Η γενικότερη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή μετά την ισραηλινή επέμβαση στη Γάζα, εκτός από το προφανές ζήτημα ασφάλειας, προκάλεσε και σοβαρή ανθρωπιστική κρίση. Απόρροια αυτής είναι μια αξιοπρόσεκτη και ιδιαίτερα ανησυχητική μεταναστευτική και προσφυγική «έκρηξη», με την Κύπρο να δέχεται μεγάλο αριθμό προσφύγων, Σύρων από τον Λίβανο.
Αντιθέτως με την Ελλάδα δηλαδή και ειδικά τις περιοχές της Νότιας Κρήτης και τη Γαύδο, που δέχονται πρόσφυγες και μετανάστες από τη Λιβύη. Προσώρας πάντως δεν καταγράφεται αύξηση των ροών που προέρχονται από την Αίγυπτο, όπου έχουν βρει καταφύγιο χιλιάδες Παλαιστίνιοι, οι οποίοι φτάνουν στη γειτονική χώρα μέσω της Ράφα. Να σημειωθεί επίσης ότι αρκετοί είναι οι Αιγύπτιοι πολίτες που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν, επειδή δεν αντέχουν την οικονομική ασφυξία που προκαλεί στη χώρα τους το κλείσιμο της Διώρυγας του Σουέζ από τις συνεχείς πυραυλικές επιθέσεις των ανταρτών Χούθι κατά εμπορικών πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα.
Κατά την εκτίμηση του Κύπριου Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη, αναμένεται περαιτέρω πίεση στο νησί λόγω της καθόδου Σύρων από τον Λίβανο, οι οποίοι εγκαταλείπουν την περιοχή εξαιτίας της συμμετοχής της Χεζμπολάχ στις πολεμικές επιχειρήσεις. Ο κ. Χριστοδουλίδης προσερχόμενος στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο εμφανίστηκε εξαιρετικά ανήσυχος και ανέφερε ότι υπάρχει καθημερινή σχεδόν κάθοδος Σύρων. Ο Κύπριος Πρόεδρος μίλησε για το θέμα με την πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ενημερώνοντας σχετικά την Ευρωπαϊκή Ένωση.
ΓΙΑ ΤΟ ΛΙΒΑΝΟ
«Μίλησα και με τον πρωθυπουργό του Λιβάνου. Την Κυριακή θα δω ξανά την πρόεδρο της Επιτροπής. Ζητήσαμε συγκεκριμένα (πράγματα) από την Ευρωπαϊκή Ένωση, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Λίβανος είναι χώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση ενισχύει οικονομικά, τόσο για τη διαχείριση του Μεταναστευτικού όσο και για τη διαχείριση των εσωτερικών προκλήσεων που έχει η χώρα. Αναμένουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να λάβει πιο πρωταγωνιστικό ρόλο και συμφωνήθηκαν και κάποιες ενέργειες με την πρόεδρο της Επιτροπής και την αρμόδια επίτροπο τις επόμενες ημέρες», σημείωσε ο κ. Χριστοδουλίδης, χωρίς ωστόσο να ονοματίζει τις ενέργειες αυτές. Μένει να δούμε αν οι Βρυξέλλες θα βοηθήσουν εμπράκτως τις ταλαιπωρημένες αυτές ψυχές αλλά και τις χώρες πρώτης υποδοχής, οι οποίες θέλουν να βοηθήσουν, αλλά δεν μπορούν να σηκώνουν πάντα μόνες το βάρος. Ειδικά από τη στιγμή που το βάρος αυτό είναι δυσανάλογο από εκείνο που μπορούν να αντέξουν, όπως λόγου χάρη η Κύπρος και η Ελλάδα.
