Πριν από λίγες μέρες πληροφορηθήκαμε για άλλη μία τραμπούκικη και ρατσιστική επίθεση ενός τύπου, που ζει με την ψευδαίσθηση πόσο καλύτερος ως Έλληνας είναι έναντι των υπολοίπων ανθρώπων που έτυχε να μη γεννηθούν στην Ελλάδα.
Απειλούσε, έβριζε τον διανομέα χυδαία με ρατσιστικές εκφράσεις, κατά της χώρας καταγωγής του, γιατί θεωρούσε αδιανόητο ένας άνθρωπος από το Πακιστάν να του κάνει παρατηρήσεις για το πώς πρέπει να οδηγεί.
Γράφει ο Νίκος Παππάς
Πραγματικά, σε αυτό το άρθρο δεν γράφω σαν ένας υποψήφιος αλλά σαν ένας άνθρωπος, πολίτης αυτού του κόσμου, αρκετά ευαισθητοποιημένος, όπου μπροστά σε τέτοια αδιανόητα σκηνικά θα βρίσκομαι πάντα απέναντι.
Αλλά πώς να σταματήσουν, όταν ακόμα και στη Βουλή υπάρχουν φωνές που υποστηρίζουν και εκφράζουν οτιδήποτε προάγει το μίσος, τον ρατσισμό και το σκοτάδι.
Αυτός ο «σπουδαίος» άντρας δεν σταμάτησε την επίθεση ακόμα κι όταν μια γυναίκα παρενέβη υπέρ του εργαζόμενου διανομέα, ολοκληρώνοντας έτσι μια σκηνή ενός αντιπαραδείγματος της ζωής.
Στέκομαι, προφανώς, αλληλέγγυος με τον 36χρονο εργάτη από το Πακιστάν, που ασκεί ένα επικίνδυνο επάγγελμα προκειμένου να ζήσει αξιοπρεπώς και να ενταχθεί ομαλά στην κοινωνία μας. Είμαστε, αδιαπραγμάτευτα, με τον άνθρωπο του μεροκάματου, κόντρα σε όλα τα φασιστοειδή, που ποτέ δεν τολμούσαν να τα βάζουν με τα αφεντικά αλλά πάντα με τους εργαζομένους.
Συνήθιζαν και συνηθίζουν να ασκούν βία και τρομοκρατία σε οτιδήποτε διεκδικεί καλύτερο μέλλον. Πριν από 11 χρόνια είχε γίνει κάτι ανάλογο από τους Χρυσαυγίτες που δολοφόνησαν τον Σαχζάτ Λουκμάν, Πακιστανό εργάτη που πήγαινε με το ποδήλατό του στη λαϊκή αγορά.
Η κοινωνία είναι μπολιασμένη με μίσος και εκτιμά πως η κατάσταση θα αλλάξει μόνο με αντίδραση, για αυτό και οι επιλογές της και λόγω της αποχής είναι κόμματα μικρά ακροδεξιά, που εισχωρούν με δημοκρατικό μανδύα στον ναό της δημοκρατίας και βρίζουν μανάδες και ασκούν βία.
Πρέπει να μπει ένα τέλος στον κατήφορο αυτόν, όχι με λόγια ή με όμορφα άρθρα αλλά με αγώνα καθημερινό. Έχοντας υπάρξει αθλητής και έχοντας κάποιες επιτυχίες στον ομαδικό αθλητισμό, έμαθα πως η επιτυχία θα είναι δεδομένη αν και μόνο αν υπάρχει σεβασμός, αλληλοεκτίμηση και συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων ανεξαρτήτως εθνικότητας, χρώματος.
Αν και δεν θα είναι δυστυχώς το τελευταίο επεισόδιο βίας, πρέπει όλοι μαζί να εργαστούμε σκληρά ώστε η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά να επιστρέψουν στη ζωή μας. Σε πείσμα των καιρών, τίποτα πιο επαναστατικό από να διατηρηθεί η τρυφερότητα και η ανθρωπιά!
Ο κ. Παππάς είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ