Σφοδρά πυρά κατά του Χακάν Φιντάν εξαπολύει η τουρκική αντιπολίτευση, κατηγορώντας τον επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας για αλλοπρόσαλλες προσεγγίσεις στην εξωτερική πολιτική που αφορά Ελλάδα, Κύπρο και Ανατολική Μεσόγειο. Ο τομεάρχης εξωτερικών υποθέσεων του CHP, Ναμίκ Ταν, επικρότησε την πρόσφατη βελτίωση των σχέσεων με την Αθήνα, χαρακτηρίζοντάς τη θετική κίνηση προς την ειρήνη. Διερωτήθηκε ωστόσο γιατί έπρεπε η κυβέρνηση να υιοθετεί τόσο επιθετικές ρητορικές, για να κάνει έπειτα μία τόσο μεγάλη κυβίστηση, χάνοντας έτσι τη σοβαρότητά της.
Ο Ταν παρομοίωσε μάλιστα την εξωτερική πολιτική της Άγκυρας στο Αιγαίο με ένα σκάφος που πλέει χωρίς πυξίδα και κατηγόρησε την κυβέρνηση Ερντογάν για το πώς χρησιμοποιεί το Διεθνές Δίκαιο στις διαπραγματεύσεις. «Στο Αιγαίο, η παραδοσιακή μας θέση ήταν να καθίσουμε όλοι μαζί στο τραπέζι και να καταλήξουμε σε μια πολιτική λύση, αφού το Διεθνές Δίκαιο, δηλαδή η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, στην οποία δεν είμαστε συμβαλλόμενο μέρος, δεν μπορεί να εφαρμοστεί λόγω της γεωγραφικής ιδιαιτερότητας της περιοχής αυτής. Είναι άλλη μια αντίφαση το ότι προβάλλονται επιχειρήματα (εκ μέρους Τουρκίας) με βάση το Διεθνές Δίκαιο, όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη προωθεί λύσεις που βασίζονται σε αυτό. Γενικότερα, η αναζήτηση λύσης σε Κύπρο και Ελλάδα είναι μεθοδικά αντιφατική», δήλωσε ο εκπρόσωπος του CHP, υποστήριξε δε πως η απουσία στρατηγικής συνέχειας από την κυβέρνηση μετέτρεψε το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» σε αιτία να συνασπιστούν όλες οι χώρες της περιοχής εναντίον της Τουρκίας.
Όσον αφορά την πολιτική της Άγκυρας στο Κυπριακό, ο Ταν υποστήριξε ότι η λύση των δύο κρατών όχι μόνο αποτυγχάνει να βρει διεθνή υποστήριξη, αλλά στερείται και πολιτικής βαρύτητας. «Οι παράμετροι των Ηνωμένων Εθνών για μια λύση προβλέπουν μια νέα δικοινοτική-διζωνική ομοσπονδία. Το γεγονός ότι το απορρίπτουμε μονομερώς αυτό και ξεκινάμε με μια πρόταση λύσης δύο κρατών ή αναπτύσσουμε μια ακατανόητη έννοια ίσης κυριαρχίας δεν πείθει τους συνομιλητές και συμμάχους μας», σημείωσε, τονίζοντας ότι η στάση της Τουρκίας να αντιμετωπίζει το ζήτημα με τακτικές καθυστέρησης δημιουργεί την εντύπωση ότι η Άγκυρα δεν ενδιαφέρεται για πραγματική λύση.