Τις τελευταίες ημέρες διαβάζω μια μεγάλη ανησυχία των γνωστών-αγνώστων κύκλων, λόγω των εξαιρετικών αποτελεσμάτων που έχουν τα υψηλής αμερικανικής τεχνολογίας πολυκέντρα ανακύκλωσης και των εξαιρετικών προοπτικών που διανοίγονται στη χώρα μας ώστε να μετατραπεί από ουραγός σε πρωτοπόρο σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση στον τομέα της ανακύκλωσης. Όσο η Ελλάδα ήταν ουραγός, όλοι ήλπιζαν ότι (θα) είχαν έναν ρόλο στα απογοητευτικά αποτελέσματα. Βέβαια, ότι η χώρα πληρώνει πρόστιμα και έρχονται ακόμη μεγαλύτερα πρόστιμα δεν τους απασχολεί όλους, παρόλο που τα πρόστιμα πληρώνονται από τους φόρους μας (δηλαδή από τις τσέπες μας). Με την ευκαιρία, άκουσα ότι κάτι δημοσιογράφοι ολοκληρώνουν έρευνα που θα αποκαλύψει πολλά και για πολλούς εντός και εκτός των συνόρων. Κάτι άκουσα, για παράδειγμα, για δημοσιογραφικά ταξίδια σε Νορβηγία, Βέλγιο, Δανία, Μάλτα και κάτι άλλες ευρωπαϊκές χώρες αλλά και συλλογή ντοκουμέντων από κάτι δημόσιες υπηρεσίες. Επειδή, ως γνωστόν, στους κάδους ανακατεύονται τα σκουπίδια, εν προκειμένω έχω την αίσθηση ότι έχουν μπερδευτεί τα εγχώρια με τα μπούτια του εξωτερικού.
Δυσαρεστήθηκε, μαθαίνω, ο Χάρης (ο Σαχίνης ο Α΄ ο διακομματικός) για την κριτική στα μεγαλεπήβολα σχέδια (τριετίας για τον ίδιο, 15ετίας και βάλε για όποιον ζει στην Ελλάδα) να φέρει νερό στην Αθήνα από 300 χιλιόμετρα μακριά, με κόστος που τον τελικό λογαριασμό οι φορολογούμενοι θα μάθουν στο τέλος (στο ξύρισμα του γαμπρού, που θα πραγματοποιηθεί με καθαρό νερό ομολογουμένως). Λογικό. Λίγο είναι τη μια μέρα να κάθεσαι δίπλα δίπλα στον υπΕΝ (αν και η πρόσληψή σου πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2019, πριν από τις εκλογές) και να δείχνεις μεγαλεπήβολους χάρτες με μακρόπνοα σχέδια και την άλλη να σου λένε ότι το σχέδιό σου προσομοιάζει στο σχέδιο Σλίφεν; Ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός απαιτεί σταθερές βάσεις. Think small before thinking big, που λένε και οι κουτόφραγκοι.
Πριν λιώσουμε τους πάγους στους πόλους του Άρη για να πιούμε νερό στην Αθήνα, φτιάχτηκαν τα δίκτυα ύδρευσης ώστε να μην έχουν διαρροές και συνεχείς βλάβες (δεν θέλω να πω τα ποσοστά απωλειών που μου μετέφεραν, τα οποία ξεπερνούν κατά πολύ το 25% που παραδέχεται η ΕΥΔΑΠ); Συντηρήθηκε το δίκτυο που φέρνει νερό από την Υλίκη; Λειτούργησε ο βιολογικός καθαρισμός του Μαραθώνα (που συζητιέται και φτιάχνεται από το 2017, επτά χρόνια δηλαδή, ήδη τέσσερα περισσότερα από όσα υπολογίζει ο Χάρης για να εκτρέψει τον Αχελώο προς την Αθήνα); Μελετήθηκαν λύσεις αφαλάτωσης, όπως στο Ισραήλ και στην Κύπρο (δεν ανακαλύφθηκε τώρα η λειψυδρία παγκοσμίως, ούτε οι ενδεδειγμένες λύσεις), για να μην τρυπάμε βουνά ως άλλοι Ευπαλίνοι; Η ΕΥΔΑΠ χρησιμοποιεί χρήματα του ελληνικού λαού για τις επενδύσεις της (μυστικό που δεν το ξέρουν πολλοί: η ΕΥΔΑΠ δεν έχει δικές της εγκαταστάσεις. Τις όποιες επενδύσεις θα πρέπει να κάνει η ΕΥΔΑΠ Παγίων, δηλαδή το ελληνικό Δημόσιο) και καλό θα είναι να κάνει λελογισμένες κινήσεις για να λύνει πρακτικά προβλήματα. Ως χώρα δεν έχουμε τις τσέπες των ΗΠΑ για να εφεύρουμε ένα νέο σύστημα γραφής για το διάστημα, μπορούμε απλώς να χρησιμοποιήσουμε μολύβια, όπως σύμφωνα με τον αστικό μύθο έκαναν οι Σοβιετικοί.
!Το ερχόμενο Σάββατο ο ισχυρός άνδρας της Intrakat, Αλέξανδρος Εξάρχου, και η διευθύνουσα σύμβουλος της Attica Bank, Ελένη Βρεττού, θα έρθουν εις γάμου κοινωνίαν. Στο «Οne and Οnly» αναμένεται κόσμος και κοσμάκης, αφού, όπως πληροφορούμαι, το ζεύγος αποφάσισε να περάσει με αγαπημένους φίλους την όμορφη πρώτη μέρα της κοινής ζωής του. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, αναφέρομαι στην πρώτη (επίσημη και με τα δεσμά του γάμου) μέρα.
