Οι νέες προκλήσεις και οι απαιτήσεις συγκεκριμένων προσόντων για τη στελέχωση επιχειρήσεων που δημιουργεί η τεχνητή νοημοσύνη δυσκολεύουν το 80% των στελεχών να προχωρήσει σε προσλήψεις ταλέντων, ενώ ένα ακόμα εμπόδιο είναι το πού και πότε εργάζονται οι εργαζόμενοι. Σύμφωνα με τις εταιρείες προσωρινής απασχόλησης, η τεχνολογία, οι δημογραφικές αλλαγές και οι νέοι τρόποι εργασίας μετασχηματίζουν τη σχέση μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων.
Είναι χαρακτηριστικό πως το 92% των ανώτερων στελεχών δηλώνει ότι θα χρειαστεί πιο ευέλικτο ανθρώπινο δυναμικό τα επόμενα δύο χρόνια. Το κομμάτι αυτό έρχεται να συμπληρώσει η προσωρινή απασχόληση, που διοχετεύει στις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα επαγγελματίες όλων των ειδικοτήτων, οι οποίοι τοποθετούνται αρχικά έως 36 μήνες και στη συνέχεια η σύμβασή τους γίνεται αορίστου χρόνου με τον έμμεσο εργοδότη.
Σύμφωνα με τους δείκτες του ΟΟΣΑ και της Eurostat, το ποσοστό απασχόλησης στην Ελλάδα (ατόμων από 15 έως 64 ετών) διαμορφώνεται στο 62%, σημαντικά χαμηλότερο από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ (70,1%), της ΕΕ (75,2%) και της Ευρωζώνης (75,2%). Αυτό δείχνει ότι η Ελλάδα υπολείπεται σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ανεπτυγμένες χώρες, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ενίσχυση της απασχόλησης μέσω πολιτικών στήριξης της εργασίας. Η συμμετοχή στην αγορά εργασίας είναι 69,3%, ελαφρώς χαμηλότερη από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ (73,8%) και της ΕΕ (75,2%). Ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού είναι ενεργό στην αγορά εργασίας, αλλά υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, ιδιαίτερα για τις γυναίκες και τους νέους.
Το συνολικό ποσοστό ανεργίας είναι 9,6%, που είναι σχεδόν διπλάσιο από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ (5%) και υψηλότερο από την ΕΕ (6%) και την Ευρωζώνη (6,5%). Παρά την πτώση των τελευταίων ετών η ανεργία στην Ελλάδα παραμένει υψηλή, ιδιαίτερα σε σύγκριση με άλλες χώρες. Αρνητικό ρεκόρ συνιστά και το ποσοστό της ανεργίας των νέων (15-24 ετών), που ανέρχεται στο 22,5%, σημαντικά υψηλότερο από τον ΟΟΣΑ (10,9%), την ΕΕ (14,4%) και την Ευρωζώνη (14,1%).
