Ένα πρωτοφανές στα ιστορικά χρονικά των μεταμοσχεύσεων, σε διεθνές επίπεδο, επίτευγμα σημειώθηκε στην Ιταλία. Μια χειρουργική ομάδα του νοσοκομείου της Πάντοβα διενήργησε με επιτυχία τη μεταμόσχευση ήπατος, με χρήση οργάνου το οποίο δώρισε μια 99χρονη γυναίκα, ο γηραιότερος δότης όλων των εποχών.
Η δωρεά πραγματοποιήθηκε με τη χρήση «Dcd», δηλαδή μεταμόσχευση με σταματημένη καρδιά, μια τεχνική που αναπτύχθηκε επίσης από το τμήμα Καρδιοχειρουργικής του Νοσοκομείου της Πάντοβα της Ιταλίας.
«Αισιόδοξο μήνυμα»
Σύμφωνα με όσα αναφέρει στην «Απογευματινή» ο καθηγητής Χειρουργικής και Μεταμοσχεύσεων της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής Χειρουργικής της Κλινικής Μεταμόσχευσης Ήπατος του Πανεπιστημίου Αθηνών και επιστημονικά υπεύθυνος της Μονάδας Μεταμόσχευσης Ήπατος του νοσοκομείου της Αθήνας «Λαϊκό», Γεώργιος Σωτηρόπουλος, «η επιτυχής χρήση 99χρονου ηπατικού μοσχεύματος για μεταμόσχευση στο Νοσοκομείο της Πάντοβα στέλνει ένα πολύ αισιόδοξο και εντυπωσιακό μήνυμα στη διεθνή μεταμοσχευτική κοινότητα, και ανοίγει περαιτέρω το εύρος της αποδοχής οργάνων μεγάλης ηλικίας υπό προϋποθέσεις, για επιλεγμένους ασθενείς, σε μία περίοδο που οι μεταμοσχεύσεις ήπατος προσπαθούν να συναντήσουν και να εξυπηρετήσουν την Ογκολογία».
Ο κ. Σωτηρόπουλος ανέφερε ότι «τη μεταμόσχευση ήπατος πραγματοποίησε η ομάδα του καθηγητή Χειρουργικής, Umberto Cillo, με όργανο που προερχόταν από 99χρονη δότρια. Η συγκεκριμένη μεταμόσχευση ήπατος περνάει στην ιστορία της μεταμοσχευτικής ιατρικής, καθώς χρησιμοποιήθηκε ήπαρ από τον γηραιότερο δότη που έχει καταγραφεί ποτέ. Η λήψη έγινε με την τεχνική Donor after Cardiac Death, δηλαδή από δότη με μη πάλλουσα καρδιά, τεχνική η οποία εφαρμόζεται με επιτυχία εδώ και 3 δεκαετίες υπό συγκεκριμένο πρωτόκολλο σε εξειδικευμένα μεταμοσχευτικά κέντρα, σε χώρες όπου υπάρχει και το αντίστοιχο νομοθετικό πλαίσιο».
Πολύ ενδιαφέρουσα είναι επίσης η ιστορία την οποία αναφέρει ο ίδιος ο κ. Σωτηρόπουλος:
«Οι τεράστιες αναγεννητικές δυνατότητες του ήπατος οδήγησαν τους μεταμοσχευτές χειρουργούς ήδη από τη δεκαετία του 1990 στη χρησιμοποίηση επιλεγμένων ηπατικών μοσχευμάτων από δότες άνω των 70 και άνω των 80 ετών με αποδεκτά αποτελέσματα. Μάλιστα από τότε διαμορφώθηκε ο μύθος ότι το ήπαρ είναι ίσως το όργανο εκείνο το οποίο υπό προϋποθέσεις ‘’δεν γηράσκει’’! Σε μία αναδρομική μελέτη που διηύθυνε και δημοσίευσε ο υποφαινόμενος στο περιοδικό ‘’Liver International’’ το 2011, από το μεταμοσχευτικό κέντρο του Essen, με τον προκλητικό τίτλο ‘’Liver transplantation with donors over the expected lifespan: is Mother Nature punishing us?’’ (Μεταμόσχευση ήπατος με δότες ηλικίας πέρα από το προσδόκιμο ζωής: Μας τιμωρεί η μητέρα-φύση;), μελετήθηκαν τα αποτελέσματα από τη χρήση τέτοιων ‘’ηλικιωμένων’’ ηπατικών μοσχευμάτων. Σε μία σειρά 75 μεταμοσχεύσεων ήπατος με μοσχεύματα από δότες ηλικίας από 75 έως 86 ετών, η επιβίωση των ασθενών στο έτος και στην 3ετία ήταν 62% και 51%, αντίστοιχα. Η επιβίωση αυτή ανήλθε στο 82% και 76% στο έτος και στην 3ετία αντίστοιχα, όταν τα μοσχεύματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν σε σταθερούς ασθενείς με ογκολογικές ενδείξεις, αναδεικνύοντας τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζει η επιλογή των κατάλληλων ασθενών-ληπτών σε αυτές τις περιπτώσεις».
Εφημερίδα Απογευματινή
