Ψάχνοντας για την πορεία των εργασιών του αεροδρομίου στο Καστέλι, ομολογώ ότι μου προέκυψε ένα από σπόντα νέο που αφορά το έργο Πάτρα-Πύργος. Αυτό που θύμιζε το τραγούδι του Ρέμου «Τα σπασμένα τα κομμάτια», αφού για να το πάρει ο μπαρμπα-Χρήστος ο Καλογρίτσας τεμαχίστηκε από τον Σπίρτζη, λες και ήταν χοιρινή μπριζόλα! Όμως ακόμη και τεμαχισμένο όχι μόνο δεν άρχιζε, αλλά κόντεψε να απενταχθεί και να ψάχνουμε δρόμο και δρόμο να μη βλέπουμε. Στη χαραυγή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με υπουργό τον Καραμανλή, για να μην ξεχνιόμαστε, ξαναμπήκε στις ράγες το έργο και, όπως έμαθα, οι εργασίες ολοκλήρωσης προχωρούν με ανεπανάληπτους για την Ελλάδα ρυθμούς. Με την ευκαιρία, να σας πω ότι μετά το μετρό Θεσσαλονίκης και τον θετικό αντίκτυπο που είχε στην τοπική (και όχι μόνο) κοινωνία, ο πρόεδρος Μητσοτάκης έχει θέσει ως στόχο να προχωρήσουν -και αν είναι εφικτό να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το 2027- τα εξής έργα: το αεροδρόμιο στο Καστέλι, η επέκταση του μετρό στη Θεσσαλονίκη προς Καλαμαριά και, τέλος, το Πάτρα-Πύργος. Και φυσικά να ξεκινήσει ο ΒΟΑΚ που έχει τον… αξεκίνητο.
Άκουσα τον πρόεδρο Μητσοτάκη να μιλάει για τις τράπεζες, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά αυτά που κατά πάσα πιθανότητα θα ανακοινώσει τη μεθεπόμενη Κυριακή και σκέφτηκα ότι κάπου τα έχω διαβάσει. Συγκεκριμένα, κάπου διάβασα αυτές τις μέρες για τις σκέψεις που κάνουν στην κυβέρνηση να μειώσουν τις προμήθειες (αν όχι να καταργήσουν και κάποιες), να πιέσουν τους τραπεζίτες να αυξήσουν τα επιτόκια των καταθέσεων, να δίνουν περισσότερα δάνεια και, τέλος, να σταματήσουν να κρατάνε τα ακίνητα που διαθέτουν, τα οποία δεν έχουν ακόμα εκποιήσει, προκειμένου να αυξηθεί η προσφορά τους στην αγορά ακινήτων. Όπως πληροφορούμαι, ο πρόεδρος Μητσοτάκης έχει ενοχληθεί με τους τραπεζίτες και συγκεκριμένα τα έχει πάρει άγρια με δύο εξ αυτών. Είναι αυτοί που κάνουν ότι δεν ακούνε και κυρίως που, μη έχοντας πάρει καινούργια παπούτσια, γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τον πρωθυπουργό.
Όταν σας λέω ότι τα έχει πάρει ο πρόεδρος Μητσοτάκης με τις συστημικές τράπεζες, το εννοώ, αφού κάποιος κακός άνθρωπος, από τους πολλούς, που γνωρίζει από τον τραπεζικό χώρο, του αποκάλυψε ότι ο λόγος που οι τέσσερις συστημικές αποφεύγουν να δώσουν δάνεια είναι γιατί, αυξάνοντας τις καταθέσεις κατά την τελευταία τριετία, προτιμούν, από το να χορηγούν, να επενδύουν τα χρήματα των καταθετών σε πιο προσοδοφόρες (από το επιτόκιο των στεγαστικών) επιλογές εκτός συνόρων. Την ίδια ώρα που δίνουν επιτόκιο για γέλια και για κλάματα στους εν Ελλάδι καταθέτες τους, οι ίδιοι απολαμβάνουν αποδόσεις 5%-6%, επενδύοντας τα λεφτά που δεν τους ανήκουν. Δηλαδή με ξένα κόλλυβα κάνουν μνημόσυνα ή, για να ακριβολογώ, γάμο τρικούβερτο!
! Επειδή όμως ασχολήθηκα με τις τέσσερις συστημικές τράπεζες και τα σχέδια της κυβέρνησης επί του συγκεκριμένου πεδίου, ένα άλλο θέμα που νομίζω ότι επιβάλλεται να δουν οι Χατζηδάκης και Πατέλης αφορά την περιβόητη Ελληνική Ένωση Τραπεζών. Αυτόν τον παραλογισμό, που επιβεβαιώνει με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο την ύπαρξη καρτέλ μεταξύ των τραπεζών. Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα συγκροτούσαν αντίστοιχη Ένωση οι εργολάβοι, δηλαδή ο Περιστέρης, ο Εξάρχου, ο Μιτζάλης και ο Μυτιληναίος, και θα χρειαζόταν να περάσουν πάνω από δύο εικοσιτετράωρα για να μη συλληφθούν. Στις τράπεζες, όμως, υφίσταται και Ένωση και κοινή γραμμή πλεύσης και άλλα τέτοια αξιοπερίεργα και ακόμη δεν έχει παρέμβει εισαγγελέας, ούτε καν η Επιτροπή Ανταγωνισμού.
