Αρχαιολογική σκαπάνη στην Πολωνία έφερε στο φως τα λείψανα από τον σκελετό ενός παιδιού -έξι έως επτά ετών- από τον 17ο αιώνα, που αποκαλύπτει την πίστη των ανθρώπων, τον φόβο και την απέχθεια για φαντάσματα, ζόμπι και βαμπίρ, όπως αποκαλύπτει η θέση ταφής του παιδιού. Το μικρό παιδί είχε ταφεί μπρούμυτα σε κλειδωμένο τάφο και έφερε κάτω από το πόδι του ένα τριγωνικό, σιδερένιο λουκέτο -πιθανόν σε μια προσπάθεια να το αποτρέψει από το να… σηκωθεί, να βγει από τον τάφο του και να επιτεθεί στους ζωντανούς- όπως ανέφερε ο καθηγητής Ντάριους Πολίνσκι, ερευνητής μεσαιωνικών ταφών στο πανεπιστήμιο Nicolas Copernicus στην πόλη Τόρουν.
«Αυτό το κοιμητήριο είναι για ανθρώπους που τους απέρριπταν, που τους φοβούνταν μετά θάνατον και ίσως και εν ζωή, που ήταν ύποπτοι για επαφές με σκοτεινές δυνάμεις. Άνθρωποι που επίσης συμπεριφέρονταν διαφορετικά με κάποιον τρόπο», δήλωσε ο καθηγητής και πρόσθεσε: «Αυτοί που το έκαναν, αν το έκαναν σκοπίμως, φοβούνταν να… έρθουν σε επαφή με τέτοια άτομα γιατί μπορεί να τους δάγκωναν, να τους έπιναν το αίμα».
«Υπήρχε ακόμη και ένας μεγάλος αριθμός τάφων με πέτρες που, επίσης, υποτίθεται ότι προστάτευαν από τους νεκρούς και ήταν τοποθετημένες σε διάφορα σημεία, για παράδειγμα πάνω στον αγκώνα, στον λάρυγγα ή στον λαιμό», σημείωσε ο καθηγητής. Ο τάφος του παιδιού είχε βεβηλωθεί κάποια στιγμή μετά την ταφή και όλα τα οστά είχαν αφαιρεθεί εκτός από εκείνα των ποδιών.
