Γίναμε όλοι μάρτυρες τον τελευταίο μήνα, με την ανακοίνωση της αύξησης του κατώτατου μισθού, της προσπάθειας της κυβέρνησης να στήσει ένα αφήγημα περί της αντιμετώπισης της κρίσης του πληθωρισμού. Η πραγματικότητα όμως είναι εδώ και τους διαψεύδει κάθε μέρα. Οι Έλληνες πολίτες αντιμετωπίζουν κάτι πρωτοφανές.
Γράφει ο Λευτέρης Καρχιμάκης
Προσπαθούν με μισθούς Βαλκανίων να τα βγάλουν πέρα με ευρωπαϊκές τιμές στα προϊόντα, ακόμα και στα βασικά τους αγαθά. Οι πολίτες πλέον σε κάθε επίσκεψή τους στα σουπερμάρκετ βλέπουν τις τιμές να ανεβαίνουν, με αποτέλεσμα να μειώνουν συνεχώς το καλάθι του νοικοκυριού τους προσπαθώντας να επιβιώσουν. Στα είδη πρώτης ανάγκης, όπως το ελαιόλαδο, η Ελλάδα έχει τη μεγαλύτερη άνοδο τιμών σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα πλέον βρίσκεται προτελευταία στην αγοραστική δύναμη των κατοίκων της στην ΕΕ, βρισκόμενη μόνο πάνω από τη Βουλγαρία. Σε σχέση με το 2009 ο μέσος μισθός υπολείπεται κατά 19%, όταν κατά το ίδιο χρονικό διάστημα ο πληθωρισμός είχε αυξηθεί σωρευτικά κατά 21%. Κατά συνέπεια το επίπεδο των μισθών στην Ελλάδα, για να φτάσει στο ίδιο επίπεδο με την προ της οικονομικής κρίσης περίοδο και για να έχει την ίδια αγοραστική δύναμη, θα πρέπει να αυξηθεί κατά 40%.
Βλέποντας αυτά τα νούμερα και παρατηρώντας ότι το ΑΕΠ της χώρας ανεβαίνει, μπορούμε να αντιληφθούμε με τον πλέον καθαρό τρόπο τις εισοδηματικές και κοινωνικές ανισότητες που έχουν προκαλέσει οι πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αυτό το «πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα» ακρίβειας στην Ελλάδα που έχει φέρει η κυβέρνηση της ΝΔ είναι αποτέλεσμα της ατολμίας της κυβέρνησης να έρθει σε κόντρα με ολιγοπώλια, όπως είναι οι τράπεζες, το εμπόριο τροφίμων και η ιδιωτική υγεία. Προσωπικά πιστεύω ότι η μείωση του ΦΠΑ στα βασικά αγαθά είναι ένα αναγκαίο μέτρο, ώστε να μειωθεί η τιμή του προϊόντος. Όμως για να συμβεί αυτό θα πρέπει να πραγματοποιηθούν συνεχόμενοι έλεγχοι με σοβαρά πρόστιμα για τους παραβάτες, ώστε η μείωση του φόρου να περάσει στο προϊόν και τον καταναλωτή και όχι στην τσέπη αυτών που αισχροκερδούν.
Είμαι ένας άνθρωπος της γενιάς της κρίσης, αυτών που βίωσαν ως φοιτητές την κρίση και έχοντας βγει πια στην αγορά εργασίας βλέπουν λίγες ευκαιρίες και συνεχόμενη ακρίβεια. Και όλα αυτά ενώ θα πρέπει να ξεκινήσουν να φτιάχνουν τη δική τους οικογένεια. Σύμφωνα με έρευνα της aboutpeople, οι νέοι 17-34 κατά 27,6% νιώθουν ανασφάλεια, ενώ το 62,8% είναι δυσαρεστημένοι από την πολιτική της κυβέρνησης για τα εργασιακά ζητήματα. Σε έναν εργασιακό βίο που μαστίζεται από την πλήρως ελαστική εργασία, από την κατάργηση των αμειβόμενων υπερωριών και με πραγματικούς μισθούς Βουλγαρίας, δεν γίνεται ένας νέος να κοιτάξει το μέλλον του, να μπορέσει να συζήσει με τον/την σύντροφό του και να κάνει οικογένεια. Καλό είναι να τονίζουμε συνεχώς το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας, αλλά κάποτε θα πρέπει να αφήσουμε τα λόγια και να στηρίξουμε τη νέα γενιά έμπρακτα.
Ο κ. Καρχιμάκης είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, λέκτορας Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Διαχείρισης Κρίσεων, Παν. Leiden, Ολλανδία
