Υποσιτισμός, ψυχολογικός τρόμος, εξανθήματα και ψείρες. Αυτές ήταν οι συνθήκες διαβίωσης των παιδιών από το Ισραήλ που έπεσαν όμηροι στα χέρια της Χαμάς, με τον πατέρα της 12χρονης Noam Avigdori να δηλώνει ότι η κόρη του ξυπνάει ουρλιάζοντας μες στη νύχτα…
«Η κόρη μου δεν με αφήνει να βγω από το σπίτι. Τη ρώτησα για να κατεβάσω τα σκουπίδια και δεν με άφηνε, με κρατάει πολύ σφιχτά. Ξυπνάει μερικές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας ουρλιάζοντας, αλλά γενικά είναι σε καλή κατάσταση. Επεξεργάζεται τα πάντα. Είναι μια πολύ έξυπνη, φωτεινή νεαρή κοπέλα», δήλωσε ο πατέρας της 12χρονης πρώην ομήρου της Χαμάς για τις πρώτες ημέρες της επιστροφής της στο σπίτι.
Ο Hen Avigdori αγωνιούσε επί 50 ημέρες. Η σύζυγός του Sharon και η κόρη του Noam κρατούνταν μαζί με άλλους συγγενείς σε ένα δωμάτιο στη Γάζα μετά την απαγωγή τους από τη Χαμάς, από το κιμπούτς Μπεερί στο Ισραήλ, στις 7 Οκτωβρίου, την ημέρα που ξέσπασε ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή. Ο ίδιος δήλωσε ότι η κόρη του και η γυναίκα του επέστρεψαν στο σπίτι τους «καλά σωματικά και συναισθηματικά» μετά την απελευθέρωσή τους στις 25 Νοεμβρίου, τη δεύτερη ημέρα της συμφωνίας παύσης του πυρός μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς αλλά «η Noam, η 12χρονη κόρη μου, δεν μου επιτρέπει να βγω από το σπίτι».
Οι συγγενείς των παιδιών μίλησαν σε συνέντευξη Τύπου μετά την απελευθέρωσή τους. Τα παιδιά που κρατούνταν όμηροι στη Γάζα επέστρεψαν στο σπίτι τους τραυματισμένα, υποσιτισμένα και με δερματικά εξανθήματα και ψείρες στο κεφάλι. Η μεγαλύτερη αδελφή του Moran Aloni, η Danielle Aloni, 45 ετών, και η 5χρονη κόρη της, Emilia, ήταν αιχμάλωτες 49 ημέρες μετά την απαγωγή τους από το κιμπούτς Nir Oz, αυτό που ορισμένοι στο Ισραήλ αποκαλούν πλέον «Μαύρο Σάββατο».
Η μικρότερη αδελφή του, η 34χρονη Sharon, απήχθη επίσης μαζί με τις τρίχρονες δίδυμες κόρες της, Emma και Yuli, πριν απελευθερωθούν στις 27 Νοεμβρίου. Ο ίδιος δήλωσε: «Οι κόρες της αδελφής μου ξυπνούν κλαίγοντας, δεν μπορούν να κοιμηθούν τις περισσότερες νύχτες. Ευτυχώς, χαμογελούν πού και πού», και συνέχισε: «Η κόρη της αδελφής μου δεν της επιτρέπει να πάει πουθενά χωρίς αυτή. Πουθενά. Ακόμα και αν πρόκειται να πάει στο μπάνιο ή απλώς στον επάνω όροφο του σπιτιού που είναι οι γονείς μου».
Ο ίδιος είπε ότι η Χαμάς είχε χωρίσει τις οικογένειες, ακόμα και μητέρες με παιδιά, και οι συνθήκες κράτησης ήταν πολύ άσχημες, ενώ αναγκάζονταν να μιλούν ψιθυριστά σε ένα μέρος. Επίσης, το φαγητό δεν τους το έδιναν συστηματικά. Η δρ Yael Mozer Glassberg, γιατρός που φροντίζει τα παιδιά που απελευθερώθηκαν στο Schneider Children’s Medical Center, δήλωσε ότι όλοι οι όμηροι είχαν χάσει το 10%-15% του σωματικού τους βάρους και ότι οι όμηροι ανέφεραν πως το φαγητό ήταν πολύ λίγο και δεν παρεχόταν σε τακτική βάση.
Μία οικογένεια είπε ότι τους έδιναν ένα φλιτζάνι τσάι και ένα μπισκότο στις 10 το πρωί και στη συνέχεια μια μερίδα ρύζι στις 5 το απόγευμα. Κάποια παιδιά δεν μπορούσαν να κάνουν μπάνιο για επτά εβδομάδες και οι κακές συνθήκες υγιεινής τούς είχαν αφήσει δερματικά εξανθήματα και ψείρες.
Μάλιστα, η Χαμάς προκαλούσε «ψυχολογικό τρόμο» στα παιδιά. «Κάθε οικογένεια κακοποιούνταν ψυχολογικά με τρομερό τρόπο από αυτά που τους έλεγαν, όπως ότι “κανείς δεν νοιάζεται για εσάς. Κανείς δεν θα σας αναζητήσει”».
