Το ανησυχητικό γεγονός του περασμένου μήνα είναι ότι οι Εβραίοι δέχονται επίθεση όχι μόνο στο Ισραήλ και όχι μόνο από τη Χαμάς, γράφει η «Wall Street Journal». Οι εβδομάδες μετά τη βάρβαρη εισβολή της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου έχουν χαρακτηριστεί από σωματικές επιθέσεις εναντίον Ισραηλινών σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Αυτό το σύγχρονο πογκρόμ -παγκόσμιο, τηλεοπτικό, πολιτικοποιημένο- δείχνει ακριβώς τι διακυβεύεται, καθώς το Ισραήλ εντείνει τον αμυντικό του πόλεμο εναντίον της Χαμάς στη Γάζα.
Oι ισλαμιστές και οι δυτικοί υποστηρικτές τους επιδιώκουν ή δικαιολογούν έναν γενοκτονικό πόλεμο εναντίον των Εβραίων, όχι απλώς μια εδαφική διαμάχη με το Ισραήλ. Και δεδομένου ότι οι δυτικές κυβερνήσεις πολύ συχνά φαίνονται ανίκανες να προστατεύσουν τις εβραϊκές μειονότητες ανάμεσά τους, το Ισραήλ πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του ως το μόνο ασφαλές σπίτι για τον εβραϊκό λαό.
Αυτό το Σαββατοκύριακο εκατοντάδες ταραχοποιοί στο Νταγκεστάν της Ρωσίας εισέβαλαν σε ένα αεροδρόμιο αναζητώντας Εβραίους ταξιδιώτες. Όχλος εισέβαλε σε ξενοδοχεία σε άλλα μέρη του βόρειου Καυκάσου ψάχνοντας για Εβραίους και ένα εβραϊκό κοινοτικό κέντρο υπό κατασκευή στην πόλη Nalchik ήταν ο στόχος μιας εμφανούς επίθεσης.
Η Γερμανία έχει γίνει μάρτυρας μιας σειράς αντισημιτικών περιστατικών, συμπεριλαμβανομένης μιας επίθεσης με βόμβες μολότοφ εναντίον μιας συναγωγής στο Βερολίνο στις 18 Οκτωβρίου. Μερικοί Εβραίοι βρήκαν τα Αστέρια του Δαβίδ ζωγραφισμένα στα σπίτια τους, μια ηχώ των ναζιστικών διώξεων. Οι Γερμανοί πολιτικοί υπήρξαν ισχυροί στις καταγγελίες τους, αλλά προφανώς όχι αρκετά ισχυροί στην αστυνόμευσή τους.
Δύο εβραϊκά σχολεία στο Λονδίνο έκλεισαν για μια περίοδο λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια και ορισμένοι Βρετανοεβραίοι δεν αισθάνονται πλέον ασφαλείς φορώντας ορατά σύμβολα της πίστης τους. Μάλλον έχουν δίκιο να ανησυχούν ότι το κράτος δεν μπορεί να τους προστατεύσει. Δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια τριών διαδοχικών Σαββατοκύριακων κάλεσαν σε Τζιχάντ και φώναζαν «από το ποτάμι στη θάλασσα», ένα αίτημα για τη διαγραφή του Ισραήλ και κατ’ επέκταση των πολιτών του. Ένα πλήθος στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας φώναζε «αέριο στους Εβραίους» μετά την επίθεση της Χαμάς.
Οι Αμερικανοί θέλουν να πιστεύουν ότι τέτοια πράγματα δεν θα μπορούσαν να συμβούν στις ΗΠΑ. Η Anti-Defamation League ανέφερε την περασμένη εβδομάδα αύξηση 388% στα αντισημιτικά περιστατικά από τις 7 έως τις 23 Οκτωβρίου σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πριν από έναν χρόνο. Τα 312 περιστατικά που κατέγραψε η ADL περιλαμβάνουν ένα αυτοκίνητο που μετέφερε άτομα με παλαιστινιακές σημαίες που φέρεται να παρέκκλιναν προς μια εβραϊκή οικογένεια και αρκετές φερόμενες επιθέσεις από φιλοπαλαιστίνιους διαδηλωτές. Η καταμέτρηση της ADL μετρά 109 αντιισραηλινές συγκεντρώσεις που περιείχαν υποστήριξη στη Χαμάς ή βία κατά των Εβραίων στο Ισραήλ.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Ισραήλ αγωνίζεται και πρέπει να αγωνιστεί όσο σκληρά για την επιβίωσή του ως κράτους. Και γιατί είναι ασυγχώρητο για οποιονδήποτε δυτικό πολιτικό τώρα να απαιτεί κατάπαυση του πυρός στη Γάζα. Κανένας ηγέτης που είναι αποδεδειγμένα ανίκανος να προστατεύσει τους Εβραίους στη χώρα του δεν πρέπει να προσπαθήσει να εμποδίσει το Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο η Δύση ολισθαίνει από το «ποτέ ξανά» στο «πουθενά δεν είναι ασφαλές».
Αυτός ο παγκόσμιος πόλεμος κατά των Εβραίων ξεκαθαρίζει επίσης τι διακυβεύεται για τις δυτικές κοινωνίες σε αυτό τον αγώνα. Η Δύση πέρασε τις δεκαετίες μετά την πολιτισμική καταστροφή του Ολοκαυτώματος ορκιζόμενη να μην επιτρέψει ποτέ ξανά στον εαυτό της να διολισθήσει σε τέτοια βαρβαρότητα. Αυτό που βλέπουμε τώρα στις επιθέσεις εναντίον των Εβραίων είναι πως ξεκίνησε ήδη αυτή η διολίσθηση.
Πριν ο Χίτλερ ανέλθει στην εξουσία το 1933, υπήρχαν περιπλανώμενες ομάδες που ασκούσαν πολιτική και αντισημιτική βία στους δρόμους της Γερμανίας. Πολύ συχνά περνούσαν ανεξέλεγκτα από την Αστυνομία, τους εισαγγελείς και τους πολιτικούς, που δεν κατανοούσαν την απειλή, συμπονούσαν τους παραβάτες ή απλώς ένιωθαν συγκλονισμένοι από την κλίμακα του κινδύνου. Ο Χίτλερ κέρδισε την εξουσία εν μέρει επειδή το γερμανικό κράτος δεν μπορούσε πλέον να διατηρήσει το μονοπώλιό του στη βία για την υπεράσπιση των δημοκρατικών αξιών.
Οι σημερινές απειλές για τη δημοκρατία είναι διαφορετικές, αλλά ένα μάθημα είναι το ίδιο και είναι ξεκάθαρο: μια δυτική κοινωνία που δεν μπορεί ή δεν θέλει να συγκεντρώσει τη βούληση να υπερασπιστεί τους Εβραίους γείτονές της και τους συμπολίτες της δεν θα είναι σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό της.
