Μία εντυπωσιακή ιστορία ανθρώπινου θάρρους και θέλησης για ζωή ολοκληρώθηκε χθες με τον θάνατο του Πολ Αλεξάντερ. Του 78χρονου Τεξανού που προσβλήθηκε από πολιομυελίτιδα το 1952 και έκτοτε έζησε με «σιδερένιο πνεύμονα» – έναν σωλήνα που τον βοηθούσε να αναπνεύσει και κάλυπτε όλο το σώμα του πλην του κεφαλιού του. Ήταν παράλυτος κάτω από το κεφάλι και μπορούσε μόνο να κουνήσει το κεφάλι, τον λαιμό και το στόμα του.
Ο 6χρονος τότε Πολ επέστρεψε στο σπίτι με πυρετό και πονοκέφαλο. Τα συμπτώματα δεν υποχωρούσαν και οι γονείς του τον μετέφεραν σε νοσοκομείο του Τέξας. Εκεί διαπιστώθηκε ότι είχε προσβληθεί από τον ιό της πολιομυελίτιδας. Οι πνεύμονές του είχαν γεμίσει βλέννες και οι γιατροί αναγκάστηκαν να κάνουν τραχειοτομή και να τον χειρουργήσουν για να τις απομακρύνουν. Όταν ξύπνησε από τη νάρκωση, βρισκόταν ήδη στον μηχανικό πνεύμονα, όπου θα περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.
Εκείνος όμως δεν το έβαλε κάτω. Έγινε ένας από τους πρώτους μαθητές που σπούδασαν κατ’ οίκον και ο πρώτος στο Ντάλας που πήρε απολυτήριο λυκείου χωρίς να έχει εμφανιστεί στην τάξη. Στη συνέχεια πήρε πτυχίο με μαθήματα εξ αποστάσεως από τη Νομική του Πανεπιστημίου του Όστιν. Άσκησε δικηγορία και συμμετείχε σε ακτιβιστικές δράσεις υπέρ των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία, πραγματοποιώντας ακόμα και καθιστική διαμαρτυρία. Δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του και έκανε πολλά ταξίδια. Κυρίως ήταν πάντα αισιόδοξος και χαμογελαστός.
Κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα υπήρξαν αρκετές επιδημίες πολιομυελίτιδας που σκότωναν χιλιάδες ανθρώπους. Η επιδημία του 1952 είχε μόνο στις ΗΠΑ 3.000 νεκρούς. Χάρη στα εμβόλια ο ιός έχει πλέον σχεδόν εξαλειφθεί από τον αναπτυγμένο κόσμο.
