Θυμάστε τι αναστάτωση είχε δημιουργηθεί το 2012 με το ερώτημα αν θα ερχόταν, τη χρονιά εκείνη, το τέλος του κόσμου σύμφωνα με ένα ημερολόγιο των Μάγια; Βέβαια, παρά τις διάφορες αυτές φήμες, ένας γέροντας Μάγια καθώς και επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων επέμεναν πως το ημερολόγιο των Μάγια υποδήλωνε ότι στις 21 Δεκεμβρίου «τελειώνει» ο χρόνος του συγκεκριμένου έτους (σύμφωνα με το συγκεκριμένο ημερολόγιο). Ο Απολινάρτο Τσίλι Πίξτουν, ωστόσο, ο σεβάσμιος γέροντας Μάγια από τη Γουατεμάλα, δήλωνε κουρασμένος από το πλήθος ερωτήσεων που δεχόταν καθημερινά σχετικά με το τέλος του κόσμου. Η άποψή του ήταν ότι οι εσχατολογικές αντιλήψεις αυτού του είδους δεν προέρχονται από τα γραπτά ή τις παραδόσεις του λαού του (Μάγια), αλλά από αντιλήψεις και κείμενα του δυτικού πολιτισμού, σκοπίμως παρερμηνευμένα, θα τολμούσαμε να πούμε εμείς. Στην πραγματικότητα οι Μάγια επισήμαιναν ότι το 2012 κλείνει μία περίοδος 25.800 χρόνων -με αναφορά την επανάληψη ορισμένων σπάνιων αστρονομικών φαινομένων- αλλά σε καμία περίπτωση δεν μιλούσαν για καταστροφές. Η αστρονόμος Αν Μάρτιν από το Πανεπιστήμιο του Κόρνελ, η οποία επέβλεπε μία ιστοσελίδα που απαντούσε σε αστρονομικές ερωτήσεις, δήλωνε ότι δεχόταν αρκετές ερωτήσεις για το θέμα από φοβισμένους ανθρώπους. «Είναι πολύ άσχημο», έλεγε η Μάρτιν, «ότι δεχόμαστε emails από τεταρτοετείς φοιτητές, οι οποίοι αναφέρουν ότι είναι αρκετά νέοι για να πεθάνουν. Μία μητέρα, μάλιστα, με δύο μικρά παιδιά μάς έγραψε ότι φοβάται ότι δεν θα τα δει να μεγαλώνουν». Ωστόσο, η υστερία σχετικά με το (τέλος του κόσμου το) 2012 βασίζεται πραγματικά σε ορισμένα αρχαιολογικά ευρήματα.
Ένα από αυτά είναι μία αρκετά κατεστραμμένη πινακίδα που βρέθηκε σε ερείπια των Μάγια, στη δεκαετία του 1960, κατά τη διάρκεια της κατασκευής ενός αυτοκινητοδρόμου νότια του Μεξικό. Η πινακίδα ανέφερε ότι το 2012 θα συμβεί κάτι που σχετίζεται με τον Μπολόν Γιοκτέ, μία μυστηριώδη θεότητα των Μάγια που σχετίζεται με τον πόλεμο και τη δημιουργία. Ωστόσο, το τέλος της επιγραφής δεν ήταν δυνατόν να διαβαστεί. Ο Γκιλέρμο Μπερνάλ, αρχαιολόγος του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου του Μεξικό, θεωρούσε ότι η επιγραφή κλείνει με τη φράση «θα κατέβει από τον ουρανό». Όμως, δεν υπήρχε κάποια αναφορά σε καταστροφή, όπως υποστήριζε, και επισήμαινε μάλιστα ότι σε άλλες αρχαιολογικές τοποθεσίες των Μάγια έχουν βρεθεί επιγραφές που αναφέρονται σε ημερομηνίες μετά το 2012. Μία από αυτές μνημονεύει ένα έτος που αντιστοιχεί στο 4772.
Το ημερολόγιο των Μάγια ξεκινάει από το 3141 π.Χ. και σημειώνει χρονικές περιόδους 394 χρόνων, οι οποίες ονομάζονται Μπακτούν. Το 13 ήταν ιερός αριθμός για τους Μάγια. Εφόσον το 13ο Μπακτούν από την έναρξη του ημερολογίου τους τελείωνε στις 21 Δεκεμβρίου του 2012, ήταν αναμενόμενη μια ιδιαίτερη μνεία σε αυτό. «Αποτελεί μία ιδιαίτερη επέτειο γι’ αυτούς», αναφέρει ο Ντέιβιντ Στιούαρτ, ειδικός στις επιγραφές των Μάγια, από το Πανεπιστήμιο του Τέξας, στο Όστιν. «Ωστόσο, οι Μάγια δεν ανέφεραν ποτέ ότι θα καταστρεφόταν o κόσμος. Ποτέ δεν ανέφεραν ότι κάτι κακό θα συνέβαινε. Απλώς κατέγραψαν μια ιδιαίτερη μελλοντική επέτειο στην πινακίδα». Ερχόμενοι στη σημερινή μας πραγματικότητα και δεδομένου ότι το 12 μετράει πολύ στους θρησκευτικούς συμβολισμούς, αν κάποιος έλεγε -έστω γι’ αστείο- ότι οι Μάγια μάλλον έκαναν ένα υπολογιστικό λάθος 12 χρόνων, σίγουρα το 2024 θα φανεί χρήσιμο σε εσχατολόγους διαφόρων δογμάτων.
Ο Μονόλιθος του Φόβου
O Άρθουρ Κλαρκ θεωρείται από πολλούς ότι ήταν ο σύγχρονος προφήτης της επιστημονικής φαντασίας, καθόσον αρκετά από το πράγματα που οραματίστηκε λέγεται ότι πραγματοποιήθηκαν ή επιβεβαιώθηκαν. Στο έργο του «Οδύσσεια 2001» παρουσίασε ότι ένας μονόλιθος στην Αφρική -του οποίου παρόμοιοι υπάρχουν στον κρατήρα Tycho της Σελήνης και στον Ιαπετό, έναν από τους δορυφόρους του Κρόνου- συμβάλλει στην εξέλιξη του ανθρώπινου γένους. Γραμμένο το 1968, μια εποχή που οι υπολογιστές ήταν ακόμα στα σπάργανα και ο άνθρωπος δεν είχε πατήσει το φεγγάρι, o Κλάρκ μιλούσε για τεχνητή νοημοσύνη -που όμως είχε και τα αδύνατα σημεία της (ο υπολογιστής Χαλ)- και για μακροχρόνια, επανδρωμένα διαστημικά ταξίδια. Όταν λοιπόν ήρθε στην επιφάνεια το θέμα με τους μονόλιθους και τις (διαβόητες) τεχνητές κατασκευές στον Άρη δεν υπήρξε ούτε ένας που να μη σκεφτεί τον Άρθουρ Κλαρκ. Κατά τη διάρκεια λοιπόν της 40nς επετείου της προσσελήνωσης ο Μποζ Όλντριν σχολίασε: «Θα πρέπει να πάμε με τόλμη εκεί όπου ο άνθρωπος δεν έχει ξαναπάει (λόγια της εισαγωγής από το «Star Trek»), να πετάξουμε δίπλα στους κομήτες, να επισκεφτούμε τους αστεροειδείς, να επισκεφτούμε το φεγγάρι του Άρη. Υπάρχει ένας μονόλιθος εκεί. Μία πολύ ασυνήθιστη κατασκευή σε αυτό το μικρό, σαν πατάτα στο σχήμα, αντικείμενο που περιφέρεται γύρω από τον Άρη μία φορά κάθε επτά ώρες. Όταν οι άνθρωποι μάθουν γι’ αυτό θα πουν: ποιος το τοποθέτησε εκεί; Λοιπόν, το σύμπαν το τοποθέτησε εκεί. Αν το θέλετε, ο Θεός το τοποθέτησε εκεί». Ο δορυφόρος «Βίκινγκ 1» είχε φωτογραφήσει τον Φόβο από απόσταση 613 και 633 χλμ. κατά την έλευσή του στις 19/10/1978. Ο Mars Global φωτογράφησε εκ νέου τον Φόβο το 1998 με τον μονόλιθο να φαίνεται στις εικόνες SPS252603 και SPS252604. Το αντικείμενο βρίσκεται κοντά στον κρατήρα Stickney και ρίχνει μία έντονη σκιά. Πρώτος τον εντόπισε ο Εφρέν Παλέρμο που μελετούσε τις φωτογραφίες από τον Άρη και τους δορυφόρους του. Όμως, υπάρχει ακόμα ένας μονόλιθος, στην επιφάνεια του Άρη αυτή την φορά. Το αντικείμενο έχει μήκος 5 μέτρα και φωτογραφήθηκε με κάμερα υψηλής ανάλυσης από τον Mars Reconnaissance Orbiter σε απόσταση 165 μιλίων. Η φωτογραφία παρόλο που τραβήχτηκε τον Ιούλιο του 2009 μαγνήτισε το ενδιαφέρον του κόσμου όταν δημοσιεύτηκε ξανά πρόσφατα στο site του Πανεπιστημίου της Αριζόνα στο τμήμα «Spotlight».
Είναι όμως πραγματικοί μονόλιθοι, κατασκευασμένοι από μία υψηλή νοημοσύνη ή απλά βραχώδεις σχηματισμοί; Όπως είπε ο εκπρόσωπος του Σεληνιακού και Πλανητικού Εργαστηρίου του Πανεπιστημίου της Αριζόνα «θα ήταν μη σοφό να αναφερόμαστε σε αυτό ως “μονόλιθος” ή “κατασκευή” γιατί αυτό υπονοεί κάτι το τεχνητό, για παράδειγμα σαν να τοποθετήθηκε εκεί από κάποιον. Στην πραγματικότητα είναι περισσότερο πιθανόν αυτός o βράχος να δημιουργήθηκε αφού αποσπάστηκε από το γεωλογικό υπόστρωμα για να δημιουργήσει αυτό το πολυγωνικό σχήμα». Στην Γη υπάρχουν άφθονα δείγματα πετρωμάτων με τέλειες τετραγωνισμένες γωνίες σαν κάποιος να τις σκάλισε, και όμως είναι φυσικοί σχηματισμοί. Γιατί να θεωρήσουμε απίθανο κάτι τέτοιο να συμβαίνει και σε άλλους πλανήτες; Το 2007 ο Καναδικός Διαστημικός Οργανισμός χρηματοδότησε μια μελέτη για μη επανδρωμένη αποστολή στον Φόβο και, μάλιστα, η προτεινόμενη περιοχή προσεδάφισης ορίστηκε να είναι αυτή του μονόλιθου. Ο λόγος; Πιστεύουν πως ο βράχος βγήκε πρόσφατα στην επιφάνεια του, κατά τα άλλα, «άχρωμου» δορυφόρου και θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις για την ιστορία και τη σύνθεσή του. Αν και ο όρος μονόλιθος (μονός λίθος) δεν υποδηλώνει ότι είναι αναγκαστικά τεχνητό δημιούργημα, οι συνωμοσιολόγοι, ωστόσο, προτιμούν να δίνουν τη δική τους σημασία στα λόγια του Όλντριν παρόλο που ο ίδιος δεν ανέφερε ότι ο μονόλιθος είναι τεχνητός, αλλά απλώς μίλησε για την ύπαρξή του. Αλλά…
