Τη μεγάλη ανησυχία που επικρατεί στην Άγκυρα για τις πρωτοβουλίες που λαμβάνουν η Αθήνα και οι Βρυξέλλες στον τομέα της αεράμυνας, και ενώ σοβεί η ρήξη με το Τελ Αβίβ, δείχνει η απόφαση της τουρκικής πλευράς να προχωρήσει άμεσα στην κατασκευή δικής της αντιαεροπορικής ομπρέλας.
Η απόφαση για το πρόγραμμα «Ατσάλινος Θόλος» («Steel Dome») ελήφθη στην πρόσφατη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής Αμυντικής Βιομηχανίας της Τουρκίας υπό την προεδρία του Ταγίπ Ερντογάν και στην πραγματικότητα πρόκειται για πρωτοβουλία του ευρύτερου σχεδιασμού να καταστεί η Τουρκία διά της στρατιωτικής ισχύος περιφερειακός παίκτης στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Η κίνηση αυτή έρχεται άλλωστε μετά τις ανακοινώσεις του Νίκου Δένδια για την ανάπτυξη του δικού μας αντιπυραυλικού θόλου με την «Ατζέντα 2030», αλλά και μετά την κοινή επιστολή των Κυριάκου Μητσοτάκη και Ντόναλντ Τουσκ προς την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, με την οποία ζητούν τη δημιουργία μιας κοινής ασπίδας για την αεράμυνα της Ευρώπης.
Επιθυμία των Τούρκων είναι η δημιουργία ενός αμυντικού συστήματος παρόμοιου με αυτό του Ισραήλ, με το οποίο οι σχέσεις βρίσκονται στο χειρότερο επίπεδο. Το πρόγραμμα «Ατσάλινος Θόλος», το οποίο αναπτύσσεται με εγχώριους πόρους και σε εθνικό επίπεδο, θα διασφαλίζει ότι τα πολλαπλά επίπεδα συστημάτων αεράμυνας και όλοι οι αισθητήρες και τα όπλα θα λειτουργούν ολοκληρωμένα μεταξύ τους σε μια δικτυακή δομή. Αυτό θα δημιουργεί κοινή επιχειρησιακή εικόνα στον αέρα, η οποία θα προβάλλεται στα κέντρα επιχειρήσεων σε πραγματικό χρόνο και θα είναι στη διάθεση των αρμοδίων για τη λήψη αποφάσεων με την υποστήριξη τεχνητής νοημοσύνης.
ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΚΑΑΝ
Η ατζέντα της Εκτελεστικής Επιτροπής Αμυντικής Βιομηχανίας φανερώνει την προσπάθεια της Άγκυρας για γενικότερη αναβάθμιση των εξοπλιστικών προγραμμάτων, την ώρα που η κατάσταση στη Μέση Ανατολή είναι πολεμική. Η τουρκική προεδρία ανακοίνωσε ότι συζητήθηκαν μελλοντικές δραστηριότητες σχετικά με το πρόγραμμα του τουρκικού μαχητικού KAAN, πέμπτης γενιάς, την κατασκευή και προμήθεια νέων οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar TB3, Akinci, Aksungur και συναφών υποσυστημάτων, καθώς και τα προγράμματα μη επανδρωμένων μίνι σκαφών και σκαφών καμικάζι για το Ναυτικό.
Στην ατζέντα της Εκτελεστικής Επιτροπής Αμυντικής Βιομηχανίας βρέθηκε επίσης το διαστημικό πρόγραμμα της Τουρκίας, η ανάπτυξη συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου και ηλεκτρονικών συστημάτων που δείχνουν την επιχειρησιακή κατάσταση στην ξηρά, στον αέρα και στη θάλασσα, η προμήθεια συστημάτων ελέγχου διοίκησης, επικοινωνίας και διαχείρισης πληροφοριών, καθώς και αμυντικά συστήματα ενάντια σε μίνι μη επανδρωμένα αεροσκάφη ή ναυτικά σκάφη.
ΘΟΛΟΣ MADE IN GREECE
Η υπερσύγχρονη αντιπυραυλική ασπίδα, την οποία αναμένεται να αποκτήσει η χώρα μας στο πλαίσιο της «Ατζέντας 2030» του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, θα είναι πλήρως προσαρμοσμένη στις επιχειρησιακές ανάγκες αλλά και στο ιδιαίτερο ανάγλυφο της Ελλάδας και καμία σχέση δεν θα έχει με την αντίστοιχη ισραηλινή.
Το πλεονέκτημα του ελληνικού αντιαεροπορικού και anti-drone αμυντικού θόλου θα είναι πως αλλού θα βρίσκονται οι συστοιχίες των οπλικών συστημάτων, οι οποίες θα είναι αυτοκινούμενες, που σημαίνει πως εύκολα θα αλλάζουν θέση για να μην εντοπίζονται, και αλλού το σύστημα των ραντάρ, κομπιούτερ και παρεμβολών. Το γεγονός ότι τα συστήματα που το αποτελούν θα είναι διασκορπισμένα καθιστά την εξουδετέρωσή του από εχθρικά πυρά ιδιαίτερα δύσκολη. Αυτός είναι και ο λόγος που η εφαρμογή του συγκεκριμένου συστήματος αεράμυνας στα νησιά του Αιγαίου θα δημιουργήσει μια αδιαπέραστη ασπίδα. Ακόμα ένα αβαντάζ είναι ότι θα διαθέτει μικρό χρόνο αντίδρασης.
Στην περίπτωση που ο εισερχόμενος πύραυλος κατευθύνεται προς μια κατοικημένη περιοχή ή μια στρατηγική εγκατάσταση, ο εκτοξευτής πυροδοτεί αυτομάτως τον πύραυλο και η απειλή εξουδετερώνεται στον αέρα. Πρόκειται για αμυντικό σύστημα πολύ μεγάλων δυνατοτήτων, το οποίο θα μπορεί επίσης να μεταδίδει τις πληροφορίες που λαμβάνει από τα ραντάρ που κατοπτεύουν τον ουρανό. Όταν ένας πύραυλος εκτοξεύεται, το ραντάρ ανίχνευσης και εντοπισμού «κλειδώνει» την εισερχόμενη τροχιά και διαβιβάζει τις πληροφορίες στο σύστημα ελέγχου όπλων, το οποίο εκτελεί άμεσους και πολύπλοκους υπολογισμούς για να ανιχνεύσει την τροχιά, την ταχύτητα και τον αναμενόμενο στόχο του πυραύλου. Ήδη στην Τουρκία γίνεται πολύς λόγος για την ελληνική ομπρέλα, με κάποιους Τούρκους αναλυτές να ισχυρίζονται ότι στα νησιά έχουν τοποθετηθεί ήδη συστήματα, τα οποία «τρελαίνουν» τα τουρκικά drones.
«Λάθος η πώληση των νέων F-16 από τις ΗΠΑ στον Ερντογάν»
Την αναξιοπιστία των Τούρκων αναδεικνύει σε άρθρο του ο έμπειρος αναλυτής σε θέματα Μέσης Ανατολής, Μάικλ Ρούμπιν, ασκώντας παράλληλα δριμεία κριτική στην απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών για την πώληση νέων F-16 στην Άγκυρα.
«Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν στήριξε την πώληση νέων F-16 και συλλογών αναβάθμισης στην Τουρκία με τη λογική ότι η συμφωνία ήταν απαραίτητη για να πείσει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να άρει την αντίρρησή του για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Πολλοί στο Κογκρέσο προειδοποίησαν ότι ήταν αφελής. Η απόφαση αγνόησε δεκαετίες τουρκικής ιστορίας, αλυτρωτικούς ισχυρισμούς της χώρας και χρόνια εξαπάτησης από τον Ερντογάν», γράφει στο άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα AEI (American Enterprise Institute) υπό τον τίτλο «Θα επιτεθεί η Τουρκία στο ΝΑΤΟ με αμερικανικά όπλα;».
«Η Τουρκία μπορεί να είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε αμερικανικό όπλο αποκτήσει εναντίον των Αμερικανών και των συμμάχων στο ΝΑΤΟ παρά για την άμυνά της», σημειώνει ο κ. Ρούμπιν, ενώ κάνει αναφορά στο πρόσφατο συμβάν στην Κάσο. «Από τα πέντε τουρκικά πολεμικά πλοία που συμμετείχαν στο επεισόδιο της Κάσου, δύο ήταν το “Gokova” (F-496) και το “Goksu” (F-497). Οι Αμερικανοί μπορεί να γνωρίζουν καλύτερα αυτά τα πλοία με τα προηγούμενα ονόματά τους, USS “Samuel Eliot Morison” και USS “Escotin”, που αντιπροσωπεύουν το ένα τέταρτο των φρεγατών κατευθυνόμενων πυραύλων κλάσης Oliver Hazard Perry, που έχουν δώσει οι ΗΠΑ στην Τουρκία», αναφέρει.
