Το Weibo αποκαλείται το «Twitter της Ασίας» και το 2012 προξένησε το ενδιαφέρον του δυτικού κόσμου χάρη στη διασπορά φημών που ήθελαν νεκρό τον νεόκοπο ηγέτη της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ Ουν. Το Weibo αποτελεί το κυρίαρχο μέσο κοινωνικής δικτύωσης στην Κίνα αναγκάζοντας διασημότητες, όπως ο Ταϊβανεζο-αμερικανός παίκτης-θαύμα του ΝΒΑ, Jeremy Lin αλλά και ο αστέρας του Hollywood, Tom Cruise, να ανοίξουν λογαριασμό. Βέβαια, υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες, αφού απαγορεύονται οι φωτογραφίες επιδεικτικού πλούτου αλλά και οποιαδήποτε αναφορά στο… Θιβέτ. Με 10.000.000 νέους χρήστες μηνιαίως έχει αποκτήσει ξεχωριστή δυναμικότητα εντός του διαδικτυακού portal της εταιρείας Sina, η οποία είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Επειδή η εισροή ξένων επενδύσεων απαγορεύεται στην Κίνα, η Sina χρησιμοποίησε μία σειρά ενδιάμεσων νομικών προσώπων με έδρα τις Νήσους Cayman προκειμένου να διοχετεύσει τα κέρδη της πίσω στην Κίνα. Τύποις είναι το τέλειο παράδειγμα του καπιταλισμού του 21ου αιώνα, καθώς είναι ταυτόχρονα αμερικανικών και κινεζικών συμφερόντων, τοπική και παγκόσμια αλλά κρατική και ιδιωτική.
Με περισσότερους από 250.000.000 χρήστες, ο κινεζικός ιστότοπος microblogging οφείλει την επιτυχία του όχι μόνο στην εγγραφή διασημοτήτων αλλά και στη λειτουργία του ως δυναμικής πλατφόρμας δημόσιας κατακραυγής. Οι απλοί πολίτες έχουν φωνή, η οποία όμως φιλτράρεται από τους υπευθύνους της εταιρείας σε συνεργασία με κρατικούς αξιωματούχους. Ως αποτέλεσμα δυσκολεύει η διάκριση μεταξύ αληθινής και ψεύτικης είδησης εντός Weibo, αλλά τουλάχιστον υπάρχει ελευθερία έκφρασης (!). Οι χρήστες ανακαλύπτουν συχνά λεκτικούς νεολογισμούς που ξεφεύγουν από τον κρατικό έλεγχο για να αρθρώσουν λόγο, γεγονός που δεν έχει προηγούμενο στην ευρύτερη κινεζική κοινωνία. Στις 10 Φεβρουαρίου, λοιπόν, πολλοί λογαριασμοί του Weibo ανέφεραν πως ο Κιμ Γιονγκ Ουν (Kim Jong Un) δολοφονήθηκε εντός της πρεσβείας της Βορείου Κορέας στο Πεκίνο στις 2 το πρωί. Το νέο προκάλεσε παγκόσμια αναταραχή και η είδηση έφτασε αρχικά μέσω του Reuters και του CNN σε όλον τον δυτικό κόσμο, πριν αποδειχτεί τέσσερις μέρες μετά πως επρόκειτο τελικά για ψευδείς φήμες. Είτε αποτελούσε ένα διαφημιστικό τρικ της εταιρείας είτε μία προσπάθεια χρηστών ενάντια στην κινεζική λογοκρισία να τραβήξουν την προσοχή των κατοίκων της Δύσης, ο σκοπός επετεύχθη.
