Κορωνίδα των προτεραιοτήτων του Ντόναλντ Τραμπ με την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο αποτελεί το Μεταναστευτικό. Ένα μπαράζ συλλήψεων έχει ήδη ξεκινήσει σε διάφορες περιοχές, ενώ ήδη στα σύνορα ΗΠΑ – Μεξικού (στα οποία έχει κηρυχθεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης) υπάρχουν παρατεταγμένοι χιλιάδες άντρες του στρατού, αλλά και της εθνοφρουράς του Τέξας.
Παράλληλα, λίγο πριν από την εκπνοή της πρώτης εβδομάδας στο Οβάλ Γραφείο, ο Τραμπ ήθελε να καταστήσει σαφές πως αυτά που λέει τα εννοεί. Έτσι, προχώρησε στην πρώτη επιστροφή μεταναστών στην Κολομβία, δρώντας μάλιστα αποφασιστικά για να το πετύχει. Εν προκειμένω, δε, κατεδείχθη το πώς οι δασμοί γίνονται εργαλείο για την επίτευξη των στόχων του στην εξωτερική πολιτική.
Υπενθυμίζεται πως ο αριστερός πρόεδρος της Κολομβίας, ο πρώτος στα χρονικά της χώρας, Γκουστάβο Πέτρο, αντέδρασε στη μεταφορά απελαθέντων υπηκόων του με στρατιωτικά αεροσκάφη, μπλοκάροντας την είσοδό τους στον εναέριο χώρο της Μπογκοτά, λέγοντας πως θα τους δεχόταν αν μεταφέρονταν με πολιτικές πτήσεις και τους συμπεριφέρονταν με «αξιοπρέπεια», καθώς «ο μετανάστης δεν είναι εγκληματίας». Ο Τραμπ αντέδρασε με πολύ επιθετικό τρόπο, ανακοινώνοντας ομοβροντία μέτρων-αντιποίνων, ιδίως την επιβολή δασμών 25% σε όλα τα προϊόντα της Κολομβίας που εισάγονται στις ΗΠΑ, διαμηνύοντας, δε, πως σε μια εβδομάδα οι δασμοί θα αυξηθούν στο 50%.
Στην κίνηση αυτή της Ουάσινγκτον μπορεί η Κολομβία αρχικά να απάντησε με επιβολή αντίστοιχων δασμών (25%), ωστόσο τελικά υποχώρησε, με τον Λευκό Οίκο να ανακοινώνει πως «η κολομβιανή κυβέρνηση αποδέχθηκε όλους τους όρους του προέδρου Τραμπ, συμπεριλαμβανομένης της απεριόριστης αποδοχής όλων των παράνομων αλλοδαπών από την Κολομβία που επαναπροωθούν οι ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων αυτών που μεταφέρονται με στρατιωτικά αεροσκάφη, χωρίς περιορισμό ούτε καθυστέρηση».
Παράδειγμα προς αποφυγή;
Το μπρα ντε φερ και η άμεση, σκληρή απάντηση του Ντόναλντ Τραμπ στην Κολομβία αποτυπώνει αρχικά την αμερικανική λογική επικυριαρχίας στο Δυτικό Ημισφαίριο, μια πολιτική που υπάρχει αδιάλειπτα στο αμερικανικό modus operandi εδώ και 200 χρόνια και ειδικότερα από το Δόγμα Μονρόε, το οποίο διατυπώθηκε το 1823 και προέβλεπε την άρνηση στις ευρωπαϊκές δυνάμεις να έχουν οποιαδήποτε παρέμβαση στην αμερικανική ήπειρο. Ο Τραμπ μάλιστα είχε αναφερθεί σε αυτό και από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το 2018, ενώ στον ρεπουμπλικανικό τρόπο σκέψης αυτή που πρέπει πρωτίστως να αντιμετωπιστεί είναι η Κίνα. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως ο Τραμπ επιζητεί να ανακτήσει τη Διώρυγα του Παναμά, κατηγορώντας το Πεκίνο πως ελέγχει
την εν λόγω θαλάσσια οδό.
Από εκεί και πέρα, η Κολομβία ήταν ένα καλό «παράδειγμα» για τον Τραμπ, προκειμένου να κάνει επίδειξη ισχύος, ακριβώς λόγω του προφίλ του προέδρου της.
Ο σοσιαλδημοκράτης Γκουστάβο Πέτρο είναι ο πρώτος αριστερός πρόεδρος σε μια χώρα, που αποτελεί επί μακρόν «κλειδί στο ημισφαίριο» (όπως είχε πει ο Μπάιντεν σε συνάντησή του με τον Πέτρο) και αποδέκτη αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας. Παράλληλα, όμως, η Κολομβία, εκτός από «κλειδί», είναι και «αγκάθι»: από εκεί προέρχεται το 90% της κοκαΐνης που διακινείται εντός των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ παράλληλα αποτελoύν και μία εκ των κύριων «πηγών» του μεταναστευτικού ζητήματος, με τους Κολομβιανούς να κατατάσσονται 4οι στις συλλήψεις παράτυπων μεταναστών στα αμερικανικά σύνορα, πίσω από τους Μεξικανούς και τους υπηκόους Γουατεμάλας και Βενεζουέλας.
Ίσως και για τον Γκουστάβο Πέτρο, άλλοτε αντάρτη, μια κόντρα με τον Τραμπ να έμοιαζε επωφελής, καθώς η Κολομβία μαστίζεται από εσωτερική κρίση, με τιςσυγκρούσεις ένοπλων ομάδων να έχουν ξεκινήσει και πάλι, ύστερα από μια ειρηνευτική διαδικασία που είναι αμφίβολο αν πραγματικά πέτυχε, με επίκεντρο την αγροτική περιοχή Κατατούμπο στα βορειοανατολικά και απολογισμό τουλάχιστον 80 νεκρούς, όπως ανέφερε προ ημερών σχετικό ρεπορτάζ της «Deutsche Welle».Σημειώνεται, δε, πως για την εσωτερική ασφάλεια της Μπογκοτά οι ΗΠΑ έχουν προσφέρει τουλάχιστον 14 δισ. δολάρια από το 1999.
«Ροζ παλίρροια»
Θέλοντας, ενδεχομένως, να θέσει νέα ατζέντα, ο Πέτρο ενδεχομένως ήλπιζε να «αναζωογονήσει» αυτό το «ροζ κύμα» ή «ροζ παλίρροια», δηλαδή τη συνεργασία μεταξύ των αριστερών προέδρων που έχουν εκλεγεί τα τελευταία χρόνια στη Λατινική Αμερική, με τελευταίο παράδειγμα αυτού να είναι η ανάδειξη του ίδιου στην ηγεσία της χώρας του το 2022. Άλλωστε, την αντίδρασή του έναντι της Ουάσινγκτον επαίνεσε και ο πρόεδρος της Κούβας, Μιγκέλ Ντίαζ-Κανέλ, που έκανε λόγο για μια άξιας λόγου «υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Κολομβιανών απέναντι στη μεροληπτική μεταχείριση σε βάρος τους».
Κατά συνέπεια, ο Τραμπ αποφάσισε να «συντρίψει» μια οποιαδήποτε τέτοια προοπτική, αντιδρώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο. Το ερώτημα βέβαια είναι το εξής: Οι δασμοί θα συνεχίσουν να αποφέρουν καρπούς ή, εφόσον εφαρμοστούν, θα προκαλέσουν δυσαρέσκεια στον Αμερικανό καταναλωτή λόγω αύξησης των τιμών; Η Κολομβία άλλωστε αποτελεί μείζονα εξαγωγέα πετρελαίου στις ΗΠΑ (τον 4ο μεγαλύτερο στις εισαγωγές της Ουάσινγκτον διά θαλάσσης), αλλά κυρίως αποτελεί τον Νο 2 εμπορικό εταίρο των ΗΠΑ για τον καφέ, πίσω μόνο από τη Βραζιλία. Από την Μπογκοτά προέρχεται το 20% του καφέ που εισάγει η Ουάσινγκτον, με τους Αμερικανούς να πληρώνουν ήδη πιο ακριβά μία από τις αγαπημένες τους συνήθειες, καθώς οι τιμές αυξήθηκαν κατά 3,8% το 2024.
Εφημερίδα Κυριακάτικη Απογευματινή
