Η κοσμική ακτινοβολία φαίνεται να αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα στον ρυθμό ανάπτυξης της βλάστησης, σημαντικότερο μάλιστα από το κλίμα! Αυτά αποκαλύπτει μία πρόσφατη μελέτη που πραγματοποιήθηκε στη Βρετανία και δημοσιεύτηκε στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση «New Phytologist». Η Σίγκριντ Ντέντζελ και ο Ντόμινικ Αεμπάτ, από το Ινστιτούτο Ατμοσφαιρικής και Περιβαλλοντικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, ξεκίνησαν τη μεταπτυχιακή εργασία τους με θέμα τους κλιματολογικούς παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη των δασών, σε συνεργασία με τον καθηγητή τους, δρ. Tzov Γκρέις. Για τον σκοπό αυτό ζήτησαν από το ερευνητικό τμήμα της Επιτροπής Δασοπονίας της Βρετανίας φέτες από κορμούς ερυθρελάτης, οι οποίες προέρχονταν από δάση της Σκοτίας. Τα συγκεκριμένα δέντρα είχαν φυτευτεί το 1953 και είχαν κοπεί το 2006, ενώ οι φέτες από τους κορμούς είχαν καταψυχθεί ώστε να αποφευχθεί η συρρίκνωσή τους. Στη συνέχεια, η ερευνητική ομάδα πέρασε από σαρωτή τις φέτες των κορμών και άρχισε τη μελέτη με βάση τις ψηφιοποιημένες απεικονίσεις τους.
Καθώς τα δέντρα μεγάλωναν, οι ερευνητές παρατήρησαν την αναμενόμενη μείωση στον ρυθμό της ανάπτυξής τους. Ωστόσο παρατήρησαν και άλλες περιόδους που η ανάπτυξη των δέντρων ήταν πιο μειωμένη. Αντιπαραβάλλοντας αυτές τις περιόδους με τα κλιματολογικά αρχεία της περιοχής δεν κατάφεραν να εντοπίσουν κλιματολογικές διαφορές στις οποίες μπορεί να οφειλόταν αυτή η μείωση της ανάπτυξης. Έτσι, στράφηκαν σε κάποιους εναλλακτικούς παράγοντες που πιθανόν να επηρέαζαν την ανάπτυξη των δέντρων. Δεδομένου ότι η μείωση συνέβαινε κάθε 11 περίπου χρόνια, όπως αποκάλυπταν οι δακτύλιοι της ερυθρελάτης, συνέδεσαν το φαινόμενο με τις ηλιακές κηλίδες και, κατ’ επέκταση, με την κοσμική ακτινοβολία. Η κοσμική ακτινοβολία αποτελείται από σωματίδια, κατά κύριο λόγο πρωτόνια, ηλεκτρόνια και πυρήνες ατόμων ήλιου, τα οποία ταξιδεύουν στο διάστημα. Το ποσό αυτής της ακτινοβολίας που φθάνει στον πλανήτη μας επηρεάζεται από τη δραστηριότητα του Ήλιου. Με άλλα λόγια, κάθε περίπου 11 χρόνια, που αυξάνονται οι ηλιακές κηλίδες, δημιουργείται ένα μαγνητικό πεδίο το οποίο φιλτράρει και επιβραδύνει τη ροή της ακτινοβολίας προς τον πλανήτη μας! Όπως συμπεραίνουν οι ερευνητές, η κοσμική ακτινοβολία φαίνεται να ευνοεί την ανάπτυξη των δέντρων, ενώ την επιβραδύνει το φιλτράρισμά της. Ωστόσο, τους είναι δύσκολο να εξηγήσουν γιατί συμβαίνει αυτό.
Το πετρέλαιο μπορεί να είναι ανεξάντλητο
Εξαντλούνται τα αποθέματα πετρελαίου; Η απάντηση είναι ναι, όπως υποστηρίζει η πλειοψηφία των ειδικών του σύγχρονου επιστημονικού κατεστημένου. Υπολογίζοντας μάλιστα με βάση τις γνώσεις τους σχετικά με τα παγκόσμια αποθέματα πετρελαίου, και τον επιταχυνόμενο ρυθμό κατανάλωσής του, προβλέπουν ότι σε πολύ λίγα χρόνια το πετρέλαιο θα αφαιρεθεί από τον κατάλογο των πηγών ενέργειας. Έχουν όμως δίκαιο; Σίγουρα όχι, όπως αποκαλύπτει μία έρευνα του 2010. Δεν είναι απαραίτητα τα οργανικά σώματα για τη δημιουργία πετρελαίου και φυσικού αερίου! Αυτό διατείνεται μία ομάδα επιστημόνων από το Βασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας, στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Το πετρέλαιο δημιουργήθηκε και εξακολουθεί να δημιουργείται έως σήμερα χάρη σε φυσικές δυνάμεις που υφίστανται στα εσωτερικά στρώματα της Γης, όπως υποστηρίζουν στη μελέτη τους, η οποία δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Φυσική Γεωεπιστήμη» (Nature Geoscience). Γι’ αυτό, αναφέρει ο ένας από τους τρεις επιστήμονες που υπογράφουν τη μελέτη, το πετρέλαιο είναι δυνατόν να ανακαλυφθεί σε διάφορες περιοχές του πλανήτη μας οι οποίες δεν θεωρούνται ότι διέθεταν συνθήκες κατάλληλες, σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, για τη δημιουργία του. Οι τρεις επιστήμονες κατάφεραν να δημιουργήσουν υδρογονάνθρακες, αναπαράγοντας τις πιέσεις και τις θερμοκρασίες οι οποίες θεωρούνται ότι υφίστανται σε μεγάλο βάθος, στο υπέδαφος.
Εάν δεχτούμε ότι συμβαίνει αυτό, όπως αναφέρει o καθηγητής Κουτσέροφ, τότε μπορούμε να εξηγήσουμε την ύπαρξη των πλούσιων πετρελαϊκών κοιτασμάτων που βρίσκονται στο Τέξας, για παράδειγμα, σε βάθος δέκα περίπου χιλιομέτρων. Δεν υπάρχει τρόπος να έχουν μεταφερθεί σε τέτοιο βάθος οργανικά υπολείμματα ώστε να δημιουργηθεί πετρέλαιο. Η ύπαρξή του μπορεί να οφείλεται μόνο σε φυσικές διαδικασίες στο υπέδαφος. Η άποψη λοιπόν των τριών επιστημόνων είναι ότι ενδεχομένως στο μέλλον να διαγραφεί το πετρέλαιο από τον κατάλογο των πηγών ενέργειας. Όχι όμως εξαιτίας της έλλειψής του, αλλά εξαιτίας των προβλημάτων που δημιουργεί στο περιβάλλον, στη χλωρίδα και την πανίδα του πλανήτη μας, και στον ίδιο τον άνθρωπο.
