Ένας επιστήμονας του Πανεπιστημίου της Αλάσκας Fairbanks, συμμετέχει σε μια προσπάθεια της κυβέρνησης των ΗΠΑ να σχεδιάσει έναν δορυφόρο και όργανα ικανά να ανιχνεύουν διαστημικά σκουπίδια τόσο μικρά όσο 1 εκατοστό, λιγότερο από μισή ίντσα. Τέτοια μικρά συντρίμμια, τα οποία επί του παρόντος δεν μπορούν να ανιχνευθούν από το έδαφος, μπορούν να βλάψουν δορυφόρους και άλλα διαστημικά σκάφη σε χαμηλή τροχιά στη Γη.
Η ιδέα είναι να εξοπλιστούν μελλοντικοί δορυφόροι, όπως αυτοί που είναι ζωτικής σημασίας για τα συστήματα επικοινωνίας, με τεχνολογία για την αποφυγή συγκρούσεων διαστημικών σκουπιδιών. Τα διαστημικά σκουπίδια ταξιδεύουν με υψηλές ταχύτητες, περίπου 17.500 μίλια την ώρα (mph). Ένα αντικείμενο 1 εκατοστού που ταξιδεύει με αυτή την ταχύτητα έχει ενέργεια κρούσης ισοδύναμη με εκείνη ενός μικρού εκρηκτικού, όπως μια χειροβομβίδα.
Τα διαστημικά συντρίμμια έχουν πολλά σχήματα και μεγέθη και αποτελούνται από αδρανείς δορυφόρους, χρησιμοποιημένα στάδια πυραύλων, θραύσματα από συγκρούσεις και άλλα ανθρωπογενή αντικείμενα που δεν εξυπηρετούν πλέον κάποιον σκοπό.
Ο καθηγητής ερευνών του Γεωφυσικού Ινστιτούτου UAF, Paul Bernhardt, και οι συνεργάτες του από το πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι στον Καναδά έχουν επινοήσει μια μέθοδο για τον προσδιορισμό της απόστασης ενός μικρού αντικειμένου από έναν δορυφόρο ή διαστημόπλοιο και τη γωνία προσέγγισής του.
Η μέθοδος βασίζεται στην ανακάλυψή τους ότι ένα αντικείμενο σε τροχιά δημιουργεί κύματα καθώς περνά μέσα από φυσικές διαταραχές πλάσματος -γνωστές ως ραβδώσεις- που συμβαίνουν κατά μήκος των γραμμών του μαγνητικού πεδίου της Γης. Το πλάσμα είναι μια κατάσταση ύλης που μοιάζει με αέριο το οποίο αποτελείται από ελεύθερα αιωρούμενα αρνητικά ηλεκτρόνια και θετικά ιόντα.
Κατεύθυνση
Ο Bernhardt και οι συνεργάτες του αναπτύσσουν τα μέσα που θα χρησιμοποιούσαν αυτή τη μέθοδο. Σχεδιάζει, επίσης, τον δορυφόρο που θα μεταφέρει τα όργανα γι’ αυτήν την αρχική δοκιμή. Το ονομάζει Space Debris Hunter.
«Ολόκληρος ο δορυφόρος θα είναι αφιερωμένος στην ανίχνευση διαστημικών απορριμμάτων πολύ μικρών για να φαίνονται από το έδαφος», είπε. Η κατεύθυνση προς ένα κομμάτι διαστημικών συντριμμιών θα καθορίζεται από έναν ενσωματωμένο αισθητήρα που μετρά ταυτόχρονα τα ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία κυμάτων για να ανιχνεύσει σήματα που προέρχονται από το διαστημικό αντικείμενο. Ένας ξεχωριστός αισθητήρας θα καταγράφει αλλαγές στη συχνότητα του σήματος με την πάροδο του χρόνου. Η ανάλυση αυτών των δεδομένων θα χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια για τον προσδιορισμό της κατεύθυνσης και της απόστασης από τα διαστημικά συντρίμμια για να αποκαλυφθεί η θέση τους.
Το έργο είναι μέρος μιας προσπάθειας της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την παρακολούθηση των διαστημικών απορριμμάτων. Βασίζεται σε εργασία που υποστηρίζεται εν μέρει από το γραφείο διευθυντή Εθνικής Πληροφορίας, Δραστηριότητα Προηγμένων Ερευνητικών Έργων της Πληροφορίας. Πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον ανάδοχο Blue Halo στο πρόγραμμα IARPA Space Debris Identification and Tracking.
Το πρόγραμμα παρακολούθησης συντριμμιών των ΗΠΑ υπολογίζει ότι περισσότερα από 100 εκατομμύρια αντικείμενα μεγέθους μεγαλύτερου από 1 χιλιοστό περιφέρονται σε τροχιά γύρω από τη Γη, αλλά ότι παρακολουθείται λιγότερο από το 1% των συντριμμιών που μπορούν να προκαλέσουν ζημιά στο τέλος της αποστολής. Εξαιτίας αυτού, αναφέρει ο ιστότοπος του προγράμματος, «υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον» για την παρακολούθηση μικρών συντριμμιών.
Εφημερίδα Απογευματινή
