Στις 17 Ιανουαρίου, η Ελλάδα έστειλε επιστολή στον ΟΗΕ ως απάντηση στη λιβυκή επιστολή του Δεκεμβρίου. Τότε, η Λιβύη είχε ανακηρύξει συνορεύουσα ζώνη στα 24 ναυτικά μίλια προς Βορρά. Μια κίνηση που δεν της εκχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα. Ωστόσο, με την εν λόγω ανακήρυξη η Λιβύη επιχειρεί «κλείσιμο» της Σύρτης. Ταυτοχρόνως, επαναφέρει το παράνομο κι ανυπόστατο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Γι’ αυτό και -όπως είχε αναφέρει το αποκλειστικό ρεπορτάζ της εφημερίδας μας στις 28 Δεκεμβρίου-, το νομικό τμήμα του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, κατόπιν εντολής του Γιώργου Γεραπετρίτη, συνέταξε την απαντητική επιστολή που επιδόθηκε από τον μόνιμο αντιπρόσωπο της χώρας μας στον ΟΗΕ, πρέσβη Ευάγγελο Σέκερη. Το ρεπορτάζ της «Α» επιβεβαιώθηκε και ως προς το περιεχόμενο της επιστολής.
Τα 4 επίμαχα
1 Η λιβυκή κυβέρνηση «κλείνει» τον Κόλπο της Σύρτης με νοητή ευθεία, το οποίο δεν δικαιολογείται βάσει εθιμικού Διεθνούς Δικαίου. Η Ελλάδα είχε αντιδράσει έντονα σε αντίστοιχη Ρηματική Διακοίνωση της Λιβύης και το 1974.
2 Η κυβέρνηση της Λιβύης για τον καθορισμό των υπόλοιπων ορίων της συνορεύουσας ζώνης έχει χρησιμοποιήσει τις ευθείες γραμμές βάσης, όπως αυτές καθορίστηκαν από τη Λιβύη το 2005. Σύμφωνα με τη Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) αυτές οι γραμμές βάσης είναι παράνομες.
3 Η Λιβύη εκφράζει τις αξιώσεις της ως προς τη συνορεύουσα ζώνη βασιζόμενη στο παράνομο, ανυπόστατο και άκυρο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο του 2019, το οποίο έχει κατηγορηματικά απορριφθεί από την Ελλάδα, δεδομένου ότι συνιστά κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.
4 Η Ελλάδα αντιτίθεται στην πρόθεση της Λιβύης να ασκεί στη συνορεύουσα ζώνη ελέγχους για θέματα παραβιάσεων ασφαλείας και περιβάλλοντος. Πρόκειται για παραβίαση του άρθρου 33 της UNCLOS, το οποίο έχει καθιερωθεί και ως εθιμικό διεθνές δίκαιο.
