Σε σειρά από think tanks και ημερίδες στην Ελλάδα στην παρούσα φάση αναπτύσσεται μια επιχειρηματολογία από πολιτικούς, πανεπιστημιακούς και αναλυτές, που επιχειρούν να τεκμηριώσουν μια προσέγγιση σύμφωνα με την οποία η χώρα μας θα πρέπει να είναι ανεκτική, αν όχι ενθαρρυντική, στον νέο ρόλο που διεκδικεί η Τουρκία στην ευρωπαϊκή άμυνα. Είναι ενδεικτικές και συνεκτικές σε αυτό το σκεπτικό οι σκέψεις που ανέπτυξε η παλαίμαχος πολιτικός Ντόρα Μπακογιάννη στη φετινή συνεδρίαση του Κύκλου Ιδεών που εξελίσσεται στην Αθήνα.
Συνοπτικά, γιατί ο χώρος δεν το επιτρέπει, η πρώην υπουργός Εξωτερικών υποστήριξε ότι η Τουρκία, για την οποία έλεγαν ότι «είναι απομονωμένη» και «διαλύεται οικονομικά», είναι τώρα μια χώρα «που θέλει να είναι περιφερειακή δύναμη», «έχει έναν ετοιμοπόλεμο στρατό που μπορεί να υποδέχεται φέρετρα χωρίς να συμβαίνει τίποτα», «είναι μια χώρα με 80 εκατομμύρια κόσμο, νέο κόσμο», «είναι μια χώρα που έχει ενδυναμωθεί λόγω Συρίας» , «φαίνεται να κλείνει το υπαρξιακό της πρόβλημα, αυτό των Κούρδων» και «θέλει να παίζει έναν ρόλο που δεν θα της αναγνωρίσουν οι Άραβες».
Στη βάση αυτών των παραδοχών, η έμπειρη πολιτικός, γνωστή για τις πάγιες θέσεις της σχετικά με τη στρατηγική κατευνασμού της Τουρκίας και της καλής συνεργασίας ασχέτως συνθηκών με την Ελλάδα, μίλησε σε σχέση με αυτά που εξελίσσονται στην παρούσα φάση για την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Η Τουρκία θέλει να μπει στην ευρωπαϊκή άμυνα «και έχει όλα τα προσόντα», με κύριο μεταξύ αυτών την εντυπωσιακή ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας της. Την προσπάθεια του Τ. Ερντογάν να βάλει την Τουρκία στην ευρωπαϊκή άμυνα η κυρία Μπακογιάννη τη χαρακτηρίζει ευκαιρία και προτείνει «να διαβάσουμε σωστά την πραγματικότητα, σκληρά» και να κινηθούμε ως χώρα «χωρίς παρωπίδες και φόβους, γιατί τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα».
Ο στόχος των αναφορών αυτών δεν είναι να ασκηθεί προσωπικά στην Ντόρα Μπακογιάννη πολιτική κριτική. Αλλά η τοποθέτησή της εμπεριέχει με συνοπτικό και συγκροτημένο τρόπο τα επιχειρήματα αυτής της οπτικής.
Εναλλακτικά σε αυτή τη στρατηγική, τι θα μπορούσε να κάνει η Ελλάδα στις νέες συνθήκες που έχουν προκύψει μετά την αναθεώρηση των δεδομένων από την προεδρία Τραμπ στις ΗΠΑ; Να αποκτήσει ενεργό και πρωταγωνιστικό ρόλο στη συγκρότηση μια ισχυρής «συμμαχίας των προθύμων», όχι μόνο στο στρατιωτικό επίπεδο αλλά και το οικονομικό, εμπορικό, ενεργειακό, στην πολεμική βιομηχανία και την καινοτομία που θα ξεκινήσει από την Ανατολική Μεσόγειο, θα συνδέεται με τις χώρες της Μέσης Ανατολής και του Κόλπου και θα έχει ως στόχο τη σύμπραξη και με την Ινδία.
Η «συμμαχία των προθύμων» αυτή δεν θα τελεί υπό την ευρωπαϊκή ομπρέλα και το Διευθυντήριο που συγκροτείται με Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία, τουλάχιστον στη βάση της, αλλά θα τελεί υπό αμερικανική εμπλοκή. Μία τέτοια σύμπραξη στην Ανατολή θα αποκλείει, όπως είναι φυσικό, την ισλαμική Τουρκία και κάθε άξονα της Τζιχάντ, προσβλέποντας σε μια «νέα τάξη» ειρήνης, ανάπτυξης και ασφάλειας στις περιοχές που δεσμεύει.
Η αφετηρία της «συμμαχίας των προθύμων» αυτή μπορεί να είναι το σχήμα 3+1 που ήδη υποστηρίζεται με τη συμμετοχή Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ με τη συνδρομή των ΗΠΑ, που θα επεκταθεί αρχικά στη Βόρεια Αφρική με τη συμμετοχή της Αιγύπτου, μιας χώρας 100 εκατομμυρίων πληθυσμού και ενός ογκώδους στρατού, με διεύρυνση προς Μαρόκο, Τυνησία, ανατολική Λιβύη. Ανατολικά η «συμμαχία των προθύμων» θα κινηθεί στην Ιορδανία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία, το Μπαχρέιν και άλλες χώρες του Κόλπου για να καταλήξει στην επιδίωξη της σύγκλισης με την ογκώδη και πυρηνική Ινδία. Με τον τρόπο αυτόν η Ελλάδα θα έχει απαντήσει πολύ δημιουργικά στον εισοδισμό της Τουρκίας στην Ευρώπη. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Προβλέπονται αναταράξεις…
Εφημερίδα Απογευματινή
