέχρι την εκλογή του πρώτου μεταπολιτευτικού Προέδρου.
Αυτός ήταν ο Μιχαήλ Στασινόπουλος, οοποίος στις εκλογές του Νοεμβρίου του ’74 είχε εκλεγεί βουλευτής Επικρατείας με τη Ν.∆. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, ο Στασινόπουλος βρέθηκε στο στόχαστρο των «απριλιανών», ενώ το 1969 εκδιώχθηκε από τη θέση του προέδρου του ΣτΕ, καθώς είχε αντιταχθεί στη χούντα. Μάλιστα το 1968 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών,ενώ τόσο το 1969 όσο και το 1970 προτάθηκε από τον πρόεδρο του Γαλλικού Συμβουλίου Επικρατείας, Rene Cassin, ως υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης. Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος εξελέγη προσωρινός Πτ∆ με 206 ψήφους και παρέμεινεσε αυτή τη θέση μέχρι την 20ή Ιουνίου 1975, δηλαδή μέχρι την οριστική διαμόρφωση του νέου πολιτεύματος από την Αναθεωρητική Βουλή.
Κωνσταντίνος Τσάτσος
(1975-1980)
Στις 19 Ιουνίου 1975 η Βουλή των Ελλήνων εξέλεξε Πρόεδρο τον ακαδημαϊκό Κωνσταντίνο Τσάτσο (πρόταση της Ν.∆.) με 210 ψήφους. Ο τελευταίος προ-
δικτατορικός πρωθυπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο οποίος προτάθηκε από την Ενωση Κέντρου-Νέες ∆υνάμεις (Ε.Κ.-Ν.∆.), έλαβε 65 ψήφους.
Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος στις εκλογές του Νοεμβρίου του ’74 εξελέγη βουλευτής Επικρατείας, ενώ παράλληλα ανέλαβε την προεδρία της κοινοβουλευτικής επιτροπής σύνταξης του νέου Συντάγματος. Ακόμη, ήταν ένας από τους πιο έμπιστους συμβούλους του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος με σπουδαία ακαδημαϊκή αλλά και πολιτική καριέρα βρέθηκε στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα, σε μία περίοδο όπου η Ελλάδα άρχισε να βαδίζει στον ευρωπαϊκό δρόμο. Εναν δρόμο που ολοκληρώθηκε με την υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησης της Ελλάδας στην ΕΟΚ.
Κωνσταντίνος Καραμανλής
(1980-1985)
Ο «Εθνάρχης», έχοντας πετύχει την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ και βλέποντας ότι η «Αλλαγή» που ευαγγελιζόταν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου βρισκόταν ante portas, είχε αποφασίσει ότι ήταν πλέον ώρα να αναλάβει τα καθήκοντα του Πτ∆. Ετσι λοιπόν παραιτήθηκε από πρωθυπουργός και στη συνέχεια έθεσε υποψηφιότητα για την Προεδρία. Για να γίνει Πτ∆ χρειάστηκαν τρεις ψηφοφορίες. Στην πρώτη έλαβε 179, στη δεύτερη 181 και στην τρίτη 183 ψήφους. Ση-μειώνεται ότι η συνύπαρξη Καραμανλή- Ανδρέα αποτέλεσε κορυφαίο γεγονός στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης.
Χρήστος Σαρτζετάκης
(1985-1990)
Η εκλογή Πτ∆ τον Μάρτιο του 1985 υπήρξε επεισοδιακή και ήταν η τελευταία με το σύστημα της μυστικής ψηφοφορίας. Και αυτό διότι ενώ θεωρούνταν βέβαιο ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα είχε και δεύτερη θητεία, κάτι τέτοιο δεν συνέβη, καθώς ο Ανδρέας Παπανδρέου πρότεινε για την Προεδρία ένα πρόσωπο που συνδέθηκε με την υπόθεση Λαμπράκη: τον αρεοπαγίτη Χρήστο Σαρτζετάκη, ο οποίος χάρη στη συγκεκριμένη υπόθεση έγινε γνωστός σε όλο τον κόσμο. Ο Καραμανλής παραιτήθηκε και καθήκοντα Προέδρου της ∆ημοκρατίας κλήθηκε να αναλάβει ο τότε πρόεδρος της Βουλής, Γιάννης Αλευράς. Η εκλογή του συνδέθηκε με δύο προβλήματα Συνταγ-ματικού ∆ικαίου: τα «χρωματιστά ψηφο- δέλτια» και την «ψήφο Αλευρά». Για την ψηφοφορία χρησιμοποιήθηκαν ψηφοδέλτια διαφορετικού χρώματος για κάθε υποψήφιο, κάτι που η τότε αξιωματική αντιπολίτευση (Νέα ∆ημοκρατία) κατήγγειλε ως απόπειρα ακύρωσης του μυστικού χαρακτήρα της ψηφοφορίας. Υποστηρίχθηκε επίσης ότι ο τότε πρόεδρος της Βουλής, Γιάννης Αλευράς, δεν έπρεπε να λάβει μέρος στην ψηφοφορία ως εκτελών χρέη Προέδρου της ∆ημοκρατίας, μετά την πρόωρη παραίτηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Ο Χρήστος Σαρτζετάκης εξελέγη Πτ∆ στην τρίτη ψηφοφορία (180 ψήφους), καθώς στην πρώτη έλαβε 178 ψήφους και στη δεύτερη 181. Η θητεία του στιγματίστηκε από την ανένδοτη άρνησή του ως Πτ∆ να απονείμει χάρη στον ισοβίτη Χρήστο Ρούσσο, στάση που αποδόθηκε σε ομοφοβία και διάκριση, εφόσον υπήρχαν οι προϋποθέσεις και η θετική εισήγηση του Συμβουλίου Χαρίτων. Η απεργίαπείνας που ξεκίνησε ο Ρούσσος πυροδότησε ένα ευρύ κίνημα συμπαράστασης. Τελικά, ο Χρήστος Ρούσσος αποφυλακίστηκε με χάρη που του δόθηκε το 1990 από τον επόμενο Πρόεδρο της ∆ημοκρατίας, Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Κωνσταντίνος Καραμανλής
(1990-1995)
Τον Απρίλιο του 1990 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επανεξελέγη Πτ∆. Είχε προηγηθεί η διάλυση της Βουλής, λόγω της αδυναμίας εκλογής Προέδρου και οι εκλογές στις οποίες η Ν.∆. του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη έλαβε 46,8% και 150 έδρες (η Ν.∆. κυβερνού σε με την ψήφο του Χρ. Κατσίκη της ∆Η.ΑΝΑ.). Στην τέταρτη ψηφοφορία, ο Κ. Καραμανλής έλαβε 149 ψήφους, έναντι 123 του Γιάννη Αλευρά που είχε προταθεί από το ΠΑΣΟΚ και 21 του ακαδημαϊκού Κωνσταντίνου ∆εσποτόπουλου, που είχε προταθεί από τον Συνασπισμό. Στην πέμπτη ψηφοφορία ο «Εθνάρχης» έλαβε 153 ψήφους, ο Γιάννης Αλευράς 125 και ο Κωνσταντίνος ∆εσποτόπουλος 21.
Κωστής Στεφανόπουλος
(1995-2005)
Το 1995 το κυβερνών, τότε, ΠΑΣΟΚ και η Πολιτική Ανοιξη πρότειναν για την Προεδρία της ∆ημοκρατίας τον Κωστή Στεφανόπουλο, που κατά το παρελθόν είχε διατελέσει βουλευτής αλλά και υπουργός των κυβερνήσεων της Ν.∆. Στην πρώτη ψηφοφορία πήρε 181 ψήφους, έναντι 109 του υποψηφίου της Ν.∆. Αθανάσιου Τσαλδάρη. Στη δεύτερη ψηφοφορία έλαβε 181 ψήφους και ο Αθανάσιος Τσαλδάρης 108 και στην τρίτη εξελέγη τελικά Πρόεδρος με 181 ψήφους, έναντι 109 του προτεινόμενου από τη Ν.∆. Αθανάσιου Τσαλδάρη. Τον Φεβρουάριο του 2000 επανεξελέ γη Πρόεδρος με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη και της Ν.∆.του Κώστα Καραμανλή (108 έδρες). Ελαβε 269 ψήφους, έναντι 10 του Λεωνίδα Κύρκου που είχε προταθεί από τον Συνασπισμό. Κατά τη διάρκεια της θητείας του κατάφερε να προσδώσει νέα αίγλη στον θεσμό του Προέδρου και να συγκεντρώσει πολύ μεγάλη δημοτικότητα από τον ελληνικό λαό. Ιδιαίτερα χαρακτηριστική ήταν η πατριωτική στάση του και οι επικριτικές δηλώσεις στις οποίες προέβη έναντι του τότε προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Ελλάδα το 1999. Η δεύτερη περίοδος της προεδρίας του σημαδεύτηκε από τη σύγκρουση κράτους-Εκκλησίας με φόντο την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Ο τότε Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος του ζήτησε τη διενέργεια δημοψηφίσματος. Ενα αίτημα το οποίο δεν έγινε δεκτό.
Κάρολος Παπούλιας
(2005-2015)
Τον Φεβρουάριο του 2005, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής πρότεινε για Πρόεδρο τον επί σειρά ετών βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και υπουργό Κάρολο Παπούλια. Την πρότασή του στήριξε και το ΠΑΣΟΚ υπό τον Γιώργο Παπανδρέου. Ο Γιαννιώτης Κάρολος Παπούλιας εξελέγη με 279 ψήφους, που αποτελεί αριθμό ρεκόρ σε ψήφους. Επανεξελέγη στις 3 Φεβρουαρίου 2010 με 266 ψήφους. Μάλιστα η δεύτερη θητεία του ήταν και η πιο δύσκολη, από την άποψη ότι η Ελλάδα βρέθηκε ένα βήμα πριν από την καταστροφή και τη χρεοκοπία.
Προκόπης Παυλόπουλος
(2015-2020)
Τον ∆εκέμβριο του 2014 η Ν.∆. του Αντώνη Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου πρότειναν για την Προεδρία της ∆ημοκρατίας τον Σταύρο
∆ήμα. Ωστόσο σε καμία από τις τρεις ψηφοφορίες η επιλογή Σαμαρά – Βενιζέλου δεν συγκέντρωσε τις απαραίτητες ψήφους, με αποτέλεσμα η χώρα να οδηγηθεί σε εκλογές, όπως είχε γίνει στην αντίστοιχη περίπτωση του 1989-1990. Τον Φεβρουάριο του 2015 η νέα κυβέρνηση υπό τον Αλέξη Τσίπρα πρότεινε για Πτ∆ τον καθηγητή και επί σειρά ετών βουλευτή και υπουργό της Ν.∆., Προκόπη Παυλόπουλο. Την πρόταση αυτήστήριξαν οι ΑΝ.ΕΛ. του Πάνου Καμμένου και η Ν.∆. του Αντώνη Σαμαρά (απουσίαζε ο νυν πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης). Αντίθετα, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ τάχθηκαν υπέρ της εκλογής του συνταγματολόγου Νίκου Αλιβιζάτου. Ετσι ο κ. Παυλόπουλος εξελέγη Πτ∆ με 233 ψήφους έναντι 30 του Νίκου Αλιβιζάτου. Ακόμη παρών είχαν ψηφίσει 32 βουλευτές (ΚΚΕ, Χρυσή Αυγή).
Κατερίνα Σακελλαροπούλου
(2020-2025)
Στις 15 Ιανουαρίου 2020 ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πρότεινε την Κατερίνα Σακελλαροπούλου για τη θέση της Προέδρου της Ελληνικής ∆ημοκρατίας. Η κ. Σακελλαροπούλου έγινε η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της ∆ημοκρατίας στην ελληνική Ιστορία, έχοντας διατελέσει πρώτα πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας για δύο χρόνια (2018-2020). Στην ψηφοφορία, στις 22 Ιανουαρίου, ήταν η μοναδική υποψηφιότητα και εκλέχτηκε νέα Πρόεδρος της ∆ημοκρατίας με 261 ψήφους.
