Με ιστορία σχεδόν 1.000 ετών (λέγεται ότι ιδρύθηκε στα χρόνια του Γουλιέλμου του Κατακτητή, τον 11ο αιώνα), το υπουργείο Οικονομικών της Βρετανίας απέκτησε για πρώτη φορά γυναίκα επικεφαλής. Η 45χρονη Ρέιτσελ Ριβς είναι από τις πιο στενούς συνεργάτες του νέου πρωθυπουργού, Κιρ Στάρμερ, έχοντας προϋπηρεσία στην Τράπεζα της Αγγλίας και στον ιδιωτικό τομέα.
Εξαιτίας της εμμονής της στη δημοσιονομική σταθερότητα την αποκαλούν «Θάτσερ των Εργατικών». Την προσήλωση της νέας κυβέρνησης στα υγιή δημοσιονομικά πιθανότατα θα σηματοδοτήσει μία από τις πρώτες κινήσεις, η επιβολή υψηλότερων φορολογικών συντελεστών στον πολύ μεγάλο πλούτο και στα κεφαλαιακά κέρδη, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η «προίκα του πολίτη» – ένα ποσό που θα λαμβάνει κάθε νέα και νέος προκειμένου να επενδύσουν σε εκπαίδευση ή κατοικία.
Γυναίκα επέλεξε ο Στάρμερ και ως αναπληρώτρια πρωθυπουργό. Η 44χρονη Άντζελα Ρέινερ ήταν η πρώτη που ανακοινώθηκε από τα μέλη της νέας κυβέρνησης. Ανήκει στην αριστερή πτέρυγα των Εργατικών και είναι ιδιαίτερα αγαπητή στην κομματική βάση. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε φτωχογειτονιά του Μάντσεστερ. Από νωρίς χρειάστηκε να φροντίσει τη μητέρα της, που έπασχε από διπολική διαταραχή. Εγκατέλειψε το σχολείο σε νεαρή ηλικία λόγω εγκυμοσύνης. Έχει δηλώσει δημοσίως ότι είναι ομοφυλόφιλη. Αναλαμβάνει επίσης τα χαρτοφυλάκια κοινωνικής πρόνοιας, στέγασης και τοπικής αυτοδιοίκησης.
Υπουργός Εξωτερικών ανέλαβε ο 51χρονος Ντέιβιντ Λάμι, δικηγόρος και απόγονος σκλάβων. Μόλις στο πρώτο 24ωρο από την ανάληψη των καθηκόντων του ταξίδεψε στο Βερολίνο, από όπου δήλωσε «ήρθε η ώρα να επανασυνδεθούμε με τον έξω κόσμο (…) Ας αφήσουμε πίσω μας τα χρόνια του Brexit, υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε μαζί». Προανήγγειλε ότι θα αναλάβει διπλωματικές πρωτοβουλίες για την επίτευξη κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα και την απελευθέρωση των ομήρων.
Δύο πιο έμπειρα στελέχη επιλέχθηκαν ως υπουργοί Άμυνας (Τζον Χίλι) και Εσωτερικών (Ιβέτ Κούπερ). Το κρίσιμο για το ελληνικό αίτημα περί των Γλυπτών του Παρθενώνα υπουργείο Πολιτισμού ανέλαβε τελικά η Λίζα Νάντι, καθώς απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής η σκιώδης υπουργός Τάνγκαμ Ντεμπονέρ. Επίσης στην κυβέρνηση τοποθετήθηκαν αρκετοί τεχνοκράτες εκτός Εργατικών, όπως ο Πάτρικ Βάλανς, επικεφαλής της επιστημονικής επιτροπής κατά την πανδημία, που ανέλαβε το υπουργείο Επιστημών. Ή ο επιχειρηματίας Τζέιμς Τίμπσον, που ανέλαβε υπεύθυνος για τις φυλακές, και ο Ρίτσαρντ Χέρμερ, που ανέλαβε γενικός εισαγγελέας.
Τη δεύτερη ημέρα του στην πρωθυπουργία ο Στάρμερ πραγματοποίησε περιοδεία, ξεκινώντας από τη Σκωτία, συνεχίζοντας στη Βόρεια Ιρλανδία και καταλήγοντας στην Ουαλία. Ως πρώτη πολιτική απόφαση της κυβέρνησης ανακοινώθηκε η εγκατάλειψη του σχεδίου περί εκτοπισμού των αιτούντων άσυλο στη Ρουάντα.
Στην αξιωματική αντιπολίτευση επικρατεί σκεπτικισμός για το μέλλον του κόμματος. Οι Εργατικοί έλαβαν 411 έδρες όχι επειδή προσέλκυσαν νέους ψηφοφόρους (έχασαν μισό εκατομμύριο ψήφους, αλλά το ποσοστό τους αυξήθηκε κατά 1,6 ποσοστιαίες μονάδες χάρη στην υψηλότερη αποχή κατά 7,4 μονάδες), αλλά επειδή οι Συντηρητικοί έχασαν πάνω από τους μισούς ψηφοφόρους τους (7.100.000 ή 20 ποσοστιαίες μονάδες). Η πλειοψηφία κατευθύνθηκε στο κόμμα του Φάρατζ, που ήρθε τρίτο με 14,3% αλλά κέρδισε μόλις 5 έδρες. Στο κοινοβούλιο τρίτη δύναμη θα είναι οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες, με 12,2% και 72 έδρες. Σημαντική άνοδο κατέγραψαν οι Πράσινοι, φθάνοντας το 6,4% και αποσπώντας 4 έδρες. Το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας διατήρησε μόλις 9 από τις 48 έδρες, ενώ το Σιν Φέιν κατάφερε να διατηρήσει και τις 7 έδρες.
