Αίσθηση προκάλεσε το άρθρο του Θανάση Καρτερού στην «Αυγή», στο οποίο με τίτλο «Για τον Στέφανο Κασσελάκη – αδιαμεσολάβητα» επέκρινε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για τον τρόπο με τον οποίο έχει επιλέξει να επικοινωνεί με τα στελέχη του κόμματος. «Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία που έχει εκλεγεί με την ψήφο των μελών. Δέχτηκε παρ’ όλα αυτά από εσωκομματικούς αντιπάλους σφοδρά έως χυδαία πυρά. Είναι ευφυής, λαμπερός, επικοινωνιακός. Και μαθαίνει γρήγορα», αναφέρει ο στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα, σπεύδει ωστόσο να προσθέσει. «Αλλά, δεν ειδοποιεί την Τοπική Οργάνωση όταν επισκέπτεται μια περιοχή για να έχει πιο σωστή εικόνα. Δηλαδή, αν “μεσολαβούν” τα μέλη του κόμματος, η εικόνα αλλοιώνεται. Ή την αλλοιώνουν. Δεν το λες και σχέση εμπιστοσύνης» . Ο αρθρογράφος αναφερόμενος στην εκλογή Κασσελάκη τονίζει με νόημα πως «νόμιμος δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη και κατάλληλος» και προσθέτει ότι τα νέα στελέχη πρώτης γραμμής παρουσιάστηκαν από τον πρόεδρο «με όρους διαφήμισης» ως «απόδειξη της νέας αριστερής αριστείας», χωρίς να έχουν προηγηθεί συλλογικές διαδικασίες.
Και σε άλλο σημείο του άρθρου του ο Θανάσης Καρτερός γράφει: «Το μικρό δείγμα είναι ανησυχητικό. Και η σιωπή δεν είναι χρυσός. Όσοι επέλεξαν τη διάσπαση περιφρόνησαν την ετυμηγορία των μελών, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι πολλοί που επιμένουν ΣΥΡΙΖΑ έχουν να επιλέξουν μεταξύ σιωπής και κολακείας. Νόμιμος δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη και κατάλληλος. Το τελευταίο ο Στέφανος Κασσελάκης οφείλει να το αποδείξει. Ίσως να βοηθούσαν περισσότερη συλλογικότητα, βάρος, σοβαρότητα στον λόγο και στην πράξη του. Η γείωση στο κάτω-κάτω δεν είναι μόνο για τους άλλους. Για ορισμένους μάλιστα προηγείται η προσγείωση…». Ο κ. Καρτερός δεν άφησε ασχολίαστα τα όσα είπε ο Στέφανος Κασσελάκης στον ΣΕΒ. «Υποστήριξε στον ΣΕΒ τα stock options. Πρόκειται, είπε, για “θεσμική παρότρυνση συμμετοχής των εργαζομένων στο μετοχικό κεφάλαιο μιας επιχείρησης’’. Έτσι ώστε να συμμετέχουν στην υπεραξία που προέρχεται… και από τις επιλογές της διοίκησης, και από τον μόχθο της εργασίας. Αυτό σημαίνει έμπρακτη συν-εργασία. Η άποψη διακινείται εδώ και χρόνια ως λύση στις χαώδεις ανισότητες και στη στυγνή εκμετάλλευση της εργασίας. Την υιοθέτησε και ο ΣΥΡΙΖΑ; Αν ναι, πότε και με ποια διαδικασία; Ή ειπώθηκε… έτσι;», διερωτήθηκε ο αρθρογράφος της «Αυγής».
