Στις 24 Φεβρουαρίου του 2012 οι ουκρανικές Αρχές έκαναν μία ανατριχιαστική ανακάλυψη, όταν βρήκαν οστά και ανθρώπινους ιστούς στριμωγμένα σε ψυγεία εντός ενός λευκού ημιφορτηγού. Οι επιγραφές των αντικειμένων ήταν στα αγγλικά, γεγονός που έστρεψε τις Αρχές προς την παγκόσμια αγορά ιατρικών και οδοντιατρικών προϊόντων. Μετά την εξέταση των κατασχεθέντων εγγράφων βρέθηκε πως τα λείψανα των νεκρών Ουκρανών προορίζονταν για ένα γερμανικό εργαστήριο, το οποίο ανήκει σε θυγατρική εταιρεία της αμερικανικών συμφερόντων RTl Biologics! Η RTI ασχολείται με τη μετατροπή ανθρωπίνων λειψάνων σε ιατρικό υλικό (!), από οδοντικά εμφυτεύματα μέχρι θεραπείες κατά των ρυτίδων. Στην Ουκρανία η υπηρεσία ασφαλείας πιστεύει ότι τα πτώματα που διέρχονται από ένα νεκροτομείο στην περιοχή Νικολάεφ, κοντά στη Μαύρη Θάλασσα, τροφοδοτούν συστηματικά αυτό το μακάβριο εμπόριο, το οποίο αφήνει πίσω του δεκάδες πτωμάτων απογυμνωμένων από μέρη τους που είναι δυνατόν να επαναχρησιμοποιηθούν. Μια 8μηνη έρευνα από τη Διεθνή Κοινοπραξία Ερευνητικών Δημοσιογράφων (ICIJ) βρήκε πως οι όποιες καλές προθέσεις του κλάδου εμπορίας ανθρωπίνου ιστού μερικές φορές έρχονται σε σύγκρουση με τη βιασύνη για να βγάλουν λεφτά από τους νεκρούς.
Αίσθηση προκάλεσε η αυτοκτονία του 19χρονου Ουκρανού Sergei Malish, καθώς, ενώ ήταν γνωστό πως είχε κρεμαστεί το 2008, οι γονείς του στην κηδεία παρατήρησαν τεράστιες ουλές στην περιοχή των καρπών του νεκρού. Αργότερα έμαθαν ότι μέρη του σώματός του είχαν ανακυκλωθεί και αποσταλεί ως «ανατομικό υλικό» εκτός χώρας. Πέραν από τις πλήρως ανεπαρκείς εγγυήσεις πως οι ανθρώπινοι ιστοί λαμβάνονται νομικά, ηθικά και εν γνώσει των συγγενών, γιατροί που συμμετείχαν στην έρευνα τονίζουν πως το σχετικά ελεύθερο εμπόριο ιστών μπορεί να περιλαμβάνει και κάποιους μολυσμένους από ηπατίτιδα, HlV και άλλες παθογένειες. Σε μία υπόθεση του 2005 η εταιρεία Biomedical Tissue Services είχε λάβει εν αγνοία των συγγενών -και αφού είχε δωροδοκήσει νεκροτόμους στη Νέα Υόρκη- πάνω από χίλια πτώματα, πάνω στα οποία δεν είχαν γίνει κανενός είδους εξετάσεις! Σημειώστε ότι ένα σώμα χωρίς αρρώστιες μπορεί να αποφέρει κέρδη από 80.000 έως 200.000 δολάρια εντός μίας αγοράς που δεν δύναται να ελεγχθεί λόγω της μυστικότητας και της πολυπλοκότητας σε σχέση με τις διασυνοριακές ανταλλαγές μερών του σώματος. Παρόλο που η RTI αρνήθηκε οποιοδήποτε σχόλιο, ο Chris Truitt, πρώην υπάλληλός της στο Wisconsin ομολόγησε πως «βγάζαμε έξω τα οστά του βραχίονα και τα οστά των ποδιών… Ανοίγαμε το στήθος για να βγάλουμε έξω την καρδιά για να πάρουμε τις βαλβίδες… Βγάζαμε έξω τις φλέβες από το εσωτερικό του δέρματος». Υποθέτουμε ότι στο εξής, η επιγραφή σε διάφορα ιατρικά προϊόντα πως είναι φτιαγμένα από ανθρώπους δεν πρόκειται να δημιουργεί και τόσο ενθουσιασμό στον καταναλωτή.
Ο Ιησούς που ήρθε από το … κρύο!
Η γενειάδα, η μακριά κώμη, η λευκή ένδυση και το μακάριο χαμόγελο δίνουν σίγουρα την εντύπωση ενός άγιου ανθρώπου. Αλλά για τους πιστούς του, σε μία απομακρυσμένη γωνιά της Σιβηρίας, o πρώην τροχονόμος είναι η κυριολεκτική μετενσάρκωση του… Ιησού Χριστού! Το 2012 αποτελούσε τον πνευματικό ηγέτη ενός ποιμνίου 50.000 ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και αρκετοί διανοούμενοι, καλλιτέχνες και επαγγελματίες, οι οποίοι συνέρρεαν καθημερινά για να τον προσκυνήσουν στο μικρό απομονωμένο χωριό της Petropavlovka – πάνω από 3.200 χιλιόμετρα μακριά από τη Μόσχα. Ο Torop «αναγεννήθηκε» ως Βησσαρίων το 1990, όταν η Ρωσία αντιμετώπιζε μία ευρύτερη κρίση λόγω της πτώσης του σιδηρού παραπετάσματος. Είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα της ρωσικής λατρείας μίας προσωπικότητας (personality cult), μίας σχεδόν εθνικής εμμονής, ήδη υπάρχουσας τις ημέρες του Ρασπούτιν. Ούτε οι άθεοι Λένιν και Στάλιν γλίτωσαν από την υπερβολική επιθυμία του ρωσικού λαού να αγκαλιάζει ισχυρές προσωπικότητες με θρησκευτικό ζήλο….
Πριν να συνειδητοποιήσει την αποστολή του επί Γης, o Torop είχε μόλις απολυθεί από την Τροχαία της μικρής σιβηρικής πόλης του Minusinsk. «Ξαφνικά κάτι ξύπνησε» μέσα του, λέει, και αμέσως συνειδητοποίησε πως ο ίδιος ήταν η δεύτερη έλευση του Χριστού και πως ο Θεός τον είχε στείλει στη Γη για να διδάξει στην ανθρωπότητα περί των δεινών του πολέμου και της περιβαλλοντικής καταστροφής. Οι οπαδοί του είναι αυστηρά χορτοφάγοι και απαγορεύεται να καπνίζουν, να καταναλώνουν αλκοόλ ή να διαχειρίζονται χρήματα. Περίπου 300 από αυτούς ζουν σε ξύλινα παραπήγματα σε ένα χωριό που έχει αναπτυχθεί γύρω από την εκκλησία του και το οποίο δεν εμφανίζεται σε κανένα χάρτη. Σε ένα κοντινό βουνό μια μεγάλη καμπάνα χτυπά τρεις φορές την ημέρα, ώστε οι πιστοί να ξέρουν πότε πρέπει να αποσπαστούν από την κοπιαστική εργασία τους και να γονατίσουν για να προσευχηθούν. O Βησσαρίων προτιμά όμως τη ζωγραφική στο απομονωμένο δώμα του, όπου ζει με τη σύζυγό του και τα έξι τους παιδιά. Φαίνεται πως ακόμα και στη μακρινή και κρύα Σιβηρία χρειάζεται ένας τροχονόμος… για να δείχνει στους πιστούς τον δρόμο της σωτηρίας.
