Το G3 συμπλήρωσε ήδη 40 χρόνια ζωής και οι Ένοπλες Δυνάμεις επιχείρησαν να περάσουν σε ένα νέο τυφέκιο. Υπήρξε όμως έντονη συζήτηση για τη σκοπιμότητα του όλου εγχειρήματος, καθώς έγινε ένας άτυπος διαγωνισμός ο οποίος έληξε άδοξα. Στην ουσία δεν επρόκειτο για κρατική προσπάθεια σχεδιάσεως ελληνικού όπλου αλλά για απλή σύμβαση συμπαραγωγής με άδεια του κατασκευαστή, όπως στο παρελθόν υπήρξαν οι συμβάσεις φορητού οπλισμού με τη γερμανική Heckler & Koch. Κάτω από το πρίσμα του εξορθολογισμού των δαπανών αποφασίστηκε η αναβάθμιση του G3, καθώς επιπλέον υπάρχει μεγάλος αριθμός τυφεκίων αυτού του τύπου, τουλάχιστον 100.000, που παραμένουν σε εξαιρετική κατάσταση στις στρατιωτικές αποθήκες και θα ήταν κρίμα να μην αξιοποιηθούν.
Γενικότερα όμως, και με αφορμή την παραμονή του G3 στον Ελληνικό Στρατό διαφαίνεται να εξελίσσεται το νέο αμυντικό δόγμα, βάζοντας στο επίκεντρο την επαναξιολόγηση των εξοπλισμών όπως άλλωστε εξήγγειλε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας. Αυτή η νέα προσέγγιση περιέλαβε εντέλει και το «ιστορικό» τυφέκιο μάχης του Ελληνικού Στρατού.
Το κόστος
Πρέπει να σημειώσουμε ότι το πρόγραμμα για το νέο τυφέκιο, εάν υλοποιείτο, θα έφθανε σχεδόν το 1 δισ. ευρώ χωρίς να υπάρχει κάποια ουσιαστική διαφορά στο πεδίο της μάχης. Τα βεβαρημένα δημοσιονομικά βέβαια επηρέασαν όπως γνωρίζουμε και την αγορά ακόμη μίας φρεγάτας Belharra, το πρόγραμμα κατασκευής νέων κορβετών, τον ναύσταθμο στον Βόλο κ.λπ. Μερικές φορές, φαίνεται, είναι σοφότερο να χαλάς έξυπνα λίγα χρήματα πάρα πολλά. Αυτή είναι η θέση που ο υπουργός Εθνικής Άμυνας επιμένει να υπογραμμίζει πάντοτε σε ό,τι αφορά το εξοπλιστικό πρόγραμμα της χώρας.
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, αποφασίστηκε η επένδυση ύψους 32.000.000 ευρώ για την ανανέωση του συνόλου των G3 που χρησιμοποιούνται στις Ένοπλες Δυνάμεις. Στόχος είναι το αναβαθμισμένο G3 να είναι ελαφρότερο και πιο εργονομικό για τον χρήστη. Η αναβάθμιση θα γίνει στην Ελλάδα. Στο πλαίσιο της αναβάθμισής τους, στα G3 θα γίνουν οι εξής μετατροπές: αντικατάσταση του υπάρχοντος πλαστικού χειροφυλακτήρα με άλλον από αλουμίνιο αεροπορικού τύπου με ενσωματωμένες ράγες προσαρμογής picatinny για την τοποθέτηση διαφόρων απαρτίων (τακτικός φακός), κάθετη χειρολαβή με ενσωματωμένο δίποδα και αορτηριούχο, τοποθέτηση ράγας picatinny και στο επάνω μέρος του τυφεκίου με σκοπό την προσαρμογή οπτικού σκοπευτικού και άλλων τύπων διοπτρών, τηλεσκοπικό κοντάκιο τύπου Μ4 6 θέσεων και τοποθέτηση αορτήρα τριών σημείων.
Η ιστορία του
Το 1977 το ελληνικό Δημόσιο υπέγραψε σύμβαση με τη δυτικογερμανική εταιρεία Heckler & Koch για την κατασκευή του από την τότε νεοσύστατη Ελληνική Βιομηχανία Όπλων. Οι στρατιωτικές μονάδες άρχισαν να παραλαμβάνουν το G3 τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ακόμη και σήμερα το χρησιμοποιούν στρατοί 60 χωρών λόγω της αξιοπιστίας του και της ισχύος πυρός του. Αξίζει να σημειώσουμε πως το ανταγωνιστικό τυφέκιο που έχασε τον «διαγωνισμό» εκείνη την εποχή ήταν το βελγικό τυφέκιο της FN το λεγόμενο Fal (Fusil automatique léger). Το FN είχε επίσης παραχθεί στην Ελλάδα από την ιδιωτική τότε εταιρεία ΠΥΡΚΑΛ του Ομίλου Μποδοσάκη. Ο υπουργός Άμυνας Ευάγγελος Αβέρωφ είχε δηλώσει τότε πως «έγινε πρόταση για την παραγωγή στην Ελλάδα από ιδιωτική εταιρία τυφεκίων. Η πρόταση εξετάσθηκε λεπτομερώς και απεδείχθη ότι ήτο ανεφάρμοστος και ασύμφορος». Εκείνη την εποχή η κυβέρνηση είχε αποφασίσει να δημιουργηθεί κρατικό εργοστάσιο όπλων και να φτιάξει τα G3, παρόλο που ήδη είχε κατασκευαστεί και είχε παραληφθεί από τις Ειδικές Δυνάμεις μεγάλος αριθμός από FN.
