Τον κώδωνα του κινδύνου στην Ευρώπη, που πνίγεται υπό το βάρος των ολοένα αυξανόμενων μεταναστευτικών ροών, έκρουσαν από κοινού με άρθρο που συνυπογράφουν ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ, και ο επικεφαλής της Ευρωομάδας της ΝΔ και αντιπρόεδρος του ΕΛΚ, Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Επισημαίνουν ότι «η Ευρώπη υπνοβατεί», τονίζουν ότι οι χιλιάδες που καταφθάνουν στις ευρωπαϊκές χώρες «είναι οικονομικοί μετανάστες και όχι πρόσφυγες», αφήνουν σαφείς αιχμές για τις επιλογές Εμανουέλ Μακρόν και Όλαφ Σολτς οι οποίες, όπως υπογραμμίζουν, «οδηγούν την Ευρώπη σε πολιτική τραγωδία», ενώ παράλληλα εξαπολύουν επίθεση σε φιλελεύθερους και σοσιαλδημοκράτες. Όλα αυτά με φόντο τη χθεσινή συνεδρίαση του Συμβούλιου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, στις Βρυξέλλες, για την εξεύρεση λύσης στο Μεταναστευτικό . «Όταν προειδοποιήσαμε τον περασμένο Ιανουάριο ότι η Ευρώπη υπνοβατεί σε μια νέα μεταναστευτική κρίση, οι σοσιαλδημοκράτες και οι φιλελεύθεροι μας κατηγόρησαν ότι τροφοδοτούμε τις φλόγες του λαϊκισμού», αναφέρουν εξαρχής στο κοινό τους άρθρο και προσθέτουν: «Απέρριψαν τις προειδοποιήσεις μας και τις ανησυχίες των πολιτών. Αντί να αναζητήσουν λύσεις για να σταματήσουν την παράτυπη ροή μεταναστών στην Ευρώπη, την αγνόησαν». Υπογραμμίζουν επίσης ότι η Αριστερά επιβραδύνει τη μεταρρύθμιση των νόμων για το άσυλο και τη μετανάστευση στην Ευρώπη και τορπιλίζει τις προσπάθειες συνεργασίας με χώρες της Βόρειας Αφρικής, όπως η Τυνησία, για να μειώσει τον αριθμό των παράτυπων αφίξεων πλοίων.
Σε άλλο σημείο αναφέρουν σαφώς ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που επιχειρούν το πέρασμα είναι οικονομικοί μετανάστες, δεν είναι πρόσφυγες, και ευθέως βάλλουν κατά του Γάλλου προέδρου και του Γερμανού καγκελάριου: «Βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση επειδή ο πρόεδρος Μακρόν και ο καγκελάριος Σολτς αρνήθηκαν να αναλάβουν την ευθύνη γι’ αυτό το ευρωπαϊκό πρόβλημα. Η Λαμπεντούζα δεν είναι μόνο ένα ιταλικό νησί, είναι ένα ευρωπαϊκό νησί, και οι άνθρωποι που φτάνουν εκεί δεν θέλουν να παραμείνουν στο νησί. Θέλουν να πάνε στη Γαλλία και στη Γερμανία, στη Σουηδία και στις Κάτω Χώρες. Πώς είναι δυνατόν οι ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας να αγνοούν ένα απλό γεγονός: οι άνθρωποι δεν έρχονται στην Ιταλία, έρχονται στην Ευρώπη», γράφουν.
