Με μεγάλη επιτυχία και έντονη συγκινησιακή φόρτιση πραγματοποιήθηκε στην κύρια αίθουσα του Μουσείου Μπενάκη (οδός Κουμπάρη), η παρουσίαση του ιστορικού μυθιστορήματος του Βασίλη Ξ. Σπηλιωτόπουλου με τίτλο «Λαθρεπιβάτης μιας ζωής». Πλήθος προσωπικοτήτων από τον χώρο των γραμμάτων, των τεχνών, της πολιτικής, της Εκκλησίας και του επιχειρηματικού κόσμου τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση.
Την εκδήλωση συντόνισε η δημοσιογράφος της εφημερίδας «Καθημερινή», Ξένια Κουναλάκη, ενώ η διοργάνωση τελούσε υπό την επιμέλεια της Λιάνας Τσομπάνογλου του Μουσείου Μπενάκη και της Γεωργίας Γιαννακούλια από τις εκδόσεις «ΚΑΠΑ Εκδοτική». Στην αρχή της βραδιάς, παρουσιάστηκε οπτικό υλικό από την εποχή στην οποία διαδραματίζεται το μυθιστόρημα, προετοιμάζοντας το κοινό για το ιστορικό πλαίσιο της αφήγησης.
Το βιβλίο, καρπός πολυετούς μελέτης και έρευνας, εστιάζει στις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις στη Ρωσική Αυτοκρατορία από το 1881 έως τη Ρωσική Επανάσταση και την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ωστόσο, η αληθινή δύναμη του έργου κρύβεται και στη βαθιά προσωπική του διάσταση, καθώς ο συγγραφέας, παλεύοντας με σοβαρά προβλήματα υγείας, μετατρέπει την προσωπική του περιπέτεια σε πηγή δημιουργίας και στοχασμού.
Την εκδήλωση άνοιξε η αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ», Νούλη Μανώλη, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του Συλλόγου προς τον συγγραφέα, ο οποίος προσφέρει τα περισσότερα έσοδα από το βιβλίο για την ενίσχυση του έργου του.
Συγκλονιστική ήταν η τοποθέτηση του βουλευτή Παύλου Γερουλάνου, ο οποίος επαίνεσε το βάθος και την ειλικρίνεια του συγγραφέα, σημειώνοντας ότι «ο Βασίλης καταφέρνει με ελάχιστες λέξεις να μεταφέρει ολόκληρες εικόνες και να ξυπνά συναισθήματα». Ο Γερουλάνος τόνισε πως το βιβλίο αποτελεί ένα μάθημα ζωής και αυθεντικής αφήγησης, ιδίως όταν ο συγγραφέας μοιράζεται την εμπειρία της ασθένειάς του με αφοπλιστική ειλικρίνεια.
Ο ιστορικός Τάσος Σακελλαρόπουλος, υπεύθυνος των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη, υπογράμμισε τη σημασία της έρευνας πίσω από το έργο, εστιάζοντας στη ρωσική αριστοκρατία και στο εύστοχο κοινωνικό σχόλιο που διατρέχει τις σελίδες του βιβλίου.
Ο καθηγητής Δημήτρης Σεβαστάκης μίλησε για τη σημασία της Ιστορίας στην αφήγηση του Σπηλιωτόπουλου, σημειώνοντας ότι «ο συγγραφέας δεν χρησιμοποιεί την Ιστορία απλώς ως φόντο, αλλά ως διεκδίκηση προσωπικού χρόνου και βιώματος».
Στο τέλος της εκδήλωσης, ο ίδιος ο συγγραφέας πήρε τον λόγο, ευχαριστώντας τους συνεργάτες του και τους γιατρούς που του στάθηκαν στα δύσκολα. Μοιράστηκε με το κοινό τη βαθύτερη προσωπική διάσταση του έργου του, λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Το βιβλίο αυτό είναι η φωνή μου απέναντι στην αλαζονεία και τον δογματισμό. Είναι η ανάγκη μου να ζήσω, να γράψω, να αφηγηθώ. Και όσο εγώ το έγραφα, τόσο εκείνο με διαμόρφωνε».
Η εκδήλωση έκλεισε με παρατεταμένο χειροκρότημα και έντονα συναισθήματα, αφήνοντας το κοινό με την αίσθηση ότι βρέθηκε μπροστά όχι μόνο σε μια λογοτεχνική κατάθεση, αλλά και σε ένα δυνατό ανθρώπινο μήνυμα ζωής και αξιοπρέπειας.
