Φρένο στα αντιπλημμυρικά φράγματα που θα προστατέψουν την Αττική από μια καταστροφή όπως εκείνη της Βαλένθια φαίνεται ότι βάζει ένα μικρό ψαράκι. Το αττικόψαρο, που ζει στη λίμνη του Μαραθώνα και στα μικρά ποτάμια της Ανατολικής Αττικής, βρίσκεται στο επίκεντρο των αντιπλημμυρικών έργων, τα οποία καθυστερούν με αφορμή την επιβίωσή του.
Στα ανατολικά του νομού αντιπλημμυρικά έργα βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη, αλλά έχουν διακοπεί εξαιτίας του «παγώματος» της χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, μεταξύ άλλων εξαιτίας προσφυγών πολιτών και περιβαλλοντικών οργανώσεων που καταγγέλλουν ότι τα έργα αυτά αποτελούν κίνδυνο για την επιβίωση των αττικόψαρων.
Ο υφυπουργός Μεταφορών και Υποδομών, Νίκος Ταχιάος, μιλώντας στον Σκάι, εξήγησε πως περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν μπλοκάρει με προσφυγές τα αντιπλημμυρικά στα Μεσόγεια. «Στον Ερασίνο έχει σταματήσει η παρέμβαση, γιατί έχει “παγώσει” η χορήγηση του δανείου από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, επειδή υπάρχουν καταγγελίες ότι κινδυνεύει το αττικόψαρο. Επειδή χρειάζεται μια ειδική μελέτη. Έχει γίνει καταγγελία από περιβαλλοντικές οργανώσεις και στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
Το αττικόψαρο (Pelasgus marathonicus) είναι ένα μικρό ψάρι, μήκους 3-7 εκατοστών, που ανήκει στον κλάδο των ακτινοπτερυγίων, στην οικογένεια των Κυπρινίδων, και ζει σε γλυκά νερά. Είναι ενδημικό στο γεωγραφικό διαμέρισμα της Στερεάς Ελλάδας. Συναντάται στον Σπερχειό, στον βοιωτικό Κηφισό και στα ρέματα της πεδιάδας του Μαραθώνα. Παλαιότερα εντοπιζόταν και στον αθηναϊκό Κηφισό, αλλά εξαφανίστηκε κατά τη δεκαετία του 1970. Ανακαλύφθηκε εκ νέου στον ποταμό το 2013. Περιγράφηκε για πρώτη φορά ως ξεχωριστό είδος με το όνομα Leucaspius marathonicus το 1921, ενώ οι ψαράδες το γνωρίζουν με άλλη ονομασία. Το αποκαλούν «ντάσκα Μαραθώνα». Το αττικόψαρο είναι απειλούμενο είδος, αλλά η Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης το ταξινομεί ως σχεδόν απειλούμενο. Ο πληθυσμός στην περιοχή του Μαραθώνα έχει πληγεί σοβαρά από την αποστράγγιση υδάτων για την κάλυψη γεωργικών αναγκών, ενώ απειλείται επίσης από την ξηρασία, τη ρύπανση και την ύπαρξη ειδών που είναι ξένα για τις περιοχές όπου απαντάται παραδοσιακά το αττικόψαρο, όπως η πέστροφα (Oncorhynchus mykiss) και το κουνουπόψαρο (Gambusia holbrooki).
