Την Κυριακή των Βαΐων οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, που βρίσκονται στα Ιεροσόλυµα, γίνονται κοινωνοί της αναβίωσης της τελετής της εισόδου του Ιησού στην Ιερή Πόλη, ακολουθώντας την πορεία που έκανε ο ίδιος µετά βαΐων και κλάδων. Από τη Βηθφαγή, ένα χωριό κοντά στο Ορος των Ελαιών, ο Χριστός ξεκίνησε τη θριαµβευτική του είσοδο στην πόλη των Ιεροσολύµων. Εκεί ανέβηκε «επί πώλου όνου» και προετοιµάστηκε για να ξεκινήσει ουσιαστικά τη Σταυρική του πορεία, από µια ταπεινή περιοχή, η οποία θυµίζει αυτό το µεγάλο γεγονός της πορείας του Ιησού Χριστού.
Σήµερα, από τον ίδιον τόπο ξεκινά κάθε χρόνο η ποµπή κλήρου και λαού για την αναβίωση και τη µνήµη των όσων διαδραµατίστηκαν εκείνη την εποχή, ακολουθώντας την ίδια κατεύθυνση που ακολούθησε ο Ιησούς για τα Ιεροσόλυµα. Μετά την Ανάσταση του Λαζάρου, πριν από το Πάσχα, ο Κύριος πήρε τον δρόµο από τη Βηθανία προς τα Ιεροσόλυµα, ακολουθούµενος από τους µαθητές Του και πλήθος κόσµου. Οταν έφτασαν στη Βηθφαγή, κοντά στο Ορος των Ελαιών, έστειλε δύο µαθητές Του, τον Πέτρο και τον Ιωάννη, για να φέρουν σ’ Αυτόν µία όνο και το πουλάρι της, όπως και έγινε. Κατά τον τρόπο αυτό εκπληρώθηκαν τα λόγια του προφήτου, που έλεγε ότι «ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται καθήµενος επί πώλου όνου».
Η Μονή της Βαϊοφόρου
Σε αυτόν τον τόπο έχει χτιστεί το Μοναστήρι της Βαϊοφόρου όπου φυλάσσεται και η εικόνα της εισόδου του Ιησού στα Ιεροσόλυµα, πάνω στην οποία είναι αποτυπωµένα όλα τα γεγονότα εκείνης της µέρας. Στο µοναστήρι αυτό σήµερα ζει µία και µόνη µοναχή που φυλάει το άγιο
αυτό προσκύνηµα από τις εχθρικές διαθέσεις αλλόθρησκων και τις εγκληµατικές ενέργειες από τις οποίες ταλαιπωρούνται τα άγια προσκυνήµατα και οι µοναχοί.
Η γερόντισσα Σαββίνα και επιστάτρια της Ιεράς Μονής έφτασε σε αυτό το µοναστήρι πριν από 25 χρόνια: «Ηρθα ως προσκυνήτρια εδώ και αγάπησα αυτούς τους τόπους», λέει στην «Κυριακάτικη Απογευµατινή», «ένιωσα µέσα µου µια φλόγα που δεν έσβησε ποτέ µέχρι σήµερα. Ενιωσα µια έλξη, µια συγκίνηση και δεν µπόρεσα να ξαναφύγω. Πήγα στο Θαβώρ και πήγα να προσκυνήσω το Ρόδο το Αµάραντο και άρχισα να νιώθω ένα ρίγος και να κλαίω. Από τότε δεν ήθελα να φύγω από την Αγία Γη. ∆εν µε κρατούσε τίποτα στην Ελλάδα πια. Εγινα σε µεγάλη ηλικία µοναχή και ξέρω τι βροµιά έχει ο κόσµος έξω. Ηρθα εδώ και νιώθω ότι από µικρό παιδί ζούσα εδώ. Το µοναστήρι αυτό είναι σηµείο αναφοράς, διότι από δω ξεκίνησε ο Ιησούς την κάθοδό του στα Ιεροσόλυµα.
Κάθε χρόνο εδώ ο βράχος στον οποίο πάτησε ο Ιησούς για να ανεβεί πάνω στο γαϊδούρι µυροβλίζει. «Κάθε Σάββατο απόγευµα µετά τη Θεία Λειτουργία του Λαζάρου έρχεται η ποµπή εδώ, ετοιµάζουµε τα βάγια και τα µοιράζει ο Πατριάρχης στον κόσµο που συµµετέχει στον εορτασµό. Εχω περάσει πολύ δύσκολες στιγµές µέσα σε τόσους µουσουλµάνους, αλλά και Αραβες Ορθοδόξους, διότι και αυτοί εποφθαλµιούν το µοναστήρι µας. Εντούτοις δεν σκέφτηκα ποτέ να εγκαταλείψω την περιοχή όπου ο Χριστός µαρτύρησε για τα πάθη µας και αναστήθηκε για τη σωτηρία µας και την αιώνια ζωή. »Εχει Αραβες γύρω γύρω και θέλουν να πάρουν το µοναστήρι.
Με έχουν χτυπήσει αρκετές φορές, µου έχουν σπάσει το χέρι για να φύγω. Ο,τι και να τραβάω δεν φεύγω από δω. Μέχρι φωτιά έχουν βάλει στο µοναστήρι, ήρθαν να σκοτώσουν το σκυλί µου κι εµένα µαζί κι εγώ τους φώναζα ότι δεν τους φοβάµαι. Εδώ είµαστε πρωτίστως φύλακες και στρατιώτες των Παναγίων Προσκυνηµάτων και έχουµε ανάγκη από την παρουσία των Ελλήνων και πρέπει να επανδρωθούν τα µοναστήρια µας για να µη χαθούν. Γι’ αυτό το Πατριαρχείο µας ζητά βοήθεια από τις άλλες Εκκλησίες, ώστε να στείλουν κόσµο να πλαισιώσουν τα προσκυνήµατα να µην αφήνουµε χώρο σε άλλους.
Εχουµε ευθύνη να τα προστατεύσουµε».
Η πολύτιµη εικόνα
Στην εικόνα της εισόδου του Ιησού στα Ιεροσόλυµα βλέπουµε τον Χριστό καθισµένο σε υποζύγιο και τους µαθητές να ακολουθούν, µε επικεφαλής τον Απόστολο Πέτρο. Η ποµπή πορεύεται προς την πύλη της εισόδου της πόλεως, όπου Τον αναµένει πλήθος κόσµου, κρατώντας κλαδιά από βάγια και φοίνικες φωνάζοντας «Ωσαννά, ευλογηµένος ο ερχόµενος, εν ονόµατι Κυρίου». Αριστερά και πίσω από το σηµείο απεικόνισης του Χριστού ζωγραφίζεται βραχώδης τόπος και βλέπουµε την παρουσία των «άκακων παίδων του Ισραήλ». Είναι η πρώτη στη σειρά των εικόνων εκείνων που αναφέρονται στα Πάθη και τη συναντάµε στην εκκλησιαστική τέχνη από τα πρώτα κιόλας χριστιανικά χρόνια, στις Σαρκοφάγους των Κατακοµβών. Ο Χριστός εικονίζεται καθισµένος πλάγια πάνω στο υποζύγιο να ευλογεί στο πέρασµά Του. Ετσι φαίνεται σαν να είναι ένας ένθρονος και δοξασµένος ηγέτης, που επισκέπτεται τους υπηκόους Του.
Μαρία Γιαχνάκη
Κυριακάτικη Απογευματινή
