«Φρένο» έβαλε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με σειρά αποφάσεών της στις αξιώσεις πρώην βουλευτών που ζητούσαν να τους καταβληθεί αποζημίωση που θα αντιστοιχεί στον μισθό του πρόεδρου του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου, αλλά και αναδρομική καταβολή της βουλευτικής αποζημίωσής τους για τα έτη 2008-2009 στο ύψος των μισθών των προέδρων των ανώτατων δικαστηρίων της χώρας.
Στο ΣτΕ είχαν προσφύγει οι πρώην βουλευτές (μερικοί εξ αυτών έχουν αποβιώσει) Δημήτρης Τσαντούλας (ΝΔ), Πέτρος Καστιλίερης (ΠΑΣΟΚ), Ηλίας Παπαηλίας (ΠΑΣΟΚ), Κωνσταντίνος Καραμπίνας (ΝΔ), Αντώνης Καρπούζος (ΚΙΝΑΛ), Παναγιώτης Αδρακτάς (ΝΔ), Πέτρος Τατούλης (ΝΔ) και η χήρα του Θεόδωρου Κατσίκη, βουλευτή Καρδίτσας της ΝΔ.
Με τις αποφάσεις 1957-8/2023 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίθηκε πως η βουλευτική αποζημίωση εξισώνεται με τις αποδοχές του ανώτατου δικαστικού λειτουργού και ως τέτοιες νοούνται αυτές που προσδιορίζονται βάσει του εκάστοτε ισχύοντος για τους δικαστικούς λειτουργούς ειδικού μισθολογίου και οι οποίες καταβάλλονται σε αυτόν σταθερά κατά μήνα.
Κατά τους δικαστές, στις αποδοχές αυτές «δεν περιλαμβάνεται η αποζημίωση που παρέχεται στον πρόεδρο ανώτατου δικαστηρίου λόγω της συμμετοχής του στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, το οποίο άλλωστε δεν είχε ιδρυθεί κατά τον χρόνο που θεσπίσθηκε η ρύθμιση περί εξομοιώσεως της βουλευτικής αποζημιώσεως με τις αποδοχές του ανωτάτου δικαστικού λειτουργού (22/12/1964), με συνέπεια η λαμβανόμενη από τους προέδρους ανωτάτων δικαστηρίων για τη συμμετοχή στο εν λόγω δικαστήριο αποζημίωση να μην είναι μεταξύ των στοιχείων που εκτίμησε η Βουλή κατά τη λήψη της ως άνω αποφάσεώς της».
Υπερβολικές αξιώσεις
Όπως εξηγούν, η σχετική αποζημίωση ενός δικαστή λόγω συμμετοχής του στο ΑΕΔ «χορηγείται στον συγκεκριμένο δικαστικό λειτουργό όχι λόγω της άσκησης των κύριων δικαστικών καθηκόντων της θέσης του ως προέδρου ανωτάτου δικαστηρίου, αλλά ως πρόσθετη αμοιβή και ως αντιστάθμισμα των ειδικών και πρόσθετων υπηρεσιών που παρέχει με τη συμμετοχή του, όπως αντίστοιχα οι αποζημιώσεις που καταβάλλονται σε δικαστικούς λειτουργούς λόγω της συμμετοχής τους στην Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή και σε άλλες νομοπαρασκευαστικές επιτροπές». Ενδεικτικά, η αξίωση ενός εκ των βουλευτών που προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη ανερχόταν στο ποσό των 82.691 ευρώ.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση του ΣτΕ, ο συγκεκριμένος βουλευτής το διάστημα από 1/1/2008 έως 30/9/2009 έλαβε ως βουλευτική αποζημίωση το ποσό των 243.788 ευρώ. Ωστόσο εκείνος διεκδικούσε να εξισωθεί η βουλευτική του αποζημίωση με το ύψος των αποδοχών του προέδρου ανωτάτου δικαστηρίου, η οποία τότε ανερχόταν στο ποσό των 8.964 ευρώ (μαζί με τα επιδόματα) μηνιαίως.
Αντίστοιχα, οι σύμβουλοι Επικρατείας με διαφορετικές αποφάσεις απέρριψαν τον ισχυρισμό των προσφευγόντων αναφορικά με τη σχετική απόφαση που είχε λάβει η Βουλή το 2008 για μη αύξηση της βουλευτικής αποζημίωσης, η οποία όμως δεν είχε δημοσιευτεί σε Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως.
«Η πρόταση αυτή του προέδρου της Βουλής (…) εγκρίθηκε ομόφωνα από τους βουλευτές κατά τη διάρκεια δημόσιας συνεδρίασης του Κοινοβουλίου και, με τον τρόπο αυτό, περιβλήθηκε τον τύπο της αποφάσεως της Ολομέλειας της Βουλής, έχει λάβει δε επαρκή δημοσιότητα λόγω της δημοσίευσής της στα ως άνω πρακτικά της Βουλής», αναφέρουν οι δικαστές και συμπληρώνουν ότι «δεν επηρεάζεται το κύρος της από τη μη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως».
